Αλλάξαμε; Του Χρήστου Λιόλιου
“Ο λόγος που η κρίση κράτησε 9-10 χρόνια ήταν ότι ξεκίνησε ως οικονομική, από την οποία μέχρι το 2014 θα ξεφεύγαμε, αλλά μετά εξελίχθηκε σε πολιτική, με την έννοια ότι έπρεπε και ο κόσμος να καταλάβει ότι με έναν νόμο και με ένα άρθρο δεν λύνεις το θέμα. Έπρεπε η Ελλάδα να αλλάξει. Ο κόσμος το κατάλαβε μόνο αφότου πέρασαν τα τέσσερα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ και είδαν ότι αυτό δεν γίνεται με λόγια. Έπρεπε και εμείς οι ίδιοι να αλλάξουμε”.
Τάδε έφη ο Γκίκας Χαρδούβελης, υπουργός Οικονομικών της τελευταίας περιόδου της κυβέρνησης Σαμαρά, στην εκπομπή Prime Time του Παύλου Τσίμα, στον ΣΚΑΪ, στο επεισόδιο με τίτλο “Πρώτη φορά Αριστερά-10 χρόνια μετά”. Σύμφωνα, λοιπόν, με τον καθηγητή, η πολυετής και πολυεπίπεδη κρίση που πέρασε η Ελλάδα και εμπεριείχε και την εφαρμογή τριών μνημονίων, άρχισε να αποτελεί παρελθόν όταν οι Έλληνες “ενηλικιώθηκαν” πολιτικά και κατάλαβαν ότι αν δεν αλλάξουν πρώτα οι ίδιοι δεν μπορεί να αλλάξει και η χώρα. Από τα συμφραζόμενα, ο κ. Χαρδούβελης τοποθετεί το χρονικό ορόσημο αυτής της συνειδητοποίησης την περίοδο 2015-2019, που στη συνέχεια αποτυπώθηκε και εκλογικά, με νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ωστόσο, πόσο διαφορετική είναι η λογική στην οποία βασίζεται η οικονομική πολιτική της παρούσας κυβέρνησης σε σχέση με εκείνη προηγούμενων κυβερνήσεων; Ας ρίξουμε μια γρήγορη ματιά: Φορολόγηση του επαγγέλματος αντί για φορολόγηση του πλούτου, καχεκτικό κοινωνικό κράτος που υποτίθεται ότι ισορροπείται από μια επιδοματική λογική που οδηγεί σε εκλογική ομηρεία μεγάλα κοινωνικά στρώματα, απουσία ενσυναίσθησης ακόμα και για βασικές ανάγκες των πολιτών, όπως για παράδειγμα η στέγαση, και, βεβαίως, κακοδιαχείριση κονδυλίων πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ, που καταλήγουν σε λάθος προτεραιότητες. Και ταυτόχρονα υπάρχουν όλοι εκείνοι που μοιάζουν έτοιμοι, αν τους δοθεί η ευκαιρία, με το πάτημα ενός κουμπιού, να επιστρέψουν στην αμέριμνη και “θωρακισμένη” Ελλάδα του 2008.
Αλλά και σε πολιτικό επίπεδο, διδαχθήκαμε κάτι από τη δεκαετία της κρίσης; Αν ναι, τότε γιατί στις δημοσκοπήσεις κόμματα και σχηματισμοί με αναφορά σε ψεκασμένες θεωρίες συνωμοσίας και στον κάθε μορφής λαϊκισμό, ανταγωνίζονται μεταξύ τους για την τρίτη θέση, λαμβάνοντας ποσοστά που αν προστεθούν απειλούν τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Αν απέναντι σε μια κυβέρνηση που έχει χάσει κάθε αξιοπιστία η απάντηση που δίνουν εκείνοι που -σύμφωνα με τον κ. Χαρδούβελη- κατάλαβαν ότι για να αλλάξει η χώρα έπρεπε πρώτα να αλλάξουν οι ίδιοι, είναι η ακροδεξιά επίθεση ακόμα και στις παγκόσμιες κατακτήσεις του Διαφωτισμού, τότε κανείς μας δεν κατάλαβε τίποτα. Γιατί όλα τα παραπάνω δεν τίποτα περισσότερο από κακή επανάληψη του κακού μας εαυτού.
Δημοσιεύθηκε στο ηλεκτρονικό περιοδικό www.metarithmisi.gr