Σ. ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΔΗΣ (στην ananeotikiaristera.gr): «Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ ΤΟΝ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.».

Του Κώστα Πανδή

Ο Γραμματέας Οργανωτικού του Κινήματος  Αλλαγής  Στέφανος  Παραστατίδης μιλά στην «ananeotikiaristera.gr» και αναφέρει ότι η πανδημία ανέδειξε τη ζωτική σημασία του ισχυρού κοινωνικού κράτος  για μια πολιτεία αλλά και τη σημαντικότητα της κοινωνικής συνοχής σε μια κοινωνία που θέλει να μείνει όρθια. Θεωρεί απαραίτητο τον αναστοχασμό για το κοινωνικό κράτος που θέλουμε και προτείνει την περαιτέρω θωράκιση του ΕΣΥ εξοπλίζοντάς το με εκείνα τα απαραίτητα εφόδια ώστε να διασφαλιστεί το μείζον δημόσιο αγαθό της υγείας.

Σημειώνει τα επιτεύγματα της Σοσιαλδημοκρατίας στον 20ο αιώνα σε Ευρώπη και Ελλάδα σε επίπεδα οικονομικής ευημερίας, δικαιωμάτων, κοινωνικού κράτους και εκτιμά ότι η σύγχρονη Σοσιαλδημοκρατία του 21ου  αιώνα πρέπει να κατορθώσει κράτος και κοινωνία να συμβαδίσουν μαζί θέτοντας ένα νέο σημείο ισορροπίας.

Η συνέντευξη

Ποιες οι ιδεολογικές και πολιτικές προεκτάσεις από την υγειονομική κρίση στη νέα εποχή;

Η πανδημία, η οποία βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη και παραμένει άδηλο το ακριβές της τέλος, έθεσε τέρμα σε δύο ψευδαισθήσεις: Ότι μπορεί μία πολιτεία να ζήσει χωρίς ισχυρό κοινωνικό κράτος· και ότι είναι δυνατόν μία κοινωνία να σταθεί όρθια χωρίς κοινωνική συνοχή. Αυτό που συνέβη στην πανδημία είναι μία φωτογραφία από το παρελθόν και μία εικόνα από το μέλλον: Αφενός, η επιστροφή του μεταπολεμικού σοσιαλδημοκρατικού κοινωνικού συμβολαίου και αφετέρου, η αναγκαιότητα ενδυνάμωσης της αλληλεγγύης μεταξύ των πολιτών, αλλά και μεταξύ των κρατών. Έννοιες παραγκωνισμένες όπως «αδελφοσύνη, κοινότητα, αλληλεγγύη» επέστρεψαν στο καθημερινό μας λεξιλόγιο κι αυτή είναι μία μικρή νίκη για τις σοσιαλδημοκρατικές ιδέες που πρεσβεύει το Κίνημα Αλλαγής. Μέχρι να πετύχουμε τη μεγάλη νίκη, κερδίζοντας τον κορονοϊό, πρέπει να αναστοχαστούμε τι κοινωνικό κράτος θέλουμε από δω και μπρος. Θέλουμε ένα απιχνασμένο κράτος, χωρίς πόρους και προσωπικό; Ή θέλουμε ένα ολοκληρωμένο κράτος πρόληψης, που θα προστατεύει τους πολίτες του από κινδύνους τέτοιου μεγέθους; Το ΠΑΣΟΚ το 1982 ίδρυσε το ΕΣΥ και ακούσαμε από φίλους και αντιπάλους πόσο σημαντική και χρήσιμη ήταν η ίδρυση του. Όμως δεν πρέπει να μείνουμε εκεί. Πρέπει να το θωρακίσουμε ακόμη περαιτέρω, να αξιοποιήσουμε πλήρως τον χρόνο που κερδίσαμε, να το εξοπλίσουμε με εκείνα τα απαραίτητα εφόδια ώστε να διασφαλιστεί το μείζον δημόσιο αγαθό της υγείας. Είναι η συζήτηση που έχει ήδη ξεκινήσει και σε αυτή τη συζήτηση η σοσιαλδημοκρατία θα είναι παρούσα και πρωταγωνίστρια. Οι εποχές που η στήριξη του κοινωνικού κράτους ήταν μία «απασχόληση πολυτελείας» έχουν παρέλθει οριστικά.

Ο ρόλος της σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη και στην Ελλάδα στις νέες συνθήκες;

Η σοσιαλδημοκρατία λοιπόν επέστρεψε, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη, αλλά δεν πρέπει να μείνει μόνο στις δάφνες του παρελθόντος. Ως η πλέον επιτυχημένη ιδεολογία του 20ου αιώνα κατά τη Σέρι Μπέρμαν, πρέπει να δημιουργήσει ανάλογες συνθήκες και να πρωτοπορήσει και τον 21ο αιώνα. Ανοίγεται μπροστά της ένα παράθυρο ευκαιρίας, ενώπιον του οποίου βεβαίως πρέπει να αξιοποιήσει στοιχεία της ιστορικής της κληρονομιάς, αλλά πρέπει να ενσωματώσει και νέα. Κατά τον 20ο αιώνα η σοσιαλδημοκρατία στην Ευρώπη πέτυχε τον συμβιβασμό ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία και στην Ελλάδα την εθνική συμφιλίωση. Παράλληλα δημιούργησε πρωτοφανή επίπεδα οικονομικής ευημερίας, και σημαντική διεύρυνση ατομικών και πολιτικών ελευθεριών, εμβαθύνοντας και εμπεδώνοντας τα δικαιώματα της υγείας, της παιδείας, της κοινωνικής ασφάλισης και πρόνοιας. Η σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία του 21ου αιώνα οφείλει να πετύχει τον συμβιβασμό ανάμεσα στο κράτος και την κοινωνία. Κατά την περίοδο της πανδημικής κρίσης είδαμε τις εξουσίες του κράτους να αυξάνονται σημαντικά, περιορίζοντας μία σειρά από δικαιώματα που θεωρούνται πυρήνας του ατόμου και της οικονομικής δραστηριότητας. Την επόμενη της πανδημίας δεν μπορούμε να εξέλθουμε μονάχα με ένα πανίσχυρο κράτος και μία ανίσχυρη κοινωνία, διότι έτσι δεν εξασφαλίζεται η πραγματική ελευθερία. Η σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία πρέπει να κατορθώσει ώστε κράτος και κοινωνία να συμβαδίσουν, θέτοντας ένα νέο σημείο ισορροπίας. Καλλιεργώντας έναν νέο πατριωτισμό των δημοκρατικών θεσμών, μέσω της ενεργούς συμμετοχής των πολιτών και της εύρεσης ενός καινούργιου σημείου συναίνεσης, που θα συνδυάζει την κοινωνική κινητικότητα και κινητοποίηση, σπάζοντας τις εξαρτήσεις που κρατούν τους πολίτες στο περιθώριο, στην «αόρατη κοινωνία».