Σημείωμα για τον Λεωνίδα Χατζηπροδρομίδη (1942-2020). Του ΓΑΒΡΙΛΗ ΛΑΜΠΑΤΟΥ
Το πρόσφατο αφιέρωμα της Athens Review of books (Απρίλιος 2020) για τον Λεωνίδα Χατζηπροδρομίδη μας έδωσε το έναυσμα για το σημείωμα αυτό.
Ο Λ. Χατζηπροδρομίδης συμμετείχε στον αντιδικτατορικό αγώνα και φυλακίστηκε για τη δράση του. Στη μεταπολίτευση εργάστηκε αρχικά στην Αυγή και ακολούθως στην Ελευθεροτυπία ως ανταποκριτής στη Γιουγκοσλαβία, ενώ παράλληλα σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Βελιγραδίου. Στη δεκαετία του 1980 συνέβαλε στη γνωριμία με τον πλούτο της πεζογραφίας της γειτονικής μας χώρας μεταφράζοντας μεγάλους πεζογράφους, όπως ο Σελίμοβιτς και ο Πάβιτς.
Παρακολούθησε στενά την αποσύνθεση της Γιουγκοσλαβίας και τον τραγικό εμφύλιο που ακολούθησε. Σε μία περίοδο που τα Ελληνικά μέσα ενημέρωσης παρουσίαζαν τις εξελίξεις μέσα από τους παραμορφωτικούς φακούς της συμπόρευσης με τους αδελφούς Σέρβους, αυτός έγραψε ιδιαίτερα διαυγή κείμενα που ανέδειξαν τον τρόπο που το καθεστώς Μιλόσεβιτς έπαιξε το χαρτί του εθνικισμού προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία και μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού το 1989.
Τα κείμενα του εκείνης της περιόδου αποτελούν δείγματα υψηλού επιπέδου ερευνητικής δημοσιογραφίας γραμμένα από άνθρωπο με ευρύτερη θεωρητική κατάρτιση. Δείγματα αυτής της παιδείας αποτελούν τα κείμενα που δημοσίευσε στην Athens Review of books στα χρόνια της κρίσης. Με συστηματικό τρόπο αποδόμησε το έργο του Ζίζεκ, ενώ ταυτόχρονα παρουσίασε το έργο του κορυφαίου Πολωνού φιλοσόφου Κολακόφσκι. Τα κείμενα για τον Κολακόφσκι μαζί με άλλα γραπτά του περιλαμβάνει το σχετικό αφιέρωμα του περιοδικού. Αξίζουν της προσοχής μας.