Σύντροφε Πρόεδρε όταν σου λέγαμε να μιλήσουμε είχες κλειστά αυτιά… Του Γιάννη Πανούση
Σύντροφε, θα μιλήσουμε; [η βάση προς την ηγεσία]
-τώρα βρήκες την ώρα, βρε σύντροφε; αντί να χαρείς για την αύξηση των ποσοστών μας, θέλεις επίσημους απολογισμούς ή και μεμψιμοιρείς μ’ ενδεχόμενα λάθη;
– σύντροφε, θα μιλήσουμε;
-τώρα βρήκες την ώρα, βρε σύντροφε, που έχουμε μπροστά μας πολιτική ανάλυση των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών; τι θέλεις λοιπόν να ξαναγυρίσουμε στις ατέλειωτες κουβέντες “ποιος άξιζε και ποιος όχι” για υποψήφιος του κόμματος;
-σύντροφε, θα μιλήσουμε;
-τώρα βρήκες την ώρα, βρε σύντροφε, να θέσεις το θέμα των διαρροών και των αποχωρήσεων; δεν καταλαβαίνεις ότι δεν συμφέρει την κεντρική γραμμή μια τέτοια διαπίστωση;
-σύντροφε, θα μιλήσουμε;
-τώρα βρήκες την ώρα, βρε σύντροφε, που ετοιμάζουμε το μεγάλο αφήγημα κατά της Ακροδεξιάς; γιατί κουβαλάς νερό στο μύλο της αντίδρασης;
-σύντροφε, θα μιλήσουμε;
-τώρα βρήκες την ώρα, βρε σύντροφε, που ετοιμάζουμε τη συνεργασία με νεοαριστερές δυνάμεις για να γίνουμε ισχυρή Αντιπολίτευση; δεν αντιλαμβάνεσαι τις προτεραιότητες;
Σύντροφοι, θα μιλήσουμε;[από την ηγεσία στη βάση]
-σύντροφοι, θα βρείτε λίγη ώρα να μιλήσουμε;
-σύντροφοι, θα βρείτε λίγη ώρα να μιλήσουμε;[δις]
-σύντροφοι, θα βρείτε λίγη ώρα να μιλήσουμε;[τρις]
Η αίθουσα συνεδριάσεων άδεια… ουδείς προσέρχεται.
ΥΓ. Η πολιτική της παρέας και οι πολιτικοί της παρέας δεν πείθουν πλέον κανέναν.
ΥΓ2. “Το παρελθόν μας μεγαλώνει. Το μέλλον μας μικραίνει” [Νίκος Παυλίδης, Περί θανάτου φιλοσοφία]
Δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα www.dnews.gr
