Υπόθεση Γεωργούλη: Το φαίνεσθαι και το πράττειν, ας συρρικνωθούν με το «είναι» και το «μαζί». Της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΜΠΑΤΖΕΛΗ

Θα ήθελα να δηλώσω εξ αρχής ότι στηρίζω πλήρως την ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής ότι «Η υπόθεση για την οποία ζητήθηκε η άρση ασυλίας του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ., Αλέξη Γεωργούλη, αφορά σοβαρά ποινικά αδικήματα και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται, πρωτίστως από τον ελεγχόμενο από τη δικαιοσύνη. Κανείς άλλος δεν έχει δώσει πολιτικές προεκτάσεις παρά μόνο ο ίδιος».

Δεν μπορώ όμως ως γυναίκα, ως πολίτης, ως πολιτικός να μην αντιδράσω πιο συναισθηματικά στην υπόθεση αυτή και σε κάθε υπόθεση βίας, κακοποίησης αλλά και «δαιμονοποίησης» των θυμάτων, όταν οι υποθέσεις βγαίνουν στον αέρα.

-Θαυμάζω μια νέα γυναίκα που κατήγγειλε έναν «επώνυμο» για κακοποίηση και κράτησε με τη σιωπή της ψυχής της, την όλη ιστορία.

-Είναι απαράδεκτο να παρουσιάζονται φωτογραφίες της κας Χρονοπούλου χωρίς τη δική της έγκριση, κάνοντας την υπόθεση έτσι μιντιακά πιο «ελκυστική». Καμία προστασία για το θύμα.

-Αναρωτιέμαι για τα σχόλια ορισμένων, οι οποίοι έχουν «πληροφορίες ότι ο Γεωργούλης βιαιοπράγησε, γιατί η Ελένη τον «κυνηγούσε», λόγω μιας Ιταλίδας και άλλων… ηλιθιοτήτων. Δηλαδή, αυτός είναι λόγος να δίνεις φάπες; Είναι ντροπή ότι οι «φαπαδόροι» θεωρούνται και οι αντρουά. «Βρε, πού πάμε!».

-Η ποινική αυτή υπόθεση έχει γίνει βορά πολιτικών αντιπαραθέσεων παρά το γεγονός ότι η κα Χρονόπουλου με σοβαρότητα και αξιοπρέπεια κράτησε την υπόθεση ασφαλή στα πλαίσια της έρευνας από τις βελγικές αρχές.

-Προβληματίζομαι για τη συμπεριφορά του κου Γεωργούλη που ζήτησε να γίνει άρση της ασυλίας του, ενώ ήδη αυτή είχε ζητηθεί από τις βελγικές αρχές. Μου θυμίζει τον Χατζηχρήστο στη ταινία της «Κακομοίρας», που έλεγε στους γείτονές του για τον Ρίζο «Κρατάτε με, θα τόνε βαρέσω». Φυσικά, ο εν λόγω βουλευτής είχε απασχολήσει τα μέσα και με τη συμμετοχή του σε τηλεοπτική εκπομπή ως κριτής ,λες και είχε χρόνο.

-Όσοι κρίνουν ότι δεν πρέπει να πολιτικοποιηθεί η υπόθεση, να μην μπει και αυτή στο καλάθι της πολιτικής τοξικότητας, κάνουν ακριβώς το αντίστροφο. Με την επιχειρηματολογία τους, συγκρίνουν πρακτικές προηγούμενων υποθέσεων, για να αποενοχοποιηθούν ουσιαστικά. Όταν δε, η γυναικοκτονία βρίσκεται ακόμη στη διαδικασία της νομικής της κατοχύρωσης. Η υποκρισία στο μεγαλείο της.

-Οι βελγικές Αρχές από το 2020 έχουν την εν λόγω καταγγελία και την διερευνούν. Σήμερα, όμως κατακρίνονται μιντιακά ότι έχουν καθυστερήσει. Δεν μπορώ να γνωρίζω εάν υπήρχαν ενδιάμεσες εξελίξεις που οδήγησαν στην καθυστέρηση αυτή. Η κα Χρονοπούλου και ως δικηγόρος μπορεί να το αξιολογήσει. Αυτό που μετράει είναι η αποτελεσματικότητα των αρχών ,η μυστικότητα των ερευνών ,η παράλληλη εξέταση και άλλων υποθέσεων και ότι τελικά οι αρμόδιες αρχές ζήτησαν την άρση ασυλίας του ευρωβουλευτή. Και από εδώ αρχίζουν τα «σπουδαία»!

-Προφανώς, υπάρχουν δικονομικές πρακτικές και συνήθειες στο Βέλγιο, που θέλουν τα έγγραφα των αστυνομικών ,προανακριτικών και εισαγγελικών αρχών να μην γίνονται φεϊγβολάν και όλοι να γίνονται «δικαστές» σε πάνελ. Ας αποδεχτούμε όμως, ότι υπάρχουν κράτη που δεν λειτουργούν όλα με τον ελληνικό τρόπο. Οφείλουμε όμως να το σεβαστούμε!

-Όπως και σε άλλες υποθέσεις, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μαθαίνει τελευταίο τα αδικήματα των μελών του, από τις ευρωπαϊκές/βελγικές αρμόδιες αρχές. Αυτή τη διαδικασία έχει επιλέξει. Ο εσωτερικός έλεγχος δεν είναι το δυνατό σημείο αυτού του Ευρωπαϊκού Οργάνου. Λες και δεν μάθαμε τη λειτουργία του από άλλες ελληνικές υποθέσεις ευρωβουλευτών που ταλαιπώρησαν, δυσφήμησαν την εικόνα μας. Ο τρόπος λειτουργίας του ΕΚ θα είναι θέμα προς συζήτηση και θα ανοίξει σίγουρα μετά και τα τελευταία γεγονότα των αδικημάτων από μέλη του. Φυσικά, αυτά θα συζητηθούν και σε όλη τη προεκλογική περίοδο προς το 2024.Ας συμφωνήσουμε ως χώρα και κόμματα, σε κάτι…

-Οι αντιπρόεδροι του ΕΚ, έχουν μεγαλύτερη πρόσβαση και ενημέρωση επί των πολιτικών και ζητημάτων που αφορούν και τα προσωπικά δεδομένα. Όφειλαν να ξέρουν ή να ψυλλιαστούν και να προστατέψουν τη διαδικασία και την διαφάνεια. Όχι να την καλύψουν ή να τη χρησιμοποιήσουν για πολιτικούς λόγους και με ανόητες αντιπαραθέσεις. Ανεπάρκεια, ανευθυνότητα ή και σκοπιμότητα …εκ μέρους των κατεχόντων αξιώματα στο ΕΚ.

-Ίσως δεν είναι της ώρας αλλά θα επαναφέρω το θέμα της εκλογής των ευρωβουλευτών, διότι έχω θητεύσει κατά τη περίοδο 2004-2009.Το ισχύον σύστημα δεν μπορεί να συνεχιστεί και μάλιστα, όταν η εκλογιμότητα κρίνεται σε μια περιφέρεια, την εθνική. Η λίστα-το προηγούμενο σύστημα- έχει τα θετικά της, όταν υπάρχει συνεννόηση με φορείς και αντιπροσωπευτικότητα. Φυσικά, οι ευρωπαϊκές εξελίξεις, θεσμικές και συνταγματικές, απαιτούν μεγαλύτερες αλλαγές που θα συνδέουν το εθνικό κοινοβούλιο ,την περιφερειακή αντιπροσωπευτικότητα με την πολιτική και κομματική συμμετοχή.

Κλείνοντας, τα ζητήματα των συναινέσεων δεν αποτυπώνονται και κατοχυρώνονται μόνο πάνω στις σελίδες προγραμμάτων. Αρχίζουν και επικυρώνονται με την πολιτική ηθική και συνέπεια, λόγων και προθέσεων. Το φαίνεσθαι και το πράττειν, ας συρρικνωθούν με το «είναι» και το «μαζί».

Αναδημοσίευση από “ieidiseis.gr”