Σημείο καμπής οι Ευρωεκλογές. Του Τάσου Δαρσινού

Σχεδόν ένα χρόνο από τις εθνικές εκλογές η χώρα πορεύεται προς την κάλπη των Ευρωεκλογών με τη μεγαλύτερη μείωση αγοραστικής δύναμης ανάμεσα σε 27 ευρωπαϊκές χώρες. Τα ολιγοπώλια σε τρόφιμα, ενέργεια, υγεία, τράπεζες κυριαρχούν, όπως δήλωσε σε παρέμβαση του και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, αλλά η κυβέρνηση της ΝΔ αρκείται σε πρόστιμα- χάδια για να μην χαλάσει τις σχέσεις της με τα ολιγοπώλια και το σύστημα εξουσίας που έχει χτίσει. 

Η μείωση μισθών και συντάξεων από τον πληθωρισμό, η έκρηξη των ενοικίων, η κατάσταση στο ΕΣΥ συνηγορούν ότι η κυβέρνηση της ΝΔ είναι η κυβέρνηση αύξησης και εμπέδωσης των ανισοτήτων. Η οικονομική κατάσταση, τα τραύματα στο κράτος δικαίου με το σκάνδαλο των υποκλοπών και το αίσθημα συγκάλυψης της τραγωδίας των Τεμπών, το αίσθημα ανασφάλειας  που βιώνουν οι πολίτες και η αλαζονεία των κυβερνώντων του 41%, συνηγορούν ότι η χώρα έχει άμεση ανάγκη ισχυρής και επί της ουσίας αξιωματικής αντιπολίτευσης. 

Μπορεί οι Ευρωεκλογές να μην επηρεάζουν την εσωτερική πολιτική σκηνή από πλευράς αλλαγής Κυβέρνησης αλλά μπορεί να δρομολογήσουν πολιτικές εξελίξεις, που σε μια τριετία μπορούν να οικοδομήσουν την ελπίδα σοβαρής εναλλακτικής Κυβερνητικής λύσης.

Εάν το ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ καταφέρει να είναι δεύτερο και με σημαντικό ποσοστό ψαλιδίζοντας την διαφορά με την ΝΔ τότε θα μπορέσει να σημάνει προσκλητήριο για μια πληθυντική Κεντροαριστερά με Κυβερνητική συνεργασία. Αν όχι τότε χάνεται το momentum και οι εξελίξεις θα μετατεθούν στο μέλλον.

Με δεύτερο τον ΣΥΡΙΖΑ υπό την παρούσα ηγεσία δεν υπάρχει περίπτωση για σύγκλιση των προοδευτικών δυνάμεων σε μια προοπτική συμμαχικής Κυβερνησιμότητας.

Η ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ δεν μπορεί να αναλάβει πρωτοβουλίες ενότητας του χώρου και λόγω ποσοστών και λόγω αντιπαλότητας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Εξάλλου η αποστροφή της από κάθε Σοσιαλδημοκρατική αναφορά δεν την καθιστά καταλύτη μιας νέας συμμαχίας των Κεντροαριστερών δυνάμεων.

Έτσι γίνεται κατανοητό ότι μόνο το πρώτο σενάριο είναι αυτό που οδηγεί σε αλλαγή πολιτικών συσχετισμών και ελπίδας. 

Σε κάθε άλλη περίπτωση το μόνο που μένει είναι πλέον ένα νέο ΕΠΙΝΕ. Να συναντηθούν όλες οι Κεντροαριστερές δυνάμεις από τη Σοσιαλδημοκρατία την πολιτική οικολογία και την Ευρωπαϊκή σύγχρονη Αριστερά για την αναζήτηση κοινής πολιτικής έκφρασης και αποδεκτής ηγεσίας ώστε να τεθούν οι βάσεις για την εναλλαγή στη Κυβέρνηση.

Γι’ αυτό οι ευρωεκλογές αποκτούν ιδιαίτερη σημασία και είναι σημείο καμπής στη πολιτική σκηνή της χώρας μας.

Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών