Η παρακμή της δημοσιογραφίας και ο καυγάς για τα Λατινικά και την Κοινωνιολογία. Του ΓΑΒΡΙΛΗ ΛΑΜΠΑΤΟΥ

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται το φαινόμενο πολλοί δημοσιογράφοι ανάλογα με το έντυπο που εργάζονται να αναπαράγουν απλώς το δελτίο τύπου είτε των υπουργών της κυβέρνησης, είτε της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Τις τελευταίες ημέρες είδαμε επώνυμους δημοσιογράφους να υπερασπίζονται «διατάξεις» που απλώς δεν περιλαμβάνονταν στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Παιδείας. Τους αρκούσε η ενημέρωση που τους διοχετεύτηκε μέσω του δελτίου τύπου του Υπουργείου Παιδείας. Ορισμένοι που προσχώρησαν τα τελευταία χρόνια στο κυβερνητικό στρατόπεδο με την πλέον χαρακτηριστική περίπτωση τον πολυπράγμονα Ηλία Κανέλλη διαπνέονται από ένα φανατισμό που θυμίζει τον αείμνηστο Γεωργαλά. Δυστυχώς μέσα σε αυτό το πολωμένο κλίμα είναι δύσκολο να γίνει ουσιαστικός διάλογος για κάθε ζήτημα.

Μία από τις πιο επιπόλαιες αποφάσεις του Κώστα Γαβρόγλου ήταν ο εξοβελισμός των Λατινικών από την ανθρωπιστική κατεύθυνση. Όπως χαρακτηριστικά έγραψε ο κοινός μας σύντροφος Βασίλης Μάστορης που σήμερα συμμετέχει στον ΣΥΡΙΖΑ: «Τα Λατινικά αποτελούν τον ένα από τους δύο πυλώνες των ανθρωπιστικών επιστημών. Δεν αφορά μόνο τη χώρα ο σχεδιασμός, ακροατήριο της πρότασης είναι η παγκόσμια κοινότητα, αν και ενδέχεται, εξ αντανακλάσεως, να κινητοποιήσει εθνολαϊκιστικά παραληρήματα άλλου, στις λατινογενείς χώρες. Το λαϊκιστικό σκεπτικό μπορεί να πάρει τη μορφή: Αν οι Έλληνες καταργούν Τα Λατινικά, γιατί εμείς να στηρίζουμε τα Αρχαία Ελληνικά;».

Παράλληλα στο ίδιο άρθρο προέβλεπε την μακροπρόθεσμη στόχευση. Στο όνομα ενός πολυμαθήματος κοινωνικών επιστημών τον εξοβελισμό από την εκπαίδευση και των Αρχαίων Ελληνικών. Είναι εμφανές ότι οι άνθρωποι που διαμορφώνουν την ιδεολογική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται στον αντίποδα των διανοουμένων της κομμουνιστικής αριστεράς που δούλεψαν σκληρά (μεταφράσεις και σχολιασμός) για τη γνωριμία του κοινού με την Αρχαία Ελληνική και Λατινική γραμματεία. Ας θυμηθούμε ενδεικτικά το έργο των Μ. Αυγέρη, Κ. Βάρναλη,Τ. Βουρνά, Δ. Γληνού, Γ. Κορδάτου, Κ. Κοτζιούλα, Π. Λεκατσά. Θα τους πρότεινα παράλληλα το προσεκτικό διάβασμα του δοκιμίου του Όρντινε είναι για τη «Χρησιμότητα του Άχρηστου».

Η επαναφορά των Λατινικών είναι επιβεβλημένη. Είναι αναγκαίο όμως να τροποποιηθεί ο τρόπος διδασκαλίας τους. Εκτός από την εκμάθηση του συντακτικού και της γραμματικής τα διδασκόμενα κείμενα είναι αναγκαίο να συνομιλούν με αντίστοιχα κείμενα της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας. Για παράδειγμα ο Λουκρήτιος με τον Επίκουρο (σημ. η ένταξη του σ Για το μάθημα της Κοινωνιολογίας είναι επιβεβλημένο να διδάσκεται στο σύνολο των μαθητών στη Β’ Λυκείου ως μάθημα Γενικής Παιδείας. Είναι αναγκαίο να τροποποιηθεί ο τρόπος αξιολόγησης των μαθητών. Να εξετάζονται με ερωτήσεις κλειστού τύπου και παράλληλα να τους δίνονται παραθέματα και να τα σχολιάζουν. Ο σημερινός τρόπος εξέτασης που βασίζεται στην αποστήθιση είναι απεχθής. Οι Κοινωνιολόγοι που διαμαρτύρονται καλό θα ήταν να αναστοχαστούν για τον σημερινό τρόπο αξιολόγησης των μαθητών και να εργαστούν προκειμένου να διαμορφωθούν σύγχρονοι τρόποι διδασκαλίας και αξιολόγησης των μαθητών.το σχολικό πρόγραμμα ήταν επιτυχής και προκάλεσε το ενδιαφέρον των μαθητών).

Δημοσίευση από “thecaller.gr”