Σημασία έχει και η ήττα της «Νίκης». Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΑΚΑΝΤΑΡΗ

Τι κόμμα είναι τελικά η «Νίκη»; Έχει σημασία αν αυτή χρηματοδοτείται από τη Ρωσία του Πούτιν κι αν στηρίζεται από ορισμένα αγιορείτικα μοναστήρια; Έχει, αλλά όχι τόσο μεγάλη. Είναι ένα κόμμα- αντικόμμα που στο πρόγραμμά του υποστηρίζει ότι «τα κόμματα βλάπτουν σοβαρά την Ελλάδα»; Είναι, αλλά δεν  είναι μόνο αυτό. Δεν είναι ούτε ένα αμιγώς εθνικιστικό κόμμα. Είναι ένα θεοκρατικό κόμμα που αμφισβητεί τον δυτικό τρόπο ζωής.  Ο ιδρυτής της, δάσκαλος και θεολόγος Δημήτρης Νατσιός είναι ένας εκπαιδευτικός με ιδέες σαν αυτές εκείνων των «θεολόγων» της χούντας (1967-1974), όταν αυτή και διάφορες θρησκευτικές και παραθρησκευτικές οργανώσεις επεδίωκαν «να διαπλάσουν» τους Έλληνες σύμφωνα με το σύνθημα «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια». Όπως εύστοχα επισήμανε  η  καθηγήτρια Ιστορίας Έφη Γαζή στο εξαιρετικό βιβλίο της «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια. Ιστορία ενός συνθήματος 1880-1930» (Πόλις, 2011) αυτή η συνθηματική φράση δεν αποτελεί μια εντελώς ελληνικής έμπνευσης ανακάλυψη. Ο ευρωπαϊκός συντηρητικός λόγος μέσα από τις εθνικές ιδιαιτερότητες του υιοθέτησε σε παραλλαγές αυτό το σύνθημα. Οι εθνικισμοί των εθνών- κρατών συνέδεσαν την έννοια της πατρίδας με εκείνη της (πατριαρχικής) οικογένειας και της θρησκείας. Παρόλο που υπήρξαν διανοούμενοι όπως οι Σπένγκλερ, Μπαρές, Μωρράς που αμφισβήτησαν τον δυτικό πολιτισμό, αυτός δεν αμφισβητήθηκε από  τους «εθνικισμούς». Η «Νίκη» τον αμφισβητεί.

Ψηφοφόροι της «Νίκης» είναι πολλοί απ’ αυτούς που βλέπαμε στα συλλαλητήρια για τις ταυτότητες, το Μακεδονικό, κατά του εμβολιασμού, οι γραφικοί ρασοφόροι με τα κομπολόγια, τα φυλακτά και τους μεγαλόσταυρους στο λαιμό, οι γυναίκες με τις μαντήλες και τους κότσους,  οι άνδρες με τα περιποιημένα α λα Χίτλερ μουστάκια. Αυτοί επιδιώκουν να επιβάλλουν ένα τρόπο ζωής και όχι ένα πολιτικό και οικονομικό πρόγραμμα. Είναι εκόντες άκοντες οπαδοί συντηρητικών λόγιων του 19^ου αιώνα όπως ο Απόστολος Μακράκης και του 20^ου όπως ο Μιχαήλ Γαλανός και των περιοδικών  η «Ανάπλασις» και «Η Ζωή». Περιοδικά που υποστήριζαν την ανάγκη «ανάπλασης» των ανθρώπων, ό,τι ακριβώς διακηρύσσει και η «Νίκη».

Όταν τα «συστημικά» κόμματα πουλούν «προτάσεις» χωρίς ιδέες, τα «αντισυστημικά» όπως η «Νίκη» έρχονται να καλύψουν το κενό πουλώντας ιδέες. Μόνο που οι ιδέες τους είναι μαύρες και άραχλες. Ιδέες που προτείνουν τη σύσταση «υπηρεσίας παρακολούθησης ανθελληνικών και ιστορικά ψευδών εκδόσεων», την απαγόρευση στους ανήλικους να έχουν κινητό, τη νομική δίωξη όλων όσοι επιμένουν να υποστηρίζουν ιδέες που κατ’ αυτούς δεν είναι «χριστιανικές». Ο λόγιος και φωτισμένος ιεράρχης σεβασμιότατος Άνθιμος Αλεξανδρουπόλεως χαρακτήρισε αντιχριστιανικά όλα αυτά.

Η «Νίκη», ο αρχηγός της και οι ψηφοφόροι της δεν είναι φασίστες, όπως ο Κασιδιάρης και οι ψηφοφόροι του. Από τη βούληση όμως να «αναπλάσεις» τους ανθρώπους έως τον φασισμό, η απόσταση είναι όση από την είσοδο του τραίνου στο Άουσβιτς έως τη μεταφορά των κρατουμένων στα κρεματόρια. Η απάντηση σ’ αυτά τα κόμματα-αντικόμματα είναι τα αποϊδεολογικοποιημένα κόμματα να ξαναγίνουν κόμματα με ιδέες. Η ήττα της «Νίκης» θα είναι μεγάλη ΝΙΚΗ του Διαφωτισμού και η είσοδός της στη Βουλή ήττα του.

Αναδημοσίευση από “ΤΑ ΝΕΑ”