Ώρα για λογαριασμό. Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΕΓΑ

Οι δικαιολογίες του τύπου «δεν γίνεται τίποτα», «είναι όλα καθορισμένα απ’ έξω», «δεν υπάρχει εναλλακτική λύση» και «δεν ενδιαφέρεται ο κόσμος γι’ αυτά», είναι ειπωμένα για να καταρρέουν όπως και οι εμπνευστές τους.

Συνήθως εκστομίζονται απ’ όσους έχουν βολευτεί και κάνουν δουλειές, είτε είναι «λίγοι» και θέλουν να μεταβιβάσουν στις Βρυξέλλες ή όπου άλλου την ανικανότητά τους, ή θέλουν να κρατήσουν καθηλωμένη την κοινή γνώμη.

Αλλά τα γεγονότα είναι ισχυρογνώμονα:

-Ο πληθωρισμός, μας έλεγαν τα πιο… επίσημα χείλη, είναι προσωρινός. Μετά μας παρουσίασαν την φετινή ανάπτυξη (οικονομική μεγέθυνση με μπόλικη παραοικονομία και μαύρο χρήμα) σαν αντιστάθμισμα της ακρίβειας. Για να παραδεχτούν μόλις τώρα, στα τέλη του έτους, ότι η αναπτυξιακή έκρηξη ήταν απλώς μια μεγέθυνση ως αποτέλεσμα της πανδημικής ύφεσης και της εποχικότητας του τουρισμού. Τον νέο χρόνο θα έχουμε στασιμότητα (ΑΕΠ οριακά αρνητικό στο χειρότερο σενάριο, οριακά θετικό στο καλύτερο). Κρίμα, γιατί όταν αυξάνει τόσο απότομα το κόστος ενέργειας, οι επιπτώσεις (θα) είναι εμφανείς, όσο και άδικες (Βλέπε την πρόβλεψη για τον στασιμοπληθωρισμό πριν 15 μήνες λόγω ακριβώς αύξησης των τιμών ρεύματος και φυσικού αερίου https://www.ieidiseis.gr/opinions/108318/xristos-megas-o-fakelos-tis-dei-stin-kalpi)

Η κατανομή των πόρων

-«Είναι όλα απ’ έξω» επαναλαμβάνουν με υφάκι οι βουλευτές, άλλοι (τοπικοί) παράγοντες και οι αναρμόδιοι υπουργοί. (Αναρμόδιοι κυριολεκτικά ελέω Μαξίμου και «επιτελικού κράτους» που τους κατέστησαν μαριονέτες στα υπουργεία τους). Για να αποδειχτεί ότι και κονδύλια υπάρχουν (ΕΣΠΑ, Ταμείο Ανάκαμψης, πόροι από την υπερφορολόγηση-ΦΠΑ κ.α.) και ευέλικτο είναι το σύστημα ως προς την κατανομή (ή μήπως την διανομή;). Απλώς ο κ. Μητσοτάκης είχε καταργήσει το υπουργικό συμβούλιο για να «παρακολουθεί» κεντρικά (επιτελικά!) κάθε κίνηση στον τομέα των χρηματοδοτήσεων…

-Η «κρίση είναι εισαγόμενη» επιμένει ο πρωθυπουργός. Μόνο που τα ολιγοπώλια διαμορφώνουν τις τιμές, η απουσία ελέγχων στην αγορά αποκτηνώνει τους κερδοσκόπους, η καθήλωση των αμοιβών (σ.σ. στο όνομα μιας, επιδοτούμενης από την εργατική τάξη, ανταγωνιστικότητας) φτωχοποιεί τους εργαζόμενους.

Κερατσίνι-Εκάλη

-Ο «πληθωρισμός πέφτει» μας διαβεβαιώνουν, γιατί ο ρυθμός του επίσημου δείκτη τον περασμένο μήνα κινήθηκε οριακά σε μονοψήφιο ποσοστό, συγκριτικά με το αντίστοιχο ποσοστό πέρυσι, όταν είχε ξεκινήσει η κούρσα της ακρίβειας. Παραγνωρίζοντας ότι σε μέσο, ετήσιο, επίπεδο θα κυμανθεί άνω του 10%. Από τα μεγαλύτερα ποσοστά στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Χώρια που άλλη είναι η ακρίβεια στα τρόφιμα, την κατοικία, την ενέργεια, τα καύσιμα, όπου τα λαϊκά νοικοκυριά, ας πούμε στο Κερατσίνι, δαπανούν το 80%-100% του εισοδήματός τους και άλλος ο πληθωρισμός στην Εκάλη και το Ψυχικό όπου αναγιγνώσκεται σαν στατιστικό μέγεθος…

-«Οι πολίτες δεν ενδιαφέρονται για τις υποκλοπές» διαβεβαίωναν, «διαβάζοντας» τις δημοσκοπήσεις, τα κυβερνητικά στελέχη. Ψέγοντας τον Νίκο Ανδρουλάκη ο οποίος, με θεσμικό, σοβαρό και μεθοδικό τρόπο, επιχειρούσε να διαλευκάνει το σκάνδαλο. Και τώρα, που τα στοιχεία για το παρακράτος των υποκλοπών κατακλύζει τον Τύπο, όλα τα στοιχήματα είναι για τον χρόνο προσφυγής στις κάλπες υπό το φόβο θεσμικής κατάρρευσης…

Η Θάτσερ…

-Το θατσερικό: «δεν υπάρχει εναλλακτική» εξακολουθεί να είναι το επιχείρημα των κυβερνητικών, μπροστά στον υπαρκτό κίνδυνο να στερηθούν τη διαδρομή Κολωνάκι-Βουλή-Μαξίμου-υπουργείο. Παραγνωρίζοντας ότι ο κόσμος, μπροστά στο βουνό των αδιεξόδων του, καταψηφίζει κυβερνήσεις. Δεν δίνει (πάντα) «διαβατήριο», πόσο μάλιστα εντολή διακυβέρνησης. Και η κυβέρνηση έχει κριθεί ένοχη. Μην συγχέουμε έτσι την τιμωρία, που προηγείται, με ότι έπεται ή απαιτείται (διακυβέρνηση). Κάτι θα προβάλλει εν τέλει στον ορίζοντα. Σε κάθε περίπτωση πιο σοφό από την σημερινή εμπειρία της οργής, της απαξίωσης, της κατάρρευσης…

Δεν έχει σημασία το πού οφείλεται η κατάρρευση της αξιοπιστίας Μητσοτάκη. Σίγουρα στην ακρίβεια και την απουσία προοπτικής για τους νέους. Μην παραγνωρίζουμε όμως τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα, τα οποία αξιολογούνται υψηλά στην λεγόμενη μεσαία (και υπό διάλυση) τάξη και τους αυτοπροσδιοριζόμενους, πολιτικά, σαν κεντρώους ψηφοφόρους. Αυτό που κυρίως δεν συγχωρούν στην κυβέρνηση της ΝΔ είναι ο εσμός των ποικίλων συμφερόντων που εγκαταστάθηκε στο Μαξίμου, που δεν δίστασε να μετέλθει ποικίλων τεχνασμάτων, παρανομιών, πανουργιών και παρακρατικών μεθόδων ώστε να διαρρυθμίσει κάθε οικονομική-ταμιακή ροή.

Ώρα να ζητήσουμε λογαριασμό: Αφήνουν πίσω μια περισσότερο χρεωμένη χώρα, με τεράστια ελλείμματα (παραγωγικά, ταμειακά, κοινωνικά, εθνικά-δημογραφικά), με ένα διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ πολύ πλουσίων (ανάμεσά τους και νέα τζάκια) και φτωχοποιημένων στρωμάτων στις συνοικίες και την Περιφέρεια (αγρότες, κτηνοτρόφοι, επαγγελματίες, επιστημονικό προλεταριάτο και χρεωμένα μεσαία στρώματα).

Το «δεν υπάρχει εναλλακτική» και ο τηλεοπτικός φενακισμός δεν είναι, πλέον, αποδοτικά όταν αποκαλύπτεται η «κλοπή» του εισοδήματος και το παρακρατικός μηχανισμός της εξουσίας.

Αναδημοσίευση από “ieidiseis.gr”