Épinay-sur-Seine. Του Θανάση Μυλιόρδου
Στην εποχή της διαφαινόμενης παντοκρατορίας της ΝΔ, το κενό πολιτικής εκπροσώπησης του αντίπαλου δέους της μοιάζει ή φαντάζει εντελώς μεγάλο. Οι λεγόμενες δημοκρατικές προοδευτικές δυνάμεις δείχνουν καχεκτικές και ανίκανες να ορθώσουν ανάστημα και να αποτελέσουν τον δεύτερο δυνατό παίχτη του πολιτικού συστήματος. Ενός πολιτικού συστήματος, που βλέπει πως πλήττεται δημοκρατικά, εξαιτίας της απουσίας ισχυρής αντιπολίτευσης.
Η ΝΔ αλωνίζει και προσπαθεί επικοινωνιακά να καλύψει, ότι περισσότερο μπορεί σε πολιτικό χώρο, προβάλλοντας ένα κεντρώο προφίλ, με δόσεις προφανώς και νεοφιλελευθερισμού, έχοντας ταυτόχρονα στο μαντρί και φωνές ριζοσπαστικής δεξιάς, εκμεταλλευόμενη την απουσία αντιπολίτευσης είτε αριστερά της είτε δεξιά της.
ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ και ΣΥΡΙΖΑ, έρμαια μιας μίζερης καθημερινότητας και κόντρας, εσωκομματικής ή και μη, παγίωσης σε μία δεύτερη θέση, που ψυχολογία και αφήγημα θα δώσουν μόνο σε ένα κακόγουστο μετεκλογικό τους αφήγημα. Η παντοκρατορία της ΝΔ δεν θα σκιαχτεί από μια διαφαινόμενη δεύτερη θέση οποιουδήποτε κόμματος της Κεντροαριστεράς μεμονωμένα.
Η παντοκρατορία της ΝΔ θα σκιαχτεί, αν δει ωριμότητα και διάθεση για διάλογο που θα παράγει πολιτικές, προγράμματα και κοινωνικές συνεργασίες των δημοκρατικών προοδευτικών δυνάμεων και όχι αθροιστικές συνεργασίες με έντονο αντι-μητσοτακικό λόγο ή ένα, δύο ή και τρία διαφορετικά παραμαγάζα της κεντροαριστεράς, να μαλώνουν για μια κυριαρχία ναρκισσιστικού επιπέδου σε έναν κατακερματισμένο και μουδιασμένο χώρο.
Άλλωστε ο ισχυρός παίχτης της ΝΔ, αργά ή γρήγορα θα εμφανιστεί, και καλό θα ήταν να μην είναι από τον ευρύτερο χώρος της ριζοσπαστικής δεξιάς ή ακόμη και της ακροδεξιάς, ακολουθώντας την ευρωπαϊκή τάση και ευρωπαϊκό σκοταδισμό.
Η μακρά διάρκεια κρίσης εκπροσώπησης της ευρείας Κεντροαριστεράς και Αριστεράς, σε μια χώρα που παραδοσιακά αθροιστικά είχε πάνω από 50% σε κάθε εκλογική αναμέτρηση πλην 1974 και 2023, είναι εδώ και βροντοφωνάζει για ανασυγκρότηση και ανασύσταση, όχι μόνο για να υπάρχει μια κεντροαριστερή – προοδευτική αντιπρόταση και προοπτική διακυβέρνησης της χώρας, αλλά για να υπάρχει μια σοβαρή στιβαρή αντιπολίτευση, που θα ελέγχει την κυβέρνηση και δεν θα επιτρέψει στην Άκρα δεξιά να διεκδικήσει και να μονοπωλήσει το ρόλο του κεντρικού παίχτη της ελληνικής πολιτικής σκηνής.
Το ΟΡΑΜΑ και η ΈΜΠΝΕΥΣΗ να γυρίσουν την πλάτη τους στις κλειστές πόρτες και στις υποομάδες και μαζί με την κοινωνία και το σύνολο των προοδευτικών πολιτών να συνθέσουν, εκείνη την ορμή, που επιζητά και διψά η δημοκρατία μας και το πολιτικό μας σύστημα.
Ώρα ευθύνης, ώρα εξωστρέφειας, για την απαρχή μιας ενιαίας Κεντροαριστεράς και Αριστεράς, που θα απλώνεται από την Ριζοσπαστική Αριστερά και την Οικολογία ως την σοσιαλδημοκρατία και το προοδευτικό κέντρο.
Απαιτούνται θαρραλέες, καθαρές και τολμηρές λύσεις. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα είμαστε κύριοι υπεύθυνοι για τον μαρασμό του ιδεολογικού μας χώρου αλλά και για την πορεία της χώρας.
Δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα www.thesocialist.gr