Τίποτε δεν θα είναι όπως χθες…. Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑ

Απέραντη θλίψη και πόνος σε όλη την Ελλάδα.

Πένθος και οδύνη για τους αδικοχαμένους συνανθρώπους, για τα αδικοχαμένα παιδιά.

Όμως μαζί με τη συγκίνηση και τα δάκρυα, μεγαλώνει και η οργή, μεγαλώνει και η απαίτηση για το «γιατί», γιατί συνέβη αυτή η τραγωδία και ποιοι είναι οι υπεύθυνοι.

Την ώρα που οι οικογένειες παραλαμβάνουν κλειστά φέρετρα, ότι και αν πούμε μοιάζει τραγικά λίγο.

Όμως οφείλουμε σε αυτούς τους γονείς και στα θύματα της τραγωδίας να μη μείνουμε σιωπηλοί για τις ευθύνες κυβέρνησης και Διοικήσεων.

Τους χρωστάμε να κάνουμε ότι είναι δυνατόν για να δοθούν απαντήσεις και να αποδοθεί δικαιοσύνη.

Αλλά και να διασφαλίσουμε πως άλλο τραγικό γεγονός, δεν θα συμβεί στο μέλλον. ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ.

Όχι μόνο στα τρένα, αλλά και σε οποιοδήποτε άλλο θέμα που το κράτος οφείλει να εγγυηθεί την ασφάλεια των πολιτών και δεν το έπραξε.

Μετά από τα όσα συνέβησαν, τίποτε δεν είναι όπως χθες, τίποτε δεν είναι όπως πριν.

Οι ευθύνες δεν κρύβονται, δεν περιορίζονται.

Όσο και να αγωνίζεται η Κυβέρνηση -και προσωπικά ο κ Μητσοτάκης-να διαχειριστεί την κρίση με τις συνταγές του παρελθόντος (και την συμβολή ελεγχόμενων ΜΜΕ),δεν πρόκειται να τα καταφέρει.

Η φωνή των οργισμένων νέων ανθρώπων είναι ισχυρότερη.

Τα γεγονότα μιλούν. Η αδράνεια και η ανικανότητα είναι προφανής.

Το ανθρώπινο λάθος του ανεκπαίδευτου και μόνου σταθμάρχη, δεν κρύβει την απουσία σύγχρονων μεθόδων προστασίας. Στην εποχή του ψηφιακού μετασχηματισμού μάλιστα, για τον οποίο επαίρεται η Κυβέρνηση.

Οι προειδοποιήσεις των εργαζομένων, οι παραιτήσεις διαμαρτυρίας των ειδικών, οι ερωτήσεις ελέγχου στην Βουλή, έγιναν γνωστές. Το ίδιο και η αδιαφορία των αρμοδίων σε Κυβέρνηση και Διοικήσεις.

Στην αγωνία της η Κυβέρνηση καταφεύγει στο ύστατο μέσο. Στην διάχυση των ευθυνών. Καλλιεργεί το όλοι τελικά ίδιοι είναι. Φταίμε και εμείς, αλλά φταίνε και οι άλλοι από γενέσεως του Ελληνικού κράτους, μας λένε.

Πριμοδοτώντας εμμέσως τις -δήθεν- αντισυστημικές λογικές, ακόμη και της Ακροδεξιάς. Σε μια επικίνδυνη λογική του τύπου, αφού δεν θα ψηφίσουν εμάς, τότε ούτε και τους πολιτικούς ανταγωνιστές μας.

Αλλά ακόμη και με δεδομένες τις παραλείψεις, τις παθογένειες, τα λάθη προηγούμενων Κυβερνήσεων, η πραγματικότητα είναι αμείλικτη.

Μια Κυβέρνηση εκλέγεται για να διορθώσει τα λάθη και να αντιμετωπίσει τις παθογένειες, όχι να τα διαιωνίζει και να τα κάνει χειρότερα. Όταν μάλιστα είχε τέσσερα χρόνια μπροστά της.

Οι προηγούμενοι καταδικάστηκαν από τον λαό για την αποτυχία τους και η ΝΔ δεσμεύτηκε να αλλάξει την κατάσταση. Είναι σαφές ότι δεν το έπραξε, απέτυχε, είναι υπόλογη στους πολίτες.

Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε αυτές τις τακτικές διαχείρισης κρίσεων και απεμπόλησης ευθυνών. Τα ίδια έγιναν και με τις πυρκαγιές στην Εύβοια και με τον χιονιά του 2021 και με τα λάθη κατά την πανδημία.

Οι ισχυρισμοί για το δήθεν επιτελικό κράτος συντρίβονται από την πραγματικότητα.

Αποκαλύπτεται ότι η Ν.Δ. δεν μπορεί να προστατεύσει τους πολίτες, ότι δεν ενδιαφέρεται για αυτούς που δεν είναι ισχυροί όπως βλέπουμε, όχι μόνο στα δυστυχήματα, αλλά καθημερινά στα νοσοκομεία, στα σχολεία, στα προνοιακά ιδρύματα.

Εξ άλλου οι περισσότεροι που κυκλοφορούν με τον σιδηρόδρομο δεν είναι οικονομικά εύρωστοι, δεν ανήκουν στο targetgroup του κ Μητσοτάκη.

Τι μένει για το επιτελικό κράτος;

Οι υποκλοπές και οι απευθείας αναθέσεις στους ημέτερους.

Εκεί πράγματι τα καταφέρνει άψογα.

Όμως μαζί με το δήθεν επιτελικό κράτος ραγίζει ή μάλλον θρυμματίζεται το γυαλί και για τον κ Μητσοτάκη. Δείχνει ότι το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να μην αποδοθούν ευθύνες στον ίδιο, να διασώσει το προφίλ του.

Πολύ δύσκολο πια. Δεν πείθει. Αποδεικνύεται ότι δεν έχει ως προτεραιότητα του τα προβλήματα που αφορούν τον άνθρωπο, ότι δεν νοιάζεται για αυτά.

Ο βασιλιάς πια είναι γυμνός.

Τον ενδιαφέρει πρώτα και κύρια η διατήρηση της εξουσίας.

Ο κόσμος το καταλαβαίνει. Θα του αποδώσει τις ευθύνες στις ερχόμενες εκλογές.

Αρκεί όμως αυτό;

Η γνώμη μου είναι ΟΧΙ.

Δεν μπορεί να αποδεχόμαστε μοιρολατρικά την Ελλάδα του «πάμε και ότι γίνει».

Δεν αρκεί μια τυπική εναλλαγή κυβερνήσεων -όπως μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ-που βλάπτουν την κοινωνία το ίδιο.

Δεν μπορεί να συνεχιστεί το τοξικό κλίμα, που υποτάσσει τα πάντα σε μικροκομματικές σκοπιμότητες, με κύριο στόχο όχι να δημιουργήσει το νέο, αλλά να πλήξει τον αντίπαλο.

Είναι ώρα να αλλάξει η χώρα σελίδα.

Με μια άλλη Κυβέρνηση που θα έχει ως κύριο μέλημα την ασφάλεια, την σταθερότητα και την προοπτική για την χώρα και τους ανθρώπους της. Πρώτα τους νέους και τους πιο ευάλωτους.

Που θα δουλεύει με χαμηλούς τόνους, αλλά με αποτελεσματικότητα σε ότι αφορά την σχέση του κράτους με τον πολίτη και την ανταπόκριση στις ανάγκες του. Στις μεταφορές, στο νοσοκομείο, το σχολείο, στην δημόσια υπηρεσία.

Με ισχυρούς θεσμούς και πραγματικά ανεξάρτητες ρυθμιστικές αρχές που δεν είναι προσχηματικές, αλλά έχουν το δυναμικό να ελέγξουν, να προστατεύσουν, να επιβάλλουν τους νόμους, απέναντι στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα.

Με διαφάνεια και κανόνες, για να γίνονται στην ώρα τους οι πρακτικές αλλαγές που απαιτούνται για να γίνουμε πραγματικά σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Γιατί, για παράδειγμα, η ασφάλεια των μεταφορών δεν προσφέρεται για κομματικές αντιπαραθέσεις. Το θέμα της ηλεκτρονικής ασφαλείας στα τρένα πρέπει να λυθεί άμεσα.

Προϋπόθεση βέβαια η αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών και ο τερματισμός των αλαζονικών αυτοδυναμιών που ταλαιπωρούν χρόνια την χώρα.

Με ισχυρή εντολή των πολιτών στο Κίνημα Αλλαγής, για να διεκδικήσει συγκλίσεις με βάση το προοδευτικό πρόγραμμα του, αλλά και να θέσει ως προτεραιότητα μιας μελλοντικής διακυβέρνησης τα συμφέροντα και τα δικαιώματα του λαού μας.

Και μόνο αυτά.

Αναδημοσίευση από “ieidiseis.gr”