Τα αδιέξοδα του νέου δικομματισμού. Του ΚΩΣΤΑ ΠΑΝΔΗ

Η πενθήμερη συζήτηση στη βουλή για τον προϋπολογισμό ήρθε να επιβεβαιώσει το δυστοπικό πολιτικό τοπίο που έχει δημιουργηθεί από τα αδιέξοδα του νέου δικομματισμού. Ήρθε επίσης εν μέσω ενός πολυήμερου  «ξεκατινιάσματος» των δύο πολιτικών αρχηγών για τα περιουσιακά τους στοιχεία, την ώρα μάλιστα που μια σκληρή υγειονομική κρίση προκαλεί τον θάνατο εκατοντάδων συμπολιτών μας ενώ η πρωτοφανής οικονομική κατάρρευση μεγεθύνει ακόμη περισσότερο τις ήδη μεγάλες κοινωνικές ανισότητες. 

 Στην 75λεπτή ομιλία του στην Βουλή για τον προϋπολογισμό ο κ. Μητσοτάκης δεν βρήκε ούτε ένα λεπτό να πει κάτι για την αποτυχημένη διαχείριση του δεύτερου κύματος της πανδημίας. Αν δεν πείστηκε από τις ομιλίες όλων των βουλευτών τις αντιπολίτευσης αρκεί να δει τις δημοσκοπήσεις που εμφανίζουν την θετική γνώμη για την διαχείριση της πανδημίας από 80% να πέφτει στο 40%. Φάνηκε να έχει μείνει στις δάφνες επιτυχίας του πρώτου κύματος αγνοώντας τα χιλιάδες θύματα και άλλους τόσους πολίτες  σε νοσοκομειακά κρεβάτια και ΜΕΘ. Το πνεύμα ανεμελιάς που τον συνόδευε στην εκδρομή της Πάρνηθας φάνηκε να τον ακολουθεί και στη Βουλή, συνδυαζόμενο με μια αλαζονική σιγουριά ότι έκανε το καλύτερο χωρίς κανένα ίχνος αυτοκριτικής.  Αναφέρθηκε με ιδιαίτερο ζήλο στα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης ξεχνώντας μάλλον εσκεμμένα να μιλήσει για την άκαιρη ενεργοποίηση μιας εξόχως συντηρητικής ατζέντας τόσο στα εργασιακά, με την συμπίεση των αμοιβών, τις απλήρωτες υπερωρίες, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, όσο και στον τομέα της (μηδαμινής σχεδόν) στήριξης της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας και των ελευθέρων επαγγελματιών.

Από την άλλη μεριά των εδράνων, ο κ Τσίπρας επιμένοντας στην τακτική της ισοπεδωτικής αντιπολίτευσης, αρκέστηκε από το βήμα της Βουλής σε έναν άκρατο καταγγελτικό λόγο χωρίς εξειδικευμένες προτάσεις για την πανδημία, και επαναφέροντας μαξιμαλιστικές προτάσεις για οικονομία και Ελληνοτουρκικά στο ρυθμό του «όλα τα μίλια, όλα τα λεφτά», φέρνοντας την μυρωδιά της αντιπολίτευσης που έκανε το 12-15.

Σε αντίθετη κατεύθυνση κινήθηκε η κα. Γεννηματά, αποκαθιστώντας εν μέρει το κύρος και την χρησιμότητα μιας κανονικής αξιωματικής αντιπολίτευσης που με κάθε τρόπο δείχνει να υποβαθμίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, τολμώντας να προτείνει ένα πλήρη οδικό χάρτη για την διαχείριση της πανδημίας με τέσσερα βασικά ορόσημα. Ασφαλές άνοιγμα κατά περιοχές, ανοιχτά επιδημιολογικά δεδομένα, δομές αποκατάστασης και εμβολιασμοί. Για την οικονομία προτείνει την κατεύθυνση των πόρων σε τέσσερις βασικούς άξονες, άμεσα μέτρα, επανεκκίνηση της οικονομίας, δημόσιες επενδύσεις για υποδομές και παραγωγική ανασυγκρότηση.

Ο προϋπολογισμός  που καταθέτει η εκάστοτε  κυβέρνηση αποτελεί και τον πολιτικό της καθρέφτη. Όσο και να προσπαθεί να κρυφτεί ο πρωθυπουργός πίσω από ευφυολογήματα, ο προϋπολογισμός που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση για το 2021 εκφράζει τις συντηρητικές πολιτικές που ιδεοληπτικά υπηρετεί και εκφράζει η Ν.Δ. Το μεγάλο πρόβλημα όμως είναι συνολικά ο τρόπος που λειτουργεί ο νέος δικομματισμός της τελευταίας πενταετίας, ένας δικομματισμός που και δεν θέλει και δεν μπορεί να υπηρετήσει ένα προοδευτικό σχέδιο κοινωνικής και οικονομικής ανασυγκρότησης με αποτέλεσμα την επιτάχυνσης μιας συντηρητικής, αντιδραστικής πορείας της χώρας. Το Κίνημα Αλλαγής  με τον σταθερό πολιτικό προσανατολισμό του και με σεβασμό στις αρχές της σοσιαλδημοκρατίας που ιδιαίτερα σε αυτές τις συνθήκες γίνονται αναγκαίες όσο ποτέ, μπορεί να προκαλέσει την αλλαγή των συσχετισμών.  Η ταυτόχρονη  συστηματική αποδόμηση των συντηρητικών πολιτικών της κυβέρνησης μέσω ρεαλιστικής και υπεύθυνης αντιπολίτευσης, αλλά και η  ανάδειξη του πολιτικού αχταρμά της κατ’ ευφημισμό αξιωματικής αντιπολίτευσης που παρασάγγας απέχει από την κεντροαριστερά,  σκοπεύουν στην επαναφορά της σοσιαλδημοκρατίας στο πολιτικό προσκήνιο. Μιας σύγχρονης, ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας που θα εκφράζει τα αιτήματα μιας ανοιχτής κοινωνίας με κεντρικούς άξονες την ευημερία όλων και την προστασία των αδυνάτων.

Δημοσίευση από “Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ”