Ο προϋπολογισμός της πολιτικής προστασίας τον καιρό της πανδημίας. Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΡΚΑΤΣΟΥΛΗ

Χθες ολοκληρώθηκε στη Βουλή η συζήτηση για τον προϋπολογισμό. Η μόνιμη επικοινωνιακή διαχείριση των θεμάτων του δημόσιου βίου από την κυβέρνηση της ΝΔ απέτρεψε, ακόμη μια φορά, την ευκαιρία ανάλυσης και κατανόησης του σπουδαιότερου νομοθετήματος της χρονιάς. Η παραπολιτική υποκατέστησε, για μια ακόμη φορά, την πολιτική.

Αξίζει, όμως, να σταθούμε στην πολιτική για την αντιμετώπιση των κινδύνων και των καταστροφών που είθισται να αποκαλείται «πολιτική προστασία». Πολλοί έμαθαν την πολιτική προστασία λόγω της πανδημίας και από τις καθημερινές εμφανίσεις του κινητικού Υφυπουργού αρμόδιου γι’ αυτήν, του κ. Χαρδαλιά, στην τηλεόραση.

Πολλοί αναρωτήθηκαν γιατί μια υπηρεσία χωρίς γνώση και εμπειρία του φαινομένου ανέλαβε το δύσκολο έργο της ιχνηλάτησης των κρουσμάτων και της εποπτείας των κατασταλτικών μέτρων που λαμβάνονται για την αντιμετώπιση της covid-19. Στον γενικότερο αιφνιδιασμό και την ανυπαρξία άλλης εναλλακτικής, θεωρήθηκε ότι η ΓΓΠΠ ήταν «μια κάποια λύσις». Πρέπει, εδώ, να τονιστεί ότι η κυβέρνηση είχε οραματιστεί ένα σχέδιο αναδιοργάνωσης της Γενικής Γραμματείας λίγους μήνες πριν αλλά αυτό ουδέποτε υλοποιήθηκε. Πρόκειται για τον νόμο 4662/2020 με τον πομπώδη τίτλο «Εθνικός Μηχανισμός Διαχείρισης Κρίσεων και Αντιμετώπισης Κινδύνων, αναδιάρθρωση της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, αναβάθμιση συστήματος εθελοντισμού πολιτικής προστασίας, αναδιοργάνωση του Πυροσβεστικού Σώματος και άλλες διατάξεις». Ο νόμος έμελε να αποδειχτεί στην χρονιά που πέρασε ένας ακόμη πομφόλυγας της κυβέρνησης.

Εάν ανατρέξει κανείς στα βασικά του άρθρα θα δει ότι οι εξαγγελίες για την σύσταση του «Εθνικού μηχανισμού διαχείρισης κρίσεων και αντιμετώπισης κινδύνων» που θα κάλυπτε ολόκληρο τον κύκλο διαχείρισης των καταστροφών έμειναν στα χαρτιά. Δεν ήταν μόνο οι πόροι που δεν υπήρχαν για την δημιουργία του, δεν ήταν μόνο οι εκατό και πλέον κανονιστικές πραξεις που έπρεπε να εκδοθούν προκειμένου ο μηχανισμός να στηθεί και να μπορεί να παράξει αποτελέσματα. Ήταν, κατά βάση, η έλλειψη σχεδίου, η έλλειψη στρατηγικής στόχευσης στον κρίσιμο τομέα της διαχείρισης των καταστροφών. Το ζήσαμε στην Εύβοια με τις πλημμύρες που κόστισαν ζωές που θα μπορούσαν να έχουν σωθεί, εάν είχαν γίνει έγκαιρα τα αντιπλημμυρικά έργα μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2019. Το είδαμε με τα μπαζωμένα ρέματα στην Κεφαλονιά, με την καθυστερημένη αντίδραση στους σεισμούς και στο τσουνάμι στη Σάμο. Το είδαμε με την ψήφιση του «Δάρδανου», του σχεδίου αντιμετώπισης των πλημμυρών μετά τις πλημμύρες (!) στη Θεσσαλία και την Κρήτη.  Η κυβέρνηση και η ηγεσία της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας δεν μπόρεσαν ούτε να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που είχαν μείνει ανεπίλυτα ούτε και τα καινούργια που ήρθαν να προστεθούν σ’ εκείνα.

Κι αφού δεν έγινε τίποτα απ’ ότι υποσχόταν ο συντάκτης του νόμου, κι αφού τα περιφερειακά κέντρα πολιτικής προστασίας παραπέμφθηκαν κι αυτά στις καλένδες (προσφάτως, πληροφορηθήκαμε ότι θα γίνουν-κάποτε- με ΣΔΙΤ και την κατασκευή τους θα αναλάβει η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα ΑΕ με την επωνυμία «Κτιριακές Υποδομές»), η κυβέρνηση της ΝΔ και το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, εντός του οποίου λειτουργεί η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, αποφάσισε να ακολουθήσει την πεπατημένη. Αυτή δεν είναι άλλη από τον διαμοιρασμό αποζημιώσεων στους πληγέντες από τις φυσικές καταστροφές. Η προσαύξηση των 50 εκατομμυρίων ευρώ που είδαμε στον προϋπολογισμό αφορά στις αποζημιώσεις των πληγέντων από τις καταστροφές.

Το Κίνημα Αλλαγής διαφωνεί ολοκληρωτικά με την λογική αυτή. Ο προϋπολογισμός έπρεπε να είχε περιλάβει κονδύλια για την κατασκευή των αναγκαίων υποδομών στις Περιφέρειες και τους Δήμους της χώρας στους οποίους πρέπει να ανήκει η ευθύνη του σχεδιασμού έργων και μέτρων πολιτικής προστασίας. Η ανακούφιση των πληγέντων είναι, μεν, αναγκαία πλην όμως δεν αρκεί για την διόρθωση των κακώς κειμένων.

Πολύ φοβούμαι, λοιπόν, αν και το απεύχομαι, ότι θα συνεχίσουμε να θρηνούμε θύματα από τις φυσικές καταστροφές. Και η κυβέρνηση της ΝΔ χάνει την ευκαιρία με το σχέδιο αυτού του προϋπολογισμού να βάλει ένα, έστω, λιθαράκι, προς την κατεύθυνση της ουσιαστικής μεταρρύθμισης της πολιτικής για την αντιμετώπιση των καταστροφών. Προτιμά να μένει στη δημιουργία εντυπώσεων αντί να δρομολογήσει  τις μεγάλες αλλαγές και τομές που χρειάζονται στον τομέα της πολιτικής προστασίας.

Δημοσίευση από “thecaller.gr”