Στρατηγική των επιχειρήσεων στην εποχή του κορωνοϊού. Του ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΪΝΤΑΣΗ

Η αγορά στενάζει υπό την πίεση της υγιειονομικής κρίσης και η επικρατούσα αβεβαιότητα αναφορικά με την εξέλιξη της πανδημίας, επηρεάζει σαφώς τόσο τις επιχειρήσεις, όσο και τον καθένα μας ξεχωριστά, ως οικονομική μονάδα. Οι επιχειρήσεις παγκοσμίως έχουν αρχίσει να κάνουν τα σενάριά τους, για την στρατηγική τους θέση στην αγορά κατά την διάρκεια της κρίσης, υπολογίζοντας τις κινήσεις τους και τους σχεδιασμούς τους ανάλογα με το πόσο έχουν επηρεαστεί από τη νέα οικονομική πραγματικότητα.
Η κατάσταση παγκοσμίως έχει δυο μεγάλα χαρακτηριστικά αναγνωριστικά: το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού είναι κλεισμένο στα σπίτια του (lock down)και ως αποτέλεσμα αυτού, υπάρχει αλλαγή στις συνήθειες και του τρόπου λειτουργίας με επιμέρους καταιγιστικές επιδράσεις σε όλους τους τομείς της οικονομίας. Ιδιαίτερα αυτό το χαρακτηριστικό είναι το πλέον σοβαρό, καθώς ανατρέπει μια σταθερά στον υπολογισμό του περιβάλλοντος της αγοράς και της οικονομίας, με αποτέλεσμα να επιτελείται μόχλευση και αλλαγή του ισχύοντος status quo των επιχειρήσεων, άλλοτε προς το καλύτερο και άλλοτε προς το χειρότερο.
Να επισημάνουμε ενδεικτικά και όχι πλήρως τις μεγάλες αλλαγές που έχουν συντελεστεί στους διάφορους τομείς:

• Στον Πολιτικό /νομικό τομέα: Ορίστηκαν πολιτικές αποφάσεις που αναστέλλουν την οικονομική δραστηριότητα, επιδοματική πολιτική, περιορισμός ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, αναστολή καταδιωκτικών μέτρων, απαγορεύσεις μετακινήσεων, έλεγχος των μεταφορών, κρίση στον υγειονομικό τομέα, αναστολή μείωσης δημοσίων εσόδων.
• Στον οικονομικό τομέα: Αύξηση της ανεργίας, μείωση της προσφοράς, μείωση της ζήτησης, περιορισμός του εμπορίου, περιορισμός στις εισαγωγές – εξαγωγές, αναστολή λειτουργίας επιχειρήσεων,μείωση του ΑΕΠ, πολιτικές αύξησης του πληθωρισμού, επιδοματική εισπραξιμότητα, τηλεεργασία, μηδενισμός τουρισμού, κλείσιμο καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος κλπ
• Στον Κοινωνικό/ ψυχογραφικό τομέα: Εγκλεισμός, μείωση και έλεγχος της κυκλοφορίας, τηλεεργασία, άγχος για το μέλλον, αλλαγές στην καταναλωτική συμπεριφορά (μόδα, κοινωνικές δραστηριότητες, έξοδοι, τουρισμός, μόδα, social drinking), απομόνωση ηλικιωμένων, επικοινωνία εξ αποστάσεως, μείωση κατανάλωσης, έλλειψη εμπιστοσύνης απέναντι στην κυβέρνηση, τα ΜΜΕ, ανασφάλεια, μείωση εισοδημάτων, αύξηση παραγγελιών μέσω ίντερνετ ή τηλεφώνου (e-commerce, take away,courier) κλπ.
• Στον Τεχνολογικό τομέα: μαζική εισαγωγή νέων μέσων επικοινωνίας, τηλεεργασίας, τηλεκατάρτισης, αύξηση χρήσης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ανάπτυξη e-commerce κλπ.

Από όλα τα παραπάνω εκείνο που πραγματικά επηρεάζει και προβληματίζει περισσότερο τις επιχειρήσεις στον στρατηγικό σχεδιασμό τους, είναι η μαζική και άμεση παγκόσμια αλλαγή στην συμπεριφορά των καταναλωτών. Τομείς ολόκληροι όπως το αλκοόλ, η μόδα, τα καύσιμα, με μεγάλο μερίδιο στο παγκόσμιο ΑΕΠ, έχουν πραγματικά δεχθεί μεγάλο πλήγμα, ενώ άλλες όπως ο Τουρισμός βρίσκονται στην φάση της ολοκληρωτικής καταστροφής. Γι’αυτό και υπολογίζοντας τις παραπάνω τομείς, οι επιχειρήσεις κάνουν σενάρια για το πως πρέπει να λειτουργήσουν στις αγορές με μια πρόχειρη PEST (Political, Economical, Social, Techological) Analysis.

Το γράφημα που εμπεριέχεται στο παρόν, αποτελεί περίπου την στρατηγική που είναι διατεθειμένες να κάνουν οι επιχειρήσεις, για όσο διάστημα διαρκέσει η κρίση, ήτοι μέχρι να βρεθεί εμβόλιο ή να αναπτυχθεί αυτό που πλέον αποκαλούμε «ανοσία της αγέλης».

Οι εταιρίες χωρίζονται σε 4 κατηγορίες.
– Στην πρώτη κατηγορία είναι οι εταιρίες που έχουν ευνοηθεί από τις νέες εξελίξεις, π.χ. οι εταιρίες courier, οι εταιρίες ηλεκτρονικού εμπορίου κλπ.
– Στην δεύτερη κατηγορία είναι οι επιχειρήσεις, που έχουν μερικώς πληγεί με μείωση μέχρι ποσοστού 15% από το πρώτο τρίμηνο του 2020, π.χ. εμπορικά καταστήματα τροφίμων.
– Στην τρίτη κατηγορία είναι οι επιχειρήσεις, που παρατηρούν μείωση από 15-50% από το πρώτο τρίμηνο του 2020, όπως είναι τα καύσιμα, τα υγειονομικού ενδιαφέροντος καταστήματα κλπ
– Στην τέταρτη κατηγορία είναι οι επιχειρήσεις, που παρατηρούν μείωση πάνω από 50% από το πρώτο τρίμηνο του 2020, όπως π.χ. ο τουρισμός, τα ξενοδοχεία κλπ.
Σύμφωνα λοιπόν με την επικρατούσα άποψη και ανάλογα με τον χρόνο που θα διαρκέσει η υγειονομική κρίση, οι εταιρίες θα συμπεριφερθούν αναλόγως.

Αν η κρίση διαρκέσει ένα εξάμηνο (αισιόδοξο σενάριο) τότε οι επιχειρήσεις της πρώτης κατηγορίας θα πρέπει να φορτσάρουν, αυξάνοντας την προσφορά τους, καθώς υπάρχει αντίστοιχη ζήτηση, οι εταιρίες της δεύτερης κατηγορίας πρέπει να περιμένουν έτσι ώστε να υπάρξει επιστροφή στην προηγούμενη κατάσταση, οι εταιρίες της τρίτης κατηγορίας να δημιουργήσουν καταστάσεις συντήρησης, για την αργή επαναφορά στην κανονικότητα, ενώ της τέταρτης κατηγορίας κυριολεκτικά πρέπει να αναστείλουν την λειτουργία των περισσότερων υπηρεσιών και να ετοιμάζονται για επανεκκίνηση (από την αρχή).

Αν η κρίση διαρκέσει 1,5 έτη (αναμενόμενο σενάριο), τότε οι εταιρίες της πρώτης κατηγορίας θα επιδιώξουν να αναπτυχθούν για απόκτηση μεγαλύτερου μεριδίου της αγοράς, οι επιχειρήσεις της δεύτερης κατηγορίας πρέπει να υπερασπιστούν τη θέση τους στην αγορά επιβιώνοντας, ενώ της τρίτης και τέταρτης κατηγορίας πρέπει να ψαχτούν με καινοτόμα προϊόντα ή αναζήτηση άλλων αγορών, άλλως πρέπει να αποεπενδύσουν από την αγορά τους.

Στην περίπτωση δε που η κρίση αντέξει μια τριετία (χωρίς να υπολογίζουμε περαιτέρω παραμέτρους πολλαπλασιαστικούς αυτής) οι μεν επιχειρήσεις της πρώτης κατηγορίας θα δώσουν μάχη για την επικράτηση στην αγορά τους, οι επιχειρήσεις της δεύτερης κατηγορίας θα πρέπει να υπερασπιστούν τη θέση τους στην αγορά επιβιώνοντας, της τρίτης κατηγορίας,πρέπει να αναμένουν νέες εισόδους στην αγορά τους ή υποκατάστατα προϊόντων και θα πρέπει να αναπροσδιορίσουν τη θέση τους στην αγορά ή να αποχωρήσουν από αυτήν. Για την δε τέταρτη κατηγορία, μόνη λύση θα είναι η απόσυρση από την αγορά.

Τα σενάρια αυτά, δεν είναι τίποτε άλλο, παρά υποθέσεις, τις οποίες κάνουν οι επιχειρήσεις προκειμένου να οργανώσουν τις στρατηγικές τους, έτσι ώστε να μπορέσουν να αξιοποιήσουν τον χρόνο και τους πόρους τους, προκειμένου να ανταποκριθούν στα νέα δεδομένα, όπως αυτά υπολογίζονται στην παρούσα περίπτωση και με την προοπτική να μπορούν άμεσα να επαναπροσδιορίζουν τις κινήσεις τους. Τέτοια στρατηγική όμως δεν χρειάζεται να αναπτύσσουν μόνο οι μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά και κάθε άτομο ξεχωριστά για την επαγγελματική του κατάσταση ή ακόμη και για τον οικογενειακό του προγραμματισμό. Η στρατηγική, με την έννοια αυτή, είναι μια πρακτική διαχείρισης κατάστασης κρίσης, την οποία όλοι σήμερα βιώνουμε.

Δημοσίευση από “KAINTASIS.GR”