Οι καμπάνες του κινδύνου ηχούν – και δεν αφορούν μόνο την ΝΔ που φθείρεται ραγδαία. Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑ

Μετά την πανδημία, ο πόλεμος και οι μεγάλες αρνητικές συνέπειες του.

Είμαστε πια σε μια περίοδο, που χαρακτηρίζεται από νέες απειλές και αβεβαιότητες, ενώ τα προβλήματα πολλαπλασιάζονται.

Ακόμη και αν υπάρξει γρήγορα αποκλιμάκωση στην Ουκρανία και -όπως ευχόμαστε-οι απαράδεκτες απειλές της Ρωσίας για χρήση πυρηνικών όπλων πέσουν στο κενό, θα βρεθούμε σε μια νέα εποχή ψυχρού πολέμου και ανακατατάξεων στις διεθνείς ισορροπίες. Ιδιαίτερα όταν η ανασφάλεια στους λαούς, ευνοεί τα αυταρχικά καθεστώτα.

Η παγκοσμιοποίηση όπως την γνωρίζαμε αλλάζει. Η Κίνα ετοιμάζεται να διεκδικήσει ένα πιο παρεμβατικό ρόλο. Νέες συγκρούσεις προβάλλουν στον ορίζοντα.

Οι χώρες της Ευρώπης θα υποχρεωθούν σε μια ραγδαία αύξηση των αμυντικών δαπανών. Ιδιαίτερα χώρες όπως η Ελλάδα, που αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις του αναθεωρητισμού και της επιθετικότητας των γειτόνων. Με ότι αυτό συνεπάγεται εις βάρος της ανάπτυξης και της κοινωνικής πολιτικής.

Οι μεγάλες αυξήσεις στην ενέργεια και στα τρόφιμα φαίνεται ότι θα διαρκέσουν.

Οδηγώντας σε διεύρυνση της φτώχειας και των κοινωνικών ανισοτήτων. Σε κοινωνίες, όπου το 50% των πολιτών θα βρίσκεται εκτός των τειχών.

Οι αρμόδιες επιτροπές του ΟΗΕ προβλέπουν ότι 270 εκατομμύρια ανθρώπων θα αντιμετωπίσουν επισιτιστικό πρόβλημα. Με ότι αυτό συνεπάγεται για κλιμάκωση της βίας, νέους πολέμους και κοινωνικές εκρήξεις.

Οι δημοκρατίες οφείλουν να αντιδράσουν δημιουργώντας ένα νέο παγκόσμιο σύστημα ασφάλειας και συνεργασίας. Ώστε να μην επιτρέψουν την κλιμάκωση των πολέμων και των ανταγωνισμών, να έχουν την δύναμη να πιέσουν για ειρηνικές λύσεις μέσω της διπλωματίας, με σεβασμό του διεθνούς δικαίου και των συνθηκών. Όπως και να αναζητήσουν κοινές λύσεις για την ανάπτυξη και την μείωση των ανισοτήτων, λύσεις που θα αντιμετωπίσουν τα οξυμένα κοινωνικά προβλήματα και τους κινδύνους που αυτά δημιουργούν για το δημοκρατικό πολιτικό σύστημα.

Αλλά και να αποφύγουν λάθη του παρελθόντος.

Τις λογικές ενός ανεξέλεγκτου imperium ,που προσφέρει προφάσεις στα αυταρχικά καθεστώτα για εθνικιστική συσπείρωση και επιθετικότητα.

Περιμέναμε η Ευρώπη να αφυπνιστεί και να διεκδικήσει τον δικό της αποφασιστικό ρόλο στις νέες εξελίξεις. Με τολμηρές αποφάσεις για κοινές πολιτικές, για δημιουργία Ευρωστρατού, για ενιαία πολιτική άμυνας και ασφαλείας. Απαραίτητο είναι το ΝΑΤΟ βραχυπρόθεσμα, αλλά η Ευρωπαϊκή Ένωση όφειλε να οικοδομεί και την δική της πολιτική για το μέλλον.

Ως τώρα δεν το έπραξε. Η αποφασιστικότητα στην αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας που οδήγησε στην δημιουργία του Ταμείου Ανάκαμψης δεν είχε συνέχεια.

Τα επιμέρους συμφέροντα, οι φόβοι, οι λανθασμένες πολιτικές ενεργειακής εξάρτησης από το φυσικό αέριο, δεν το επέτρεψαν.

Ακόμη και οι αποφάσεις για την στήριξη πολιτών και επιχειρήσεων, αλλά και την αντιμετώπιση της αισχροκέρδειας, παραπέμφθηκαν για τον Μάιο. Ας μη γελιόμαστε από γενικόλογες αναφορές στα κριμένα των αποφάσεων, που επιτρέπουν την «παρηγοριά στον άρρωστο», όπως έπραξε ο κ Μητσοτάκης.

Όμως μήνυμα ελπίδας, κατά την πρόσφατη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, υπήρξε η στάση των σοσιαλδημοκρατικών Κυβερνήσεων της Ισπανίας και της Πορτογαλίας. Που σε αντίθεση με την υποχωρητική στάση της συντηρητικής Ελληνικής Κυβέρνησης, πίεσαν και κέρδισαν την εξαίρεση που τους επιτρέπει να λάβουν έκτακτα εθνικά μέτρα στήριξης.

Το γεγονός αυτό μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία για μια ενεργή συνεργασία και κοινούς στόχους για όλες τις χώρες του Νότου. Που όχι μόνο θα προστατεύσει τις οικονομίες και τις κοινωνίες τους, αλλά θα αποτελέσει και τον εμβρυουλκό ευρύτερων αλλαγών στο σύνολο των πολιτικών της Ένωσης.

Με τις σοσιαλδημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις στην πρώτη γραμμή.

Αυτό το μέτωπο του Νότου, μπορεί να έχει ως στόχους:

-Την άσκηση πίεσης στην ΕΕ για ένταση των αναπτυξιακών πολιτικών και των μέτρων στήριξης πολιτών και επιχειρήσεων, με χρηματοδότηση από ένα νέο ευρωομόλογο. Ώστε ουσιαστικά να μονιμοποιηθεί το Ταμείο Ανάκαμψης.

-Κοινές δράσεις και μέτρα για την αντιμετώπιση των κερδοσκοπικών παρεμβάσεων στην ενέργεια, με την επιβολή πλαφόν στις ρήτρες αναπροσαρμογής των τιμών και έκτακτη φορολόγηση των κερδών των επιχειρήσεων ηλεκτροπαραγωγής.

-Την ριζική αλλαγή του Συμφώνου Σταθερότητας και την οριστική εγκατάλειψη των πολιτικών λιτότητας στην ΕΕ. ώστε να αντιμετωπισθούν οι κοινωνικές ανισότητες

-Κοινές δράσεις στην προμήθεια ενέργειας, αλλά και την αλλαγή των όρων διάθεσης των πόρων του ισχύοντος Ταμείου Ανάκαμψης, ώστε να ενισχυθούν εθνικές πρωτοβουλίες στήριξης ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, αλλά και ανάπτυξης των δικτύων ενέργειας, σε χώρες με χαμηλή ενεργειακή δια συνδεσιμότητα όπως η δική μας.

Τέλος μείζον ζήτημα για χώρες όπως η Ελλάδα και η Ιταλία, αποτελεί το θέμα των μεγάλων αμυντικών δαπανών. Η άμυνα μας, η ενίσχυση της αποτρεπτικής μας ικανότητας, αποτελεί και άμυνα όλης της Ευρώπης. Δεν είναι δυνατόν να υποχρεωνόμαστε σε καταβολή δισεκατομμυρίων ευρώ κάθε χρόνο, υπονομεύοντας τις προοπτικές της ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής. Αυτό το θέμα απαιτεί αποφάσεις στήριξης από το σύνολο της Ένωσης.

Είναι πολύ σημαντική η σημερινή πρωτοβουλία του Προέδρου του Κινήματος Αλλαγής Νίκου Ανδρουλάκη, με την συνάντηση του με τον Πρωθυπουργό της Πορτογαλίας Αντόνιο Κόστα, που επικεντρώνεται στις κοινές ευρωπαϊκές πολιτικές, αλλά και σε μεγάλες αναπτυξιακές και κοινωνικές παρεμβάσεις. Πρωτοβουλία που αναδεικνύει τις νέες πολιτικές της σοσιαλδημοκρατίας και θέτει τις βάσεις για τον αναβαθμισμένο ρόλο της στην Ευρώπη, με τις χώρες του Νότου στην πρώτη γραμμή.

Όσον αφορά στις εξελίξεις στη χώρα μας:

Ο πληθωρισμός και η ακρίβεια καλπάζουν. Οι προβλέψεις για την ανάπτυξη το 2022, γίνονται όλο και πιο απαισιόδοξες.

Μεγάλα τμήματα της κοινωνίας μας ασφυκτιούν. Λεφτά υπάρχουν για τις μεγάλες περιουσίες, αλλά όχι για τους χαμηλόμισθους και τους άνεργους.

Όμως αυτούς πλήττει κυρίως η ακρίβεια.

Όπως και η αύξηση των ενοικίων που αποτελεί βραχνά για τα νέα ζευγάρια. Οι μικρομεσαίοι και οι αγρότες αντιμετωπίζουν νέα αδιέξοδα, με την απειλή για νέα γενιά κόκκινων δανείων να γίνεται πραγματικότητα, Την ίδια ώρα που οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας πολλαπλασιάζονται.

Δεν αρκεί πια ο κ Μητσοτάκης να περιορίζεται στην ανούσια και προσχηματική επιστολογραφία με την ΕΕ. να γενικολογεί με απροσδιόριστες εξαγγελίες και να επιστρέφει στους πολίτες μόνο ένα μέρος από αυτά που πλήρωσαν με την αυξημένη, λόγω των ανατιμήσεων, φορολογία.

Τώρα οφείλει να πάρει ουσιαστικά μέτρα.

Αν δεν τολμά να θίξει τους μεγάλους και ισχυρούς -όπως φαίνεται -φορολογώντας τα πραγματικά υπερκέρδη και επιβάλλοντας πλαφόν στην ρήτρα αναπροσαρμογής στην λιανική τιμή, θα είναι υπόλογος απέναντι στους Έλληνες πολίτες. Τα ήξεις αφίξεις και οι δικαιολογίες, δεν έχουν πια θέση.

-Επιτέλους να αυξηθεί άμεσα ο κατώτατος μισθός στα 751 ευρώ και το επίδομα ανεργίας.

-Να εφαρμοστεί το νέο ΕΚΑΣ για τους χαμηλοσυνταξιούχους, όπως προτείνει το Κίνημα Αλλαγής.

-Να παρθούν μέτρα στήριξης της στέγης για τους νέους ανθρώπους.

Οι καμπάνες του κινδύνου ηχούν -και δεν αφορούν μόνο την ΝΔ που ούτως ή άλλως φθείρεται ραγδαία.

Η φτώχεια και η απόγνωση, γεννούν οργή και φαινόμενα που αποτελούν απειλή για όλο το πολιτικό μας σύστημα και την δημοκρατία.

Δημοσίευση από “ieidiseis.gr”