Η ώρα της Κεντροαριστεράς. Του Τάσου Δαρσινού

Το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών ήταν ένα ηχηρό χαστούκι σε όλο το πολιτικό προσωπικό. Η τεράστια αποχή έδειξε με εμφατικό τρόπο την απογοήτευση των πολιτών προς την Κυβέρνηση αλλά και στις εκφράσεις της Αντιπολίτευσης.

Η ΝΔ υπέστη τη μεγαλύτερη ήττα χάνοντας 12 μονάδες από τις περσινές εκλογές . Οι πολίτες έδειξαν με αυτό τον τρόπο την δυσφορία τους για τις ασκούμενες Κυβερνητικές πολιτικές ιδίως στα θέματα ακρίβειας, μειωμένης αγοραστικής δύναμης, κατάστασης στα Νοσοκομεία κλπ. Φαίνεται ότι η περίοδος απόλυτης εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του Κ. Μητσοτάκη αρχίζει και υποχωρεί. Στο βάθος της τετραετίας η πολυπόθητη αυτοδυναμία φαντάζει όνειρο απατηλό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είδε τα ποσοστά του να κατρακυλούν και με το ζόρι κράτησε τη δεύτερη θέση. Ο Πρόεδρός του Σ. Κασσελάκης εζυγίσθη, εμετρήθη και ευρέθη πολύ λίγος για να ανατάξει το κόμμα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Οδεύει ολοταχώς σε αποσύνθεση και διάσπαση. Δεν πείθει πλέον ότι μπορεί να αποτελέσει Κυβερνητική λύση. Το πείραμα της Κυβερνώσας Ριζοσπαστικής Αριστεράς τελείωσε μέσα σε λίγα χρόνια.

Το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ με οριακή αύξηση του ποσοστού του από τις περσινές εκλογές , όχι μόνο δεν κατάφερε να γίνει η δεύτερη δύναμη αλλά έδειξε ότι δεν μπορεί να επωφεληθεί από την πτώση των άλλων δύο και να δώσει ελπίδα στον κόσμο. Όμως είναι επιτακτική ανάγκη ο χώρος της Πληθυντικής Κεντροαριστεράς να ομογενοποιηθεί και να καταθέσει το δικό της εναλλακτικό σχέδιο απέναντι στη καταστροφική Κυβερνητική πολιτική.
Γι αυτό και επισπεύθηκαν από πολλούς οι διαδικασίες ανάδειξης νέας ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ ώστε γρήγορα και με ορίζοντα τις Εθνικές εκλογές του 2027 να εμπεδωθεί στη κοινωνία η πεποίθηση ότι το κόμμα της Ελληνικής Σοσιαλδημοκρατίας μπορεί να δώσει αξιόπιστη Κυβερνητική λύση.

Οι πολλές υποψηφιότητες πλουτίζουν τον εσωτερικό πολιτικό διάλογο και κινητοποιούν τους πολίτες να πάρουν θέση. Εκείνο όμως που θα δώσει την ώθηση για άνοδο και συσπείρωση των πολιτών θα είναι το προγραμματικό σχέδιο του καθενός και παράλληλα το μοντέλο ηγεσίας που θα κάνει το κόμμα να αγωνιστεί με όρεξη για την κατάκτηση του στόχου. Χρειάζεται η νέα ηγεσία να έχει παράλληλα κοινωνική αποδοχή και μοντέλο συννενόησης με όμορους πολιτικούς χώρους για να αποτελέσει τον κορμό μιας ελπιδοφόρας Κυβερνώσας Κεντροαριστεράς. Η νέα ηγεσία θα πρέπει να συνδυάσει την τεχνοκρατία μαζί με την Κοινωνική πολιτική ώστε στο νέο αιώνα που διανύουμε να δώσει περιεχόμενο στη Σοσιαλδημοκρατία.

Μετά από 14 χρόνια η χώρα μας χρειάζεται ξανά το δυναμικό ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ που θα ασχοληθεί με το Κοινωνικό Κράτος και την Βιώσιμη ανάπτυξη και θα σταματήσει τους νεοφιλελεύθερους πειραματισμούς της ΝΔ.

Δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα www.thesocialist.gr