Πόσο κοινωνική είναι η πράσινη ανάπτυξη της Αθήνας; Της Μαρίας Στρατηγάκη

Ο Χάρης Δούκας προτείνει ένα νέο πράσινο κοινωνικό συμβόλαιο στην Αθήνα. Είναι αυτό που όλοι και όλες επιθυμούμε: μια πράσινη Αθήναμε περισσότερα πάρκα, περισσότερα δέντρα, μεγαλύτερους και καλύτερους δημόσιους χώρους με μικρότερη ηχορύπανση, λιγότερα καυσαέρια και καθαρότεροαέρα.

Όμως, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι ο στόχος της πράσινης ανάπτυξης, εκτός από περιβαλλοντικός, είναι και έντονα κοινωνικός. Όταν ο δημόσιος χώρος είναι πράσινος και προσβάσιμος από όλους και όλες τότε η πράσινη ανάπτυξη γίνεται μέσον άμβλυνσης των κοινωνικών ανισοτήτων. Δέντρα και παγκάκια αντί για τραπεζοκαθίσματα αυξάνουν το κοινωνικό αποτύπωμα του δημόσιου χώρου. 

Το «κίνημα της πετσέτας» μας έδειξε την κοινωνική σημασία της επανακατάληψης του δημόσιου χώρου. Εύλογη είναι η προτροπή του Δημάρχου Κ. Μπακογιάννη να αναπτυχθεί ένα αντίστοιχο κίνημα για τα πεζοδρόμια της Αθήνας. Μόνον που είναι παράδοξο να το ζητάει αυτό, αναγνωρίζοντας εμμέσως πλην σαφώς την ανικανότητά του να τηρήσει τον νόμο!

Εμείς, οι κάτοικοι της πόλης που εμποδιζόμαστε να κάνουμε ακόμα και ένα μικρό περίπατο στους πεζόδρομους και τα πεζοδρόμια της Αθήνας (ακόμα και αν δεν έχουμε καροτσάκια με μωρά ή ψώνια!) πρέπει να αντιδράσουμε και να προστατεύσουμε το δικαίωμά μας στον δημόσιο χώρο. Η μεγάλη δυσαρέσκεια προς την Δημαρχία Μπακογιάννη που εκφράζεται σήμερα από τους κατοίκους του κέντρου της Αθήνας, οφείλεται και στην απελπιστική (και μόνιμη) κατάσταση της καταπάτησης του δημόσιου χώρου.

Ο δημόσιος χώρος μιας πόλης είναι κοινωνικό αγαθό για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της, χωρίς περιορισμούς ηλικίας, εισοδήματος, φυλής ή φύλου. Όσο πιο πολλά και όσο πιο πράσινα είναι τα πάρκα, όσο πιο πολλές είναι οι σκιές και τα παγκάκια στους πεζόδρομους και στις πλατείες της Αθήνας, τόσο περισσότεροι κάτοικοι μπορούν να τα επισκέπτονται και να απολαμβάνουν το αγαθό του δημόσιου χώρου. Τόσο περισσότεροι άνθρωποι κάθε ηλικίας μπορούν να συνυπάρχουν, ακόμα και αν δεν επικοινωνούν, να εξοικειώνονται με την διαφορετικότητα, να συνειδητοποιούν πώς μπορούν να ζουν μαζί μέσα στην ίδια πόλη και να μοιράζονται τους δημόσιους χώρους της. Αυτό είναι μεγάλο κέρδος για την κοινωνική συνοχή και την συμπερίληψη.

Οι ανοικτές πολιτιστικές εκδηλώσεις στις πλατείες της Αθήνας είναι επίσης κοινωνικό αγαθό. Η συλλογική απόλαυσή τους μπορεί να αμβλύνει τις κοινωνικές διαφορές που παρατηρούνται ως προς την δυνατότητα δημιουργικής αξιοποίησης του ελεύθερου χρόνου.

Τα ανοικτά σχολεία, που δημιουργήθηκαν επί δημαρχίας Καμίνη, αλλά ατόνησαν μετά, ήταν δημόσιοι χώροι. Προορίζονταν για την οργάνωση δημιουργικών, εκπαιδευτικών και ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων στην γειτονιά. Έφερναν μαζί γονείς και παιδιά, μεγάλους και μικρούς, μετανάστες και ντόπιους.

Οι δημοτικοί λαχανόκηποι είναι δημόσιοι χώροι. Εντάσσονται στην κοινωνική πολιτική αφού βασίζονται σε αξιοποίηση κενών οικοπέδων από ευάλωτες ομάδες κατοίκων της πόλης με σκοπό την καλλιέργεια.

Οι ενεργειακές κοινότητες που έχει σχεδιάσει ο υποψήφιος Δήμαρχος Χάρης Δούκας είναι κοινωνικό αγαθό. Θα εξασφαλίσουν φθηνό ρεύμα σε φτωχά νοικοκυριά μειώνοντας έτσι τις ανισότητες ανάμεσα στους κατοίκους της πόλης. Και αυτές αποτελούν κοινωνική καινοτομία προς όφελος της κοινωνικής συνοχής.

Αναδεικνύοντας το κοινωνικό αποτύπωμα της ενεργειακής και περιβαλλοντικής πολιτικής ανακαλύπτουμε καινοτόμους τρόπους άσκησης κοινωνικής πολιτικής. Εναπόκειται στην πολιτική βούληση των νέων δημοτικών αρχών να ενισχύσουν την κοινωνική πολιτική τους βασιζόμενες στην δυναμική που δημιουργούν οι συνέργειες με τις πολιτικές για το πράσινο και την ενέργεια στην Αθήνα ΤΩΡΑ!

Αναδημοσίευση από metarithmisi.gr