Τα προκλητικά ρεβεγιόν της κρίσης. Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΕΓΑ

Η έκρηξη των τιμών ενέργειας  και τα προβλήματα στην αλυσίδα εφοδιασμού τείνουν να έχουν εξουδετερώσει τους άλλους παράγοντες παραγωγής. Η πλημμυρίδα «χτύπησε» δυσανάλογα τις χώρες χαμηλής παραγωγικότητας.

Πλέον οι τιμές, λόγω ανταγωνισμού, είναι πιο «ελκυστικές» στη Γερμανία, παρά στην Αθήνα, τα Τίρανα ή τη Σόφια…

Και στις φτωχές –υπό ανάπτυξη- χώρες, που επιβάλουν εξευτελιστικούς μισθούς σε περιβάλλον ακραίας ακρίβειας, απλώς θεσπίζουν αντικίνητρα απασχόλησης.

-Η κρίση προσφοράς/ενέργειας δεν αντιμετωπίζεται με την εξουδετέρωση των αμοιβών.

-Η αεργία μοιάζει επιλογή λόγω αδυναμίας του παρτ τάιμ να καλύψει ακόμη και το «κόστος μετακίνησης».

Αίφνης, πολλοί εντυπωσιάστηκαν από τις πληρότητες στους περιώνυμους τουριστικούς προορισμούς ή από τις προ-κρατήσεις για το ελληνικό καλοκαίρι.

Άλλοι αναρωτήθηκαν «πού είναι η κρίση;»

Λες και δεν υπάρχει ένα 20% Ελλήνων, Ευρωπαίων και Αμερικανών (Ισραηλινών και ορισμένων Αράβων) οι οποίοι μπορούν να μετακινηθεί προς τη Μεσόγειο…

Ωστόσο, το ελληνικό παράδοξο των προκλητικών ρεβεγιόν έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Και είναι αυτό που πιθανόν θα κρίνει και τις εκλογές (σίγουρα ερμηνεύει τις δημοσκοπήσεις).

Πρόκειται για ένα φαύλο συνδυασμό κλοπής του ΦΠΑ (υπολογίζεται στα 12 δισ., υπερδιπλάσιο ποσό εν σχέσει με το αναιμικό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων), χαριστικών ρυθμίσεων που ενισχύουν τους ήδη «τοποθετημένους» παίκτες και επιτρέπουν σε ημέτερους ρίσκα νεοπλουτισμού. Είναι το αποτέλεσμα της αρπαχτής εν μέσω πολλαπλών κρίσεων. Με αποτέλεσμα, την διεύρυνση της ψαλίδας πλούτου…

1.Στα πρατήρια καύσιμων υπάλληλοι και ιδιοκτήτες ρωτούν: «θέλετε την απόδειξη»; (Η οποία εκδίδεται αυτόματα, αν και δεν λειτουργεί το σύστημα εισροών-εκροών, άρα παραμένει το λαθρεμπόριο των διυλιστηρίων-διακινητών). Οι αποδείξεις σε… πακέτα πωλούνται σε επαγγελματίες (μεταφορείς, συγκοινωνίες, ακόμη και αγρότες) για συμψηφισμό του ΦΠΑ και πλασματική αύξηση δαπανών…

2.Οι οριζόντιες και χωρίς κριτήρια (μη) επιστρεπτέες προκαταβολές αύξησαν υπερβολικά τις καταθέσεις.

3.Στα (ολιγοπωλιακής διάρθρωσης) σούπερ μάρκετ μειώθηκε ο όγκος των πωλήσεων, αλλά τα κέρδη αυξήθηκαν περισσότερο και από τον μεγαλύτερο (λόγω ακρίβειας) τζίρο. Έχουμε πληθωρισμό κερδών…

4.Η απουσία ελέγχων έχει αυξήσει κατακόρυφα τα «μαύρα» στην αγορά. Πολλές υπερχρεωμένες επιχειρήσεις κλέβουν ΦΠΑ και φόρο εισοδήματος λες και δεν υπάρχει αύριο, ενώ οι μεγάλες επιχειρήσεις εφαρμόζουν ένα ευρύτατο σχέδιο συμψηφισμού… Όσο μεγαλύτερο το ποσοστό των έμμεσων φόρων, τόσο λιγότερος αποδίδεται (καμπύλη Laffer).

5.Ο μέσος τουρίστας στην Ελλάδα εμφανίζεται να δαπανά μόλις 550 ευρώ, ενώ στην, συγκρίσιμη οικονομικά, Ισπανία ξεπερνά τα 950. Η διαφορά μπορεί να εντοπιστεί σαν καταθέσεις στις τράπεζες του εξωτερικού.

6.Οι υπηρεσίες και οι ευκαιριακές δουλειές του καλοκαιριού με πελατεία σε άλλο φορολογικό σύστημα είναι το κατάλληλο περιβάλλον για αντίστοιχη… χαλάρωση στην καταβολή φόρων.

7.Οι μεγάλες επιχειρήσεις δανείζονται με μηδενικά επιτόκια (λόγω του δανειακού προγράμματος των 12 δισ. ευρώ από το πακέτο των 31 δισ. του Ταμείου Ανάκαμψης). Το ακριβό χρήμα λόγω των σκληρών αποφάσεων των κεντρικών τραπεζών αφορά σχεδόν αποκλειστικά νοικοκυριά και μικρομεσαίους (βιοπαλαιστές).

Προεκλογικό τρικ

Τα ανωτέρω, σε συνδυασμό με τον ενισχυμένο δημόσιο τομέα (σ.σ. που λόγω δημοσιονομικής χαλάρωσης γιγαντώθηκε με περισσότερους μετακλητούς στο κομματικό κράτος, αλλά όχι γιατρούς στο ΕΣΥ…), αλλά και το «χαρτί» των επιδοτήσεων-επιδομάτων μπορεί να ερμηνεύει τη δημοσκοπική κυριαρχία της ΝΔ. (Συν την ένταση που ξεδιπλώνει η Τουρκία στο Αιγαίο).

Σε αντίθεση με την Περιφέρεια όπου η ΝΔ χάνει έδαφος λόγω κατάρρευσης της αγροτικής παραγωγής, όπως και μεταξύ των εργατικών στρωμάτων του ιδιωτικού τομέα που αποκλίνουν δραματικά.

Σε τι διαφέρουν όλα αυτά από την πολιτική Αλογοσκούφη-Καραμανλή;

Σε τίποτε, αν επικεντρώσουμε στον πυρήνα της κρίσης, τα δίδυμα ελλείμματα (τότε και τώρα). Δηλαδή το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο (που εκτινάχθηκε το 2022 λόγω κυβερνητικής επιδότησης της κατανάλωσης, σε συνδυασμό με την μηδενική ενίσχυση της βιοτεχνίας και της καθετοποίησης αγροτικών προϊόντων) και το δημοσιονομικό (λόγω οριζόντιων μεταβιβάσεων και… αναβάθμισης της φοροδιαφυγής).

Και δεν είναι μόνο ότι «ο λογαριασμός θα έρθει μετά» (και άλλη ομοιότητα με το 2004-2009). Παρά τις προειδοποιήσεις τα «πακέτα» μεταβιβάζονται σε βάρος της παραγωγικής δυναμικότητας της χώρας.

Ας πούμε: Ο σταθμός ηλεκτροπαραγωγής στην Αλεξανδρούπολη, η ολοκλήρωση άλλων δύο σε Κομοτηνή και Θεσσαλονίκη, που θα καίνε (σ.σ. τώρα πια;) βρόμικο και εισαγόμενο Φυσικό Αέριο, αντί για επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Είναι αυτό που δεσμεύει και υπονομεύει το οικονομικό μέλλον και της επόμενης γενιάς λόγω ακριβής ενέργειας. Αποτελεί εμμονή στο σημερινό μοντέλο, πάνω σε πρότζεκτ της προ ενεργειακής κρίσης περίοδο, με την βίαια –αν και όχι τόσο αθώα- απολιγνιτοποίηση (2019-2021).

Είναι η ασφαλής συνταγή ώστε η τιμή του ρεύματος να διαμορφώνεται στο διηνεκές από το Χρηματιστήριο του Ρότερνταμ. Ενώ, εάν το Φυσικό Αέριο από 46% σήμερα μετείχε στην ηλεκτροπαραγωγή στο μισό (όπως στην Ισπανία και την Πορτογαλία), θα μπορούσαμε να είχαμε τιμές ηλεκτρικού σε προ κρίσης επίπεδα…

Όχι τίποτα άλλο, αλλά μετά τις εκλογές, όπου τα μέτρα… σύσφιξης θα τα πάρει το ίδιο κόμμα σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις (σ.σ. εν αντιθέσει με το 2009-10 που κλήθηκε το ΠΑΣΟΚ για τα δύσκολα), στο σκληρό πακέτο θα περιλαμβάνεται και η κατάργηση της επιδότησης στο ρεύμα…

Αναδημοσίευση από “ieidiseis.gr”