Φτώχεια…καταραμένη. Του ΓΑΒΡΙΛΗ ΛΑΜΠΑΤΟΥ

Παρακολουθώ την αρθρογραφία και τις αναρτήσεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης . Είναι θλιβερό να παρατηρείς τόσο μεγάλη θεωρητική ένδεια. Οι πασοκογενείς (Ραγκούσης, Τζάκρη κλπ) και οι υπαρχηγοί του Τσίπρα (π.χ Πολάκης) έχουν μεταφέρει στο εσωτερικό του κόμματος τον πρωτόγονο πολιτικό λόγο που χρησιμοποιούσαν στο παρελθόν γραφικοί υποστηρικτές του Ανδρέα Παπανδρέου, προκειμένου να εξοβελίσουν τους εσωκομματικούς  τους αντιπάλους. Άλλα στο ΠΑΣΟΚ δεν υπήρχαν μόνο αυτοί. Άλλωστε η πνευματική πυκνότητα του Ανδρέα Παπανδρέου δεν μπορεί με κανένα τρόπο να συσχετισθεί με τη καρικατούρα του που υποδύεται ο Αλέξης Τσίπρας.

Ιστορικά στελέχη όπως ο Νίκος Φίλης δείχνουν να έχουν πάρει διαζύγιο από τη σύγχρονη πολιτική σκέψη. Το κείμενο περί κλιματικής αλλαγής και σοσιαλισμού είναι το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Όσο για τους 53. Τι να πρωτοθυμηθεί  κανείς: Το επαναστατικό τουρισμό της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ στο Γράμμο, τις πομφόλυγες του Δουζίνα για υπερεκτίμηση των θεσμών της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.

Τελικά όπως έλεγε και ο Ντίνος Ηλιόπουλος «Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα»