Πρόγραμμα και πρόσωπα που εγγυώνται την αλλαγή στο κράτος. Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑ

«Αρκετά πια. Ως εδώ. Είναι ώρα για αλλαγή σελίδας στη χώρα», ακούγεται όλο και πιο δυνατά από τους πολίτες.

Γίνεται κυρίαρχο στην χώρα μας, ιδιαίτερα μετά την τραγωδία των Τεμπών.

Αλλαγή στο βαθύ κράτος, που παράγει αναξιοκρατία, αδιαφάνεια και διαφθορά.

Που αντιλαμβάνεται τον πολίτη ως όμηρο, σε μια διαρκή πελατειακή συναλλαγή.

Που δεν διστάζει να καταπατά θεσμούς, ελευθερίες και δικαιώματα των πολιτών.

Ποιος ήταν ο εκφραστής αυτού του βαθέως κράτους, τα τελευταία 4 χρόνια;

Όλοι στην Ελλάδα το γνωρίζουν.

Ο κ Μητσοτάκης και το σύστημά του.

Ένα σύστημα με κύριο στόχο την διατήρηση και νομή της εξουσίας.

Που δεν δίστασε να οργανώσει το παρακράτος των υποκλοπών, να καταργήσει κάθε έννοια αξιοκρατίας και διαφάνειας στο κράτος, να αφήσει απροστάτευτους τους πολίτες στην υγεία, τις μεταφορές, την εργασία, την ακρίβεια, τους πλειστηριασμούς, αλλά να ευνοήσει ιδιαίτερα τα μεγάλα συμφέροντα, αδιαφορώντας για την διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.

Ένα σύστημα που φυσικά δεν έχει καμία σχέση με τα περί επιτελικού κράτους, που ως απεδείχθη, ήταν το προπέτασμα που έκρυβε και διευκόλυνε τους σχεδιασμούς του κ Μητσοτάκη.

Πρώτος στόχος λοιπόν η Αλλαγή στην Ελλάδα.

Αλλά αυτή μπορεί να γίνει με επικεφαλής αυτούς που μας οδήγησαν ως εδώ;
Αυτοί που υιοθέτησαν και διεύρυναν το βαθύ κράτος, μπορεί ποτέ να είναι εκείνοι που θα εγγυηθούν την αλλαγή του;
ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ.

Σε αυτό το αυτονόητο θέμα, απαντά η πρόταση του Νίκου Ανδρουλάκη, (που έχει κατατεθεί εδώ και καιρό), με την οποία έθεσε θέμα αξιοπιστίας των προσώπων για τις κεντρικές θέσεις μιας Κυβέρνησης συνεργασίας.
Το έθεσε τόσο για την περίπτωση συνεργασίας με την ΝΔ, όσο και για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κατά των συνεργασιών. Το αντίθετο.

Πιστεύει στις κυβερνήσεις συνεργασίας, που έχουν όμως πρόγραμμα που διασφαλίζει τις προοπτικές της χώρας και βελτιώνει την ζωή των ανθρώπων της, αλλά και αξιόπιστα πρόσωπα στην ηγεσία που μπορούμε να εμπιστευτούμε για την εφαρμογή του κοινού Προγράμματος.

Σε τελική ανάλυση το ίδιο το Σύνταγμα μας προβλέπει ότι αν ο επικεφαλής του πρώτου κόμματος δεν μπορεί να δημιουργήσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, τότε ακολουθεί η εντολή στον δεύτερο, στον τρίτο και εν συνέχεια αναζήτηση λύσης με συνάντηση με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Πουθενά δεν προβλέπεται ότι ο πρώτος τα παίρνει όλα!!!

Τι μας λέει επομένως ο κ Μητσοτάκης;

Ότι θα διεκδικήσει αυτοδυναμία, αλλά αν δεν τα καταφέρει, ακόμη και με διπλές εκλογές -άρα αποτύχει στον στόχο του- θεωρεί ότι θα έρθει ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στο πλαίσιο της δίκης του εντολής να σώσει τον κ Μητσοτάκη προτείνοντας τον για Πρωθυπουργό;

Ευνόητη η αρνητική απάντηση.

Δεν είναι παράλογο, όταν επιχειρεί κάποιος χωρίς δισταγμό να εκβιάσει με περιπέτειες εκλογικών αναμετρήσεων και όταν οι πολίτες αρνούνται και του γυρίζουν την πλάτη, να θεωρεί ότι τα άλλα κόμματα θα του κάνουν το χατίρι;
Αγωνία για την εξουσία, χωρίς όρια.

Τι μας λέει επιπλέον ο κ Μητσοτάκης;

Ότι αν η ΝΔ έρθει πρώτο κόμμα, (και μάλιστα με οποιοδήποτε ίσως μάλιστα χαμηλό ποσοστό),τότε ο επικεφαλής του πρέπει να γίνει Πρωθυπουργός.
Ότι είναι υποχρεωμένοι οι άλλοι να τον αποδεχθούν.

Από που τεκμαίρεται αυτή η εξόχως αντιθεσμική και αλαζονική αντίληψη;
Όταν μάλιστα στις σημερινές συνθήκες, η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών αποδοκιμάζει σε όλες τις μετρήσεις της κοινής γνώμης τα πεπραγμένα του.

Όταν του καταλογίζει το μεγαλύτερο μέρος των ευθυνών, για τα αρνητικά που έγιναν στην χώρα αυτά τα τέσσερα χρόνια.

Η επίθεση της ΝΔ και του συστήματός της, εστιάζεται τώρα στο δήθεν επιχείρημα ότι ο Πρωθυπουργός δεν μπορεί να αποτελεί έκπληξη και ότι ο κ. Ανδρουλάκης οφείλει τώρα (!!!) να πει ποιον προτείνει.

Έχω την εντύπωση ότι ξέχασαν ότι ο ελληνικός λαός δεν έχει ψηφίσει ακόμη, ότι ψηφίζουν οι πολίτες στην κάλπη και όχι οι δημοσκοπήσεις.

Το αποτέλεσμα των εκλογών θα κρίνει και το ποια κυβέρνηση θα σχηματιστεί και με ποιο πρόγραμμα και με ποιον Πρωθυπουργό και Υπουργούς.
Δεν ταιριάζουν όλοι σε όλα.

Αν ο κ Μητσοτάκης θεωρεί ότι έχει τις ψήφους στην χούφτα του, ως άλλος Θανασάκης ο πολιτευόμενος, μπορεί να βρεθεί προ ιδιαίτερα δυσάρεστων για αυτόν εκπλήξεων.

Σαφώς μετά τις εκλογές και ανάλογα με το αποτέλεσμα, θα συζητηθούν προτάσεις πολιτικής και προσώπων του ΠΑΣΟΚ με τα αλλά κόμματα, για την εξεύρεση των πιο αξιόπιστων λύσεων.
Όχι για επιβολή, αλλά για ευρύτερη και ειλικρινή συμφωνία.

Γιατί το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, δεν έχει αυτοσκοπό την καρέκλα της εξουσίας, αλλά στοχεύει με τις προγραμματικές δεσμεύσεις του στην εξυπηρέτηση μόνο των συμφερόντων των πολλών, του ελληνικού λαού.
Δεν πρόκειται λοιπόν ποτέ να αποδεχθεί αυτές οι δεσμεύσεις του να αποδειχθούν γράμμα κενό, να θυσιάσει τα πάντα στην λογική της κατανομής αξιωμάτων.

Για το ΠΑΣΟΚ τώρα είναι η ώρα της Αλλαγής.

Των μεγάλων και τολμηρών μεταρρυθμίσεων στο κράτος και το πολιτικό σύστημα, των αλλαγών για την ενίσχυση της θεσμικής δημοκρατίας και της ηθικής στην πολιτική που απαιτούν οι πολίτες.
Αλλά και των αλλαγών για την μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων, τις ίσες ευκαιρίες, την προστασία και ασφάλεια των ανθρώπων σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος.

Γι’ αυτό και ζητά την ισχυρή εντολή στις εκλογές.

Για να μπορεί να διεκδικήσει λύσεις που θα βάλουν την Ελλάδα σε μια διαφορετική τροχιά,

Ναι, χρειάζεται μια Κυβέρνηση ισχυρή και σταθερή, αλλά όχι ένα κλειστό σύστημα εξουσίας συγγενών και φίλων, που ασύδοτα και ανεξέλεγκτα θα διαφεντεύει την χώρα, εξωραΐζοντας αλλά στην ουσία αναπαράγοντας το θλιβερό χθες.

Και κάτι τελευταίο, αλλά εξ ίσου σημαντικό.

Φαίνεται ότι ο κ Μητσοτάκης, αλλά και ο κ Τσίπρας, δεν έχουν ακόμη κατανοήσει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα γίνει ποτέ δεκανίκι, ή συμπλήρωμα στους σχεδιασμούς τους.

Σε τελική ανάλυση σήμερα αποδεικνύεται ότι το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ.
Κεντρικός παίχτης στο πολιτικό σκηνικό, όχι βολικός εταίρος στους άλλους και σε αυτούς που τους στηρίζουν,γιατί δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα στη Ελλάδα.

Η πολιτική μάχη είναι μπροστά μας.
Θα την δώσουμε με αισιοδοξία και αποφασιστικότητα. Εδώ κρινόμαστε όλοι.
Σε τελική ανάλυση τον λόγο θα έχει ο λαός.

Αναδημοσίευση από “ieidiseis.gr”