Αυτό που πρέπει οπωσδήποτε να συζητήσουμε είναι η πραγματικότητα των push back. Του ΛΕΥΤΕΡΗ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗ

Στην, περίφημη πια, συνέντευξη τύπου του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Ολλανδό ομόλογό του, το επεισόδιο με την Ολλανδή δημοσιογράφου τράβηξε όλη την προσοχή και έδωσε αφορμές για σχόλια, τοποθετήσεις και έντονες διαφωνίες, κυρίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Το γεγονός αυτό δεν αποκάλυψε μόνο το πόσο απροετοίμαστος ήταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης να διαχειριστεί μια τόσο επιθετική δημοσιογραφική προσέγγιση, αλλά, κυρίως, το πόσο στριμωγμένη είναι η ελληνική κυβέρνηση στο ζήτημα των push back.

Μπορούμε να συζητήσουμε πολύ για το ύφος και τον τρόπο της ερώτησης, για το εάν ήταν ερώτηση ή τοποθέτηση και πολλά άλλα. Όμως ο τρόπος που απάντησε ο Ολλανδός πρωθυπουργός Ρούτε δείχνει ότι η εμπειρία στη διαχείριση «δύσκολων» καταστάσεων βοηθάει, αφού απάντησε με ψυχραιμία και παρουσίασε τη θέση της Ολλανδίας (το εάν κάποιος διαφωνεί με αυτή δεν έχει σημασία).

Αυτό που πρέπει οπωσδήποτε να συζητήσουμε είναι η πραγματικότητα των push back και το πώς έχει επιλέξει η κυβέρνηση να τη διαχειριστεί, αν και πρέπει να θυμόμαστε ότι την παράνομη αυτή πρακτική την έχουν εφαρμόσει και άλλες κυβερνήσεις εδώ και δεκαετίες.

Το αφήγημα της κυβέρνησης βασίστηκε στην κατηγορηματική άρνηση ύπαρξης push back από την κυβέρνηση με υπουργούς και τον πρωθυπουργό να παίρνουν θέση και να κατηγορούν όσους υποστηρίζουν το αντίθετο ότι είναι προβοκάτορες που παίζουν το παιχνίδι του Ερντογάν και είναι κατά βάση εχθροί της χώρας. Η υποστήριξη των Ευρωπαίων εταίρων στο υψηλότερο επίπεδο, συνέβαλε στο να αισθάνεται η κυβέρνηση πολύ ισχυρή.

Δεν πτοήθηκαν ούτε από τις ανακοινώσεις και τις τοποθετήσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης, της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης. Δεν υπήρξε αλλαγή στάσης ούτε όταν η Frontex παραδέχτηκε την ύπαρξη τους και έριξε την ευθύνη στο Λιμενικό. Οι μαρτυρίες, οι φωτογραφίες και τα βίντεο, η Μαύρη Βίβλος των Επαναπροωθήσεων  δεν άλλαξαν τίποτα.

Παρόλα αυτά η πίεση από το εξωτερικό με δεκάδες δημοσιεύματα με αναφορές στα push back και την Ελλάδα, οι παρεμβάσεις και ερωτήσεις ευρωβουλευτών και οι ακροάσεις επιτροπών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, προκάλεσαν ρωγμές στο κυβερνητικό αφήγημα και σιγά σιγά το κλίμα άλλαξε. Η Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζήτησε από την Επιτροπή να ξεκινήσουν διαδικασίες επί παραβάσει εναντίον της Πολωνίας της Ελλάδας και της Κροατίας μετά τις καταγγελίες για pushbacks. Επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων ξεκίνησε να ασκεί πιέσεις προς την κυβέρνηση για τη διερεύνηση των καταγγελιών, αναφερόμενη και στην ανάγκη δημιουργίας ανεξάρτητου μηχανισμού ελέγχου συνόρων, ο οποίος θα κάνει τη διερεύνηση.

Στα τέλη Σεπτεμβρίου ο αρμόδιος υπουργός μετανάστευσης απαντώντας σε κοινοβουλευτική ερώτηση συναδέλφου τόνισε ότι «Δεν υπάρχει πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για μηχανισμό ελέγχου συνόρων. Δεν θεωρώ ότι η χώρα μας έχει λόγο να προχωρήσει στη δημιουργία οποιουδήποτε έκτακτου μηχανισμού». Το ίδιο απόγευμα δημοσιεύθηκε η ετήσια έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη Μετανάστευση και το Άσυλο η οποία αναφέρει ότι στο πλαίσιο της συνεργασίας της Επιτροπής με την Ελλάδα για την αποτελεσματική διαχείριση μεταναστευτικών πιέσεων δημιουργείται ανεξάρτητος και αξιόπιστος μηχανισμός ελέγχου συνόρων.

Μια εβδομάδα μετά είδε το φως της δημοσιότητας σε μεγάλα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης μια μεγάλη δημοσιογραφική έρευνα, η οποία παρουσιάζει αποδείξεις για push back σε Κροατία, Ρουμανία και Ελλάδα. Ο αντίκτυπος της έρευνας ήταν τεράστιος και η άρνηση της κυβέρνησης δεν πείθει, ενώ και η ΕΕ ασκεί, πλέον, ανοικτά κριτική.

Πρέπει να ξεκινήσει άμεσα μια σοβαρή πολιτική συζήτηση για το ζήτημα της μετανάστευσης και η Ελλάδα καλείται να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο και να απεμπλακεί από τις αναποτελεσματικές επιλογές διαχείρισης στις οποίες έχει παγιδευτεί. Το ζήτημα των push back είναι εξαιρετικά σοβαρό καθώς κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές και παραβιάζονται θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και δεν μπορεί το μέτρο επιτυχίας των πολιτικών να είναι οι νεκροί κάθε διακυβέρνησης.

Δημοσίευση από “ieidiseis.gr”