Τι απομένει από τη φωτιά. Του ΓΑΒΡΙΛΗ ΛΑΜΠΑΤΟΥ

Ο Θωμάς Ψύρρας εκτός από την ενασχόληση του με την πολιτική έχει ένα αξιοσημείωτο συγγραφικό έργο. Η τελευταία νουβέλα του «Τι απομένει από τη φωτιά» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Μεταίχμιο» χαρακτηρίζεται τόσο από τη θεματική της πρωτοτυπία, όσο και από το μοναδικό τρόπο που χειρίζεται ο συγγραφέας την γλώσσα. Ο Θωμάς έχει τη δυνατότητα να χειρίζεται ντοπιολαλιές, αλλά ακόμα και την εκκλησιαστική γλώσσα με ένα μοναδικό τρόπο. Άλλωστε το έργο του «Μαράν Αθαν» που μεταφέρθηκε στο θέατρο είναι από τα αξιοσημείωτα έργα της πεζογραφίας των τελευταίων χρόνων. Η τελευταία του νουβέλα αφορά την μεγάλη ουτοπία του κομμουνισμού και το όνειρο της ελευθερίας και της κοινωνικής απελευθέρωσης στον αιώνα των άκρων. Οι ήρωες του βιώνουν την γενοκτονία των Αρμενίων, εγκαθίστανται στην Ελλάδα του μεσοπολέμου, παίρνουν το δρόμο της πολιτικής προσφυγιάς για να καταλήξουν σε γκουλάγκ στη Σοβιετική πατρίδα. Στο τέλος του βίου τους φθάνουν στην Αργεντινή του δικτάτορα Βιντέλα. Όλα αυτά δοσμένα με ιδιαίτερη ευαισθησία.

Αυτές τις ημέρες η Τουρκική ταινία «Καλημέρα Γλυκιά Πατρίδα» αναφέρεται σε μια παραπλήσια θεματική με τις παράλληλες πορείες δύο Τούρκων συγγραφέων του Ναζιμ Χικμέτ και του Αχμέτ Ουμίτ. Ο αγώνας τους για δημοκρατία, ελευθερία και κοινωνική απελευθέρωση και η δυστοπία του υπαρκτού σοσιαλισμού. Τόσο η ταινία, όσο και το βιβλίο αξίζουν την προσοχή σας.