Ανοιχτή Συζήτηση της Ανανεωτικής Αριστεράς για τα Ελληνοτουρκικά
Με επιτυχία και με ιδιαίτερο πολιτικό ενδιαφέρον πραγματοποιήθηκε η ανοικτή συζήτηση με θέμα «Τι γίνεται με τα Ελληνοτουρκικά» που οργάνωσε η Πολιτική Κίνηση «Ανανεωτική Αριστερά» στα γραφεία της με ομιλητές τον καθηγητή Διεθνών και Ευρωπαικών Σπουδών Π. Ιωακειμίδη και το στέλεχος της Ανανεωτικής Αριστεράς και Αν. Γραμματέα του Τομέα Ευρωπαικών Υποθέσεων του Κινήματος Αλλαγής Γ. Γεωργάτο.
Ο Π.Ιωακειμίδης μίλησε για μια ολοκληρωμένη στρατηγική για την επίλυση των Ελληνοτουρκικών με τις ακόλουθες οκτώ κινήσεις:
- Ανακηρύσσουμε ΑΟΖ (η υφαλοκρηπίδα δεν χρειάζεται ανακήρυξη. Ισχύει ipso facto, ab initio).
- 2 Επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα σε 12 μίλια όπου μπορούμε ακινδύνως.
3.Καλούμε την Τουρκία (και άλλες γειτονικές χώρες) σε διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών (μπορεί να προηγηθεί κύκλος διερευνητικών συνομιλιών με Τουρκία).
4.Συμφωνούμε σε Συνυποσχετικό ( με Τουρκία) για παραπομπή ζητήματος οριοθέτησης σε Διεθνές Δικαστήριο – Χάγη.
5.Καλούμε τη Λιβύη να συνυπογράψει Συνυποσχετικό για παραπομπή του Μνημονίου με Τουρκία σε ΔΔ/Χάγη.
6.Χαράσσουμε ευθείες γραμμές βάσης, κλείνουμε τους κόλπους.
7.Αναδεικνύουμε την επίλυση Κυπριακού σε ζήτημα μείζονος προτεραιότητας και ενθαρρύνουμε τη Λευκωσία να προχωρήσει στην επίλυσή του.
8.Επιδιώκουμε τη σύναψη ειδικής σχέσης ΕΕ – Τουρκίας (Customs Union Plus) ως νεο «Ελσίνκι» με ρυθμίσεις για προστασία συνόρων, ανεξαρτησίας, κυριαρχίας μας, κ.λπ.
Ο Γ. Γεωργάτος τόνισε την απουσία στρατηγικού βάθους της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και την ευκαιρία που διαμορφώνεται από την σημερινή όξυνση της πολιτικής Ερντογάν, για τη διαμόρφωση συναινέσεων και ενιαίας εθνικής γραμμής για την προστασία των συνόρων, την επιμονή στο διάλογο, στο διεθνές δίκαιο και την προσφυγή στη Χάγη.
Οι υπερπατριωτικές κορώνες περί προδοτών και πολιτικής κατευνασμού ευνοούν τις δυνάμεις της ακροδεξιάς που μπορεί να τις βρούμε μπροστά μας σε επόμενη φάση. Υπογράμμισε επιπλέον το εμφανές έλλειμμα της Ε.Ε στην Κοινή Άμυνα και Ασφάλεια και την άμεση ανάγκη να προχωρήσει η Ένωση σε ενιαία αμυντική και μεταναστευτική πολιτική.
Τέλος, κατέδειξε, σε αντιπαραβολή με την ελληνική, το στρατηγικό βάθος της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής και των τουρκικών γαιοπολιτικών επιδιώξεων, καθώς και την αναγκαιότητα να διαμορφωθούν με ανάλογο βάθος και οι ελληνικές επιδιώξεις.