Στα «προσεχώς» το… ριμέικ του ζοφερού παρελθόντος. Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΕΓΑ
Πριν 13 χρόνια η χώρα έμεινε, ουσιαστικά, εκτός αγορών με ευθύνη της ΝΔ. Ήταν η αρχή της εθνικής περιπέτειας.
Η αφορμή ήταν η κατάρρευση της Lehman. Στις αιτίες ήταν η σαθρή παραγωγική βάση της χώρας, το δημοσιονομικό πρόβλημα, το έλλειμμα παραγωγικότητας (τεράστιο «άνοιγμα» στο εμπορικό ισοζύγιο). Δηλαδή κυριαρχούσαν τα συμφέροντα των επιχειρηματιών σε βάρος της οικονομίας (και, πιθανόν, εναντίον των επιχειρήσεων που διεύθυναν).
-Για τις οικογένειες ήταν το τέλος της ευημερίας.
-Για τους νέους, η καταστροφή της βεβαιότητας ότι κάθε γενιά θα ζει (ζήσει) καλύτερα από την προηγούμενη…
Ο Κ.Μητσοτάκης οδεύει σε εκλογές το προσεχές 6μηνο, ολοκληρώνοντας την κυβερνητική του θητεία, με τη χώρα εκτός αγορών. Πιστοληπτική αναβάθμιση που δεν προβλέπεται το επόμενο 18μηνο…
Όπως, ουσιαστικά, παρέδωσε τη χώρα ο Κ.Καραμανλής το 2009…
Επί του πεδίου: το προσχέδιο του προϋπολογισμού για το 2023 -που κατατίθεται σήμερα στη Βουλή- προβλέπει δημοσιονομικό πλεόνασμα άνω των 2 δις ευρώ. Από έλλειμμα άνω των 4 δις φέτος. Αυτό το αποτέλεσμα σημείωσε η χώρα το 2022, την χρονιά της υπερφορολόγησης και της οικονομικής μεγέθυνσης. Τότε γιατί τη χρονιά της συσσώρευσης των προβλημάτων και της οικονομικής σύσφιξης (2023) θα σημειωθεί οικονομική… άνθηση;
Επίσης, στη διάρκεια του 2023 προβλέπεται να περιοριστεί η οικονομική μεγέθυνση στο 1/3 (περί το 2,2% από 6% το ΑΕΠ φέτος), ενώ μοιάζει αβέβαιη η τουριστική κίνηση (λόγω ανόδου των επιτοκίων, ύφεσης στην Γερμανία και τις άλλες χώρες προέλευσης επισκεπτών, απολύσεων και συρρίκνωσης του εισοδήματος από την αύξηση του κόστους ενέργειας).
α/Το (προεκλογικό) 2023 θα πετύχουμε το στόχο του πλεονάσματος (ώστε να έχουμε την αναγκαία πιστοληπτική αναβάθμιση των διεθνών Οίκων και προκειμένου να δανειστούμε από τις αγορές), όταν ο κόσμος, κυριολεκτικά, θα καίγεται από την ακρίβεια και τις κοινωνικές εκρήξεις λόγω ακρίβειας;
β/Την ίδια στιγμή που ο Σόλτς στη Γερμανία σχεδιάζει πρόγραμμα 200 δις μέχρι το 2024 προκειμένου να επιδοτήσει την παραγωγή (το φυσικό αέριο για μια πιο προσιτή παραγωγή, αλλά και τα νοικοκυριά), ο Μακρόν στη Γαλλία διαθέτει 150 δισ., η νεόκοπη Τράας στην Βρετανία 247 δισ. κ.λπ.
Ενεργειακή… οστπολιτίκ
Όλα αυτά με δανεικά. Την ίδια ώρα η Ελλάδα (θα) βρίσκεται εκτός αγορών…
γ/Την στιγμή που η ατμομηχανή της Ευρώπης (η άφρονα Γερμάνια) οδηγήθηκε de facto σε βίαιη αποκοπή της ενεργειακής της τροφοδοσίας από τη Ρωσία (καταστροφή του Nord stream), ανεξαρτήτως (τυχόν) ειρήνευσης στην Ουκρανία. Η ευεπίφορη σε ενεργειακή… οστπολιτίκ Γερμανία αλλάζει παραγωγική εικόνα! Δεν είναι αμελητέο, είναι κοσμοϊστορικό!
Αυτά τα στοιχεία επιβεβαιώνουν τον διαχωρισμό της Ένωσης σε πιστοληπτικό (ευρωπαϊκό) Βορρά και καταδικασμένο Νότο. Θα στηρίζουν τις κοινωνίες όσοι το μπορούν, ανάλογα με τον… ελεύθερο δημοσιονομικό χώρο που έχουν. Εμείς απλά δεν έχουμε χώρο… Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη μοιάζει να εξαντλήθηκε με τα 750 δισ. του Ταμείου Ανάκαμψης…
Ακόμη χειρότερα: το τεράστιο δανεικό πρόγραμμα του «αναπτυγμένου» κόσμου έρχεται μετά από μια δωδεκαετία αύξησης των ελλειμμάτων και του χρέους και, πλέον, έκρηξης των επιτοκίων.
1/Το χρήμα γίνεται πιο ακριβό.
2/Ο πόλεμος στη Ευρώπη οδηγεί σε τεράστια εξοπλιστικά προγράμματα (Γερμανία κ.α.)
3/Οι κοινωνικές-παραγωγικές ανάγκες ενισχύουν την εθνική αναδίπλωση. Κάθε χώρα που μπορεί και δανείζεται, χρηματοδοτεί επιχειρήσεις, παραγγέλνει εξοπλιστικά προγράμματα, στηρίζει τους καταναλωτές κ.α.
Εμείς στην Ελλάδα, λόγω των ελλειμμάτων από την υπερχρέωση την περίοδο 2004-2009 και την διασπάθιση των (άδικων) φορολογικών εσόδων την προηγούμενη 3ετία (της οριζόντιας πιστωτικής επεκτάσεις και των σκανδαλωδών μεταβιβάσεων), βρισκόμαστε σε πλήρες ταμειακό, οικονομικό και κοινωνικό αδιέξοδο. Παρά τις τηλεοπτικές αναμεταδόσεις και τις κυβερνητικούς διθυράμβους…
Η κατάσταση προσομοιάζει, οικονομικά, με το 2009 και τις πρόωρες εκλογές του κ.Καραμανλή (όταν επιθυμούσε την μεταβίβαση των ευθυνών). Ακόμη χειρότερα: η Ελλάδα μένει μόνη όπως την περίοδο του Γ.Παπανδρέου (2009-11).
Και επειδή έχει εμπεδωθεί ότι «λεφτά (δεν) υπάρχουν», ο τραγέλαφος της περιόδους 2011-18 με τα Ζάππεια, τις «άνω» και «κάτω» πλατείες (Συντάγματος) και με το «ένα νόμο και ένα άρθρο» αρχίζει και μοιάζει με ριμέικ του ζοφερού παρελθόντος.
Αναδημοσίευση από “ieidiseis.gr”
