Ηλίθιοι και Άθλιοι. Του ΣΠΥΡΟΥ ΚΑΒΟΥΝΙΔΗ

Υπάρχουν άνθρωποι που κυκλοφορούν ανάμεσά μας που αρνούνται να εμβολιαστούν όταν έλθει η σειρά τους και άλλοι (ή οι ίδιοι) που δεν τηρούν κανένα μέτρο προφύλαξης σε δημόσιο χώρο.

Νομίζω ότι χοντρικά μπορούμε να τους/ες διακρίνουμε σε δύο κατηγορίες, τους ηλίθιους και τους άθλιους.

1. Ηλίθιοι είναι αυτοί που πιστεύουν σε διάφορες θεωρίες συνομωσίας του τύπου βάζουν τσιπάκια στα εμβόλια, αλλοιώνουν το DNA μας, είναι συνομωσία των φαρμακευτικών εταιρειών ή του καπιταλισμού ή των κινέζων (διαλέχτε) ή μια γριππούλα είναι κλπ. Υποθέτω σε παλιότερες εποχές δεν θα έκαναν το εμβόλιο κατά της ευλογιάς η της πολυομυελίτιδας. Το τελευταίο υποθέτω γιατί θα θεωρούσαν ότι ο Δρ. Salk το εφηύρε για να πλουτίσει (έστω και αν δεν το παντετάρισε και δεν έβγαλε φράγκο). Με λίγη προσπάθεια θάναι έτοιμοι/ες να δεχτούν ότι η γη είναι επίπεδη.

Σε αυτούς πρέπει να προστεθεί το τμήμα εκείνο των πιστών (και ιερέων) που αποδίδει μεταφυσικές ιδιότητες σε σεβαστές αλλά συμβολικές θρησκευτικές τελετές και πράξεις όπως π.χ. ότι η μετάληψη δεν κολλάει γιατί δεν είναι κρασί και ψωμί αλλά ….

Βέβαια, οι πλέον απαράδεκτοι από όλους αυτούς είναι οι αρνητές του εμβολιασμού που είναι γιατροί ή εργαζόμενοι σε νοσοκομεία. Απορίας άξιον πως επιτρέπεται να ασκούν το επάγγελμα τους όταν δρουν ενάντια στο στόχο του επαγγέλματός τους. Απορίας άξιον πως η κυβέρνηση δεν παίρνει μέτρα αποκλεισμού ή και απόλυσή τους, απορίας άξιον πως δεν τους διαγράφουν οι ιατρικοί σύλλογοι.

2. Άθλιοι είναι αυτοί που δεν τους νοιάζει αν κολλάει ο ιός, θεωρώντας ότι λίγο τους αφορά. Συνήθως αυτοί πράγματι στατιστικώς έχουν μικρότερη – αλλά όχι αμελητέα- πιθανότητα να αρρωστήσουν βαρειά ή/και να πεθάνουν. Έτσι δεν παίρνουν μέτρα προφύλαξης θεωρώντας το μάλιστα «μαγκιά». Πολλοί/ές από αυτούς/ές επιδεικνύουν αυτή την αδιαφορία προς τους συνανθρώπους τους και την κραυγαλέα έλλειψη κοινωνικής ευθύνης διασκεδάζοντας συνωστισμένοι σε πλατείες.

Παρεμφερώς υπάρχουν κόμματα, πολιτικές οργανώσεις και συνδικάτα που, δήθεν εν ονόματι κοινωνικών δικαιωμάτων, καλούν σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για το οτιδήποτε, παραβλέποντας ότι το ύψιστο δικαίωμα είναι το δικαίωμα στη ζωή και στην υγεία. Καμμιά φορά δεν κρύβεται μάλιστα η ικανοποίηση τους όταν τα στατιστικά στοιχεία δεν δείχνουν κάμψη της πανδημίας (αδιαφορώντας αν, ενδεχομένως, έχουν συμβάλει σε αυτό) ώστε να κριτικάρουν την κυβέρνηση για την αστοχία της (άλλωστε η κυβέρνηση καταφέρνει συχνά να μπλέκει τους πάντες με αντιφατικές αποφάσεις και με την πολυγλωσσία της). Λες και εμείς όλοι που εμβολιαζόμαστε ή /και τηρούμε το μέτρα προφύλαξης είμαστε οπαδοί του κυβερνώντος κόμματος… Θάταν παράλογο άραγε να περιμένουμε, έστω και τώρα , από τα κόμματα της αντιπολίτευσης (καλά, πλην της Ελληνικής Λύσης) να καλέσουν εμφατικά όλους και όλες να εμβολιασθούν; Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.

Σημείωση: Δεν ανήκουν στις παραπάνω κατηγορίες προφανώς εκείνοι, οι πολύ λίγοι, που βάσει έγκυρης ιατρικής γνωμάτευσης δεν πρέπει να κάνουν το εμβόλιο. Αλλά αυτοί/ές ούτως ή άλλως φυλάγονται καλλίτερα από όλους.

Δημοσίευση από “ΤΑ ΝΕΑ”