Πληγώνει βαθύτατα τη Δημοκρατία το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων. Του ΛΕΥΤΕΡΗ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗ

Η ευ­θύ­νη του πρω­θυ­πουρ­γού στο σκάν­δα­λο των υπο­κλο­πών εί­ναι αντι­κει­με­νι­κή και αυτό δεν μπο­ρεί να κρυ­φτεί πίσω από τις πα­ραι­τή­σεις του γε­νι­κού γραμ­μα­τέα του και του διοι­κη­τή της ΕΥ­Π. Ο πρω­θυ­πουρ­γός δεν μπο­ρεί να απο­φύ­γει την ευ­θύ­νη του ούτε επι­κα­λού­με­νος άγνοια. Θα έλε­γα μά­λι­στα ότι αυτό κά­νει τα πράγ­μα­τα χει­ρό­τε­ρα, για­τί εν­δε­χό­με­νη άγνοιά του είτε δεί­χνει ότι το σύ­στη­μα του οποί­ου εί­ναι επι­κε­φα­λής εί­ναι εκτός ελέγ­χου είτε ότι πίσω από την πλά­τη του στή­θη­κε ένας πα­ράλ­λη­λος μη­χα­νι­σμός.

Οπως και να έχει, το σκάν­δα­λο των υπο­κλο­πών δεν μπο­ρεί να «ξε­χα­στεί» με δύο πα­ραι­τή­σεις μη αι­ρε­τών και με μια ΠΝ­Π. Είναι ένα εξό­χως πο­λι­τι­κό ζή­τη­μα, που πλη­γώ­νει βα­θύ­τα­τα τη Δημο­κρα­τία και τους θε­σμούς της στην Ελλά­δα. Έχει τε­ρά­στια ση­μα­σία λοι­πόν η διε­ρεύ­νη­σή του σε βά­θος ώστε κά­ποια στιγ­μή να μά­θου­με την αλή­θεια για τις πα­ρα­κο­λου­θή­σεις.

Η απά­ντη­ση στο ερώ­τη­μα ποιοι εί­ναι οι λό­γοι εθνι­κής ασφά­λειας βάση των οποί­ων εγκρί­θη­κε η πα­ρα­κο­λού­θη­ση του προ­έ­δρου του ΠΑ­ΣΟ­Κ εί­ναι ζη­τού­με­νο, αφού δεν εί­ναι δυ­να­τόν η εθνι­κή ασφά­λεια να χρη­σι­μο­ποιεί­ται κατ’ επί­φα­ση. Όσο η κυ­βέρ­νη­ση «κρύ­βε­ται» πίσω από την εθνι­κή ασφά­λεια τόσο την βά­ζει σε κίν­δυ­νο και την απο­δυ­να­μώ­νει.

Σε αυτό το πλαί­σιο, η ευ­θύ­νη της κοι­νω­νί­ας των πο­λι­τών, με την πιο ευ­ρεία έν­νοια, εί­ναι με­γά­λη και η εγρή­γορ­ση απα­ραί­τη­τη. Το θέμα θα πα­ρα­μεί­νει στην επι­και­ρό­τη­τα όσο η πί­ε­ση και η απαί­τη­ση για απα­ντή­σεις πα­ρα­μέ­νει ισχυ­ρή. Το επι­ση­μαί­νω αυτό για­τί ακό­μα και εάν πα­ραι­τη­θεί ο πρω­θυ­πουρ­γός, ακό­μα και εάν πάμε σε εκλο­γές, η τε­λι­κή επι­δί­ω­ξη δεν μπο­ρεί να εί­ναι απλά αυτή. Ο στό­χος πρέ­πει να εί­ναι η δια­φά­νεια και η λο­γο­δο­σία στη δια­δι­κα­σία. Φυσι­κά, αυτό δεν ση­μαί­νει ότι η δρά­ση της ΕΥ­Π πρέ­πει να εί­ναι δη­μό­σια, αλλά με την έν­νοια της δια­σφά­λι­σης των δι­καιω­μά­των όλων των πο­λι­τών. Γιατί το σκάν­δα­λο των πα­ρα­κο­λου­θή­σε­ων δεν αφο­ρά μόνο σε μια μι­κρή ομά­δα αν­θρώ­πων, αλλά σε χι­λιά­δες πο­λί­τες, πάνω από 15.000 μόνο το 2021, και αυτό εί­ναι το βα­σι­κό θέμα, οι μα­ζι­κές πα­ρα­κο­λου­θή­σεις χω­ρίς δι­κλί­δες ασφα­λεί­ας.

Ο κίν­δυ­νος για τη Δημο­κρα­τία μας εί­ναι ακρι­βώς αυ­τός, η δη­μιουρ­γία, δη­λα­δή, ενός ανε­ξέ­λεγ­κτου συ­στή­μα­τος το οποίο αι­σθά­νε­ται στο απυ­ρό­βλη­το. Είναι ανά­γκη να υπάρ­χουν θε­σμι­κά αντί­βα­ρα και μη­χα­νι­σμοί ελέγ­χου και λο­γο­δο­σί­ας ώστε αυτό να μην επα­να­λη­φθεί.

Αναδημοσίευση από “Η ΑΥΓΗ”