Αναγκαία η συμπαράταξη. Του Γιώργου Μπουλμπασάκου

Δεν κομίζω γλαύκας εις Αθήνας ισχυριζόμενος ότι είναι αναγκαία και επείγουσα η συμπαράταξη των δυνάμεων του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της ανανεωτικής αριστεράς, του προοδευτικού κέντρου, της πολιτικής οικολογίας.

Στην παρούσα πολιτική συγκυρία ,η πλειοψηφία των πολιτικών αναλυτών, διαπιστώνει την πολιτική ηγεμονία της Ν.Δ και ότι η κατακερματισμένη προοδευτική αντιπολίτευση αδυνατεί να παρουσιάσει ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση και η μεγαλύτερη δύναμη του χώρου δεν μπόρεσε στο καιρό της παντοδυναμίας του να εμπνεύσει μια τέτοια εξέλιξη. Δεν θα κάνω δίκην προθέσεων αλλά οι ευκαιρίες στην πολιτική ούτε άπειρες είναι, ούτε αλά καρτ.Τώρα θα αναμένουμε με ενδιαφέρον τις εξελίξεις που έχουν δρομολογηθεί και τις αποφάσεις που θα ληφθούν.  Το αίτημα και η αναγκαιότητα της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας βρίσκεται στο τραπέζι. Όλα τα κόμματα του χώρου οφείλουν να τοποθετηθούν με σαφήνεια. Προσωπικά,  χωρίς διάθεση εμπλοκής στα εσωκομματικά άλλων, αυτό που έχω να καταθέσω είναι, ότι με προεδρία Κασσελάκη δεν έχουμε να κουβεντιάσουμε τίποτα. Άλλωστε και ο ίδιος σε πολλές δηλώσεις του θεωρεί ρευστοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ την υπόθεση της κεντροαριστεράς.

Η Νέα Αριστερά αντιμετωπίζει θετικά αυτήν την προοπτική αλλά επιμένει μονοσήμαντα στο Γαλλικό παράδειγμα. Δεν χρειάζονται απολυτότητες. Η Αριστερά στο ιστορικό της διάβα έχει δοκιμαστεί από  τις βεβαιότητες και τις απόλυτες αλήθειες.

Φυσικά στην ανασύνθεση της κεντροαριστεράς έχουν λόγο και μάλιστα σημαντικό, συλλογικότητες της πολιτικής οικολογίας του προοδευτικού κέντρου αλλά και προσωπικότητες του ευρύτερου χώρου.

Το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής είναι σταθερά προσανατολισμένο στην υπόθεση της μεγάλης κεντροαριστερής παράταξης. Άλλωστε η πορεία του από το 2015, με την δημιουργία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης έχει  δείξει τον δρόμο. Η μετέπειτα συνεργασία στο Κίνημα Αλλαγής, των δυνάμεων του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών, του Ποταμιού και άλλων δυνάμεων επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές. Στη δεδομένη πολιτική στιγμή, ο ρόλος του ΠΑΣΟΚ -Κίνημα Αλλαγής έχει  ιδιαίτερο πολιτικό βάρος. Όχι μόνο γιατί δημοσκοπικά πλέον είναι η μεγαλύτερη πολιτική δύναμη του χώρου. Διαθέτει σε επίπεδο κοινωνίας, αξιόλογες δυνάμεις στην αυτοδιοίκηση, στα επιμελητήρια στους φορείς, στα συνδικάτα και συγχρόνως έχει το ιστορικό βάθος αλλά και την “τεχνογνωσία” θα έλεγα. Οφείλει να πρωταγωνιστήσει και να ανταποκριθεί στην μεγάλη πρόκληση. Είναι πρόσφατη άλλωστε η αυτοδιοικητική μάχη της Αθήνας, που οδήγησε τις προοδευτικές δυνάμεις στη μεγάλη νίκη. Τίποτα δεν είναι δοσμένο και αυτονόητο.

Χρειάζεται πολιτικό σχέδιο που θα αντιπαρατεθεί στο συντηρητικό σχέδιο της Ν.Δ. 

Οι μεγάλοι άξονες, της εξωτερικής πολιτικής, του κοινωνικού κράτους, της παιδείας, των θεσμών, το αναπτυξιακό μοντέλο και τα φλέγοντα ζητήματα της εργασίας, είναι το πεδίο συνεννόησης. 

Θέλουμε πολιτικές που θα μειώνουν τις ανισότητες που συνεχώς διευρύνονται. Χρειάζεται αναγέννηση του ΕΣΥ και του κοινωνικού κράτους. Θέλουμε κατοχύρωση των δημοκρατικών θεσμών του κράτους δικαίου. Η ταξική μεροληψία υπέρ των λίγων και ισχυρών δεν μπορεί να συνεχιστεί με θύμα την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Εδώ προκύπτει η ανάγκη της υπέρβασης από στερεότυπα και να καθαρίσει η  “αρχαία σκουριά” που υπάρχει και σε κόμματα και σε πρόσωπα.

Σκοπός μας δεν είναι η αυτοδιάλυση των υφιστάμενων κομμάτων του προοδευτικού χώρου, αλλά η ενίσχυση της ταχείας μετεξέλιξης, ανανέωσης και συνεργασίας τους, με στόχο τη δημιουργία ενός ευρύτερου σχήματος, το οποίο θα διεκδικήσει την εκλογική του παρουσία και την ευθύνη της διακυβέρνησης μέσα από προγραμματικές συγκλίσεις και συνεργασίες. 

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα DOCUMENTO