Ο εναλλακτικός πρωθυπουργός… Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΕΓΑ

Η πανδημία ή η διαχείριση κούρασε; Όπως και εάν έχει, όντως, το «κλείδωμα» και η απουσία προοπτικής ήταν ο καταλύτης μεταξύ πρώτου και τρίτου κύματος κορονοϊού, αλλά η κυβέρνηση μετράει ζημίες. Με τις ολιγωρίες, τα μπρος πίσω, την κατάλυση των μέτρων από τους ίδιους τους υπουργούς ή τον πρωθυπουργό (Πάρνηθα), την αβλεψία και την μη προμήθεια και άλλων εμβολίων (π.χ.moderna), το παρατεταμένο κλείδωμα σχολείων και αγοράς λόγω απουσίας τεστ.

Αυτή η καμπή, με την μη επιδεχόμενη διόρθωσης «βλάβη», θα αποκαλυφθεί με το οριστικό(;) άνοιγμα της αγοράς. Και κυρίως από το 2022 όταν θα αρχίσει η αποπληρωμή των οφειλών της πανδημίας (2020-21), δηλαδή του μεταταχθέντος φόρου, του αναβληθέντος ΦΠΑ, των μεταταγέντων ασφαλιστικών εισφορών, των «παγωμένων» τραπεζικών δόσεων. Και είναι η (επόμενη) χρονιά που οι δανειστές περιμένουν αναστροφή της τάσης, λιγότερες δαπάνες, (έστω μικρό) πρωτογενές πλεόνασμα…

Κυρίως θα φανεί από τις αντοχές της οικονομίας, αν θα δουλέψουν και πάλι όλοι, είτε πρόκειται για επαγγελματίες, είτε αυτό αφορά τον όγκο της απασχόλησης. Δηλαδή, θα κριθεί από το πόσοι θα κλείσουν, ποίοι θα απολυθούν και, κυρίως, πόσοι θα συνεχίσουν να είναι άνεργοι. Κοντοτολογίς, από το πόσοι θα μείνουν όρθιοι.

Μάλιστα, η κυβερνητική τακτική των εμβολίων, με την προτίμηση στο φτηνό astrazeneca, και την παραίτηση από την προμήθεια επιπλέον 2 εκ. μονάδων από το (ακριβότερο) moderna, δεν βγήκε… Η ανοσία δεν θα έχει επιτευχθεί νωρίς το καλοκαίρι, οι χώρες τουριστικής προέλευσης θέτουν εμπόδια (πρόστιμα και υποχρεωτική καραντίνα) σε όσους ταξιδέψουν σε χώρες που βρίσκονται στο κόκκινο, νέες μεταλλάξεις και «αναμνηστικές» δόσεις εμβολιασμού θα απαιτηθούν από το φθινόπωρο.

Οι εξελίξεις παραπέμψουν σε ένα αργόσυρτα μαρτύριο, οικονομικά ημιθανών επιχειρήσεων και νέων ανθρώπων χωρίς προοπτική. Και η κυβέρνηση δεν θα έχει να δαπανήσει άλλα 100 δις ευρώ (προϋπολογισθέντα και έκτακτα κονδύλια) όπως έκανε πέρυσι και φέτος (πηγή: ΔΝΤ). Το χρέος, ακόμη και με την παρέμβαση της ΕΚΤ, θα συνεχίσει να απαιτεί άνω των 5 δις ευρώ ετησίως μόνο για την εξυπηρέτηση των τόκων. Και από αυτό το 3% του ΑΕΠ για τόκους, στο μεγαλύτερο μέρος φεύγει στο εξωτερικό, διευρύνοντας έτσι το ακραία αρνητικό ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών…

Βεβαίως, στην ρητορική του Μαξίμου υπάρχουν τα κονδύλια του ταμείου Ανάκαμψης. Είναι προφανές πως παραγνωρίζουν ότι:

α/τα περισσότερα κεφάλαια πάνε σε υπηρεσίες (π.χ. ψηφιακή κατάρτιση των δημοσίων υπαλλήλων!),

β/ θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας στον αλλοδαπή (ηλιακά πάνελ, έλικες ανεμογεννητριών), χωρίς να έχουμε την προστιθέμενη αξία και ενσωμάτωση νέων τεχνολογιών στο εσωτερικό και

γ/τα εν λόγω χρήματα θα πάνε σε λίγα και συγκεκριμένα (παλαιά και νέα) «τζάκια».

Δηλαδή, οι προοπτικές για την χώρα δεν είναι τόσο ευοίωνες όσο θα μπορούσε (και θα έπρεπε) εάν υπήρχε εμπεριστατωμένος στρατηγικός σχεδιασμός με αναλυτικά προγράμματα δράσης και κοστολογημένο μέτρα με μετρήσιμα αποτέλεσμα ανά τομέα, π.χ. παιδεία, αγροτική πολιτική, εργασία, βιομηχανία κ.α. Τότε, το Ταμείο Ανάκαμψης θα ενίσχυε την εκρηκτική εκτίναξη του συμπιεσμένου ελατηρίου…

Τούτων δοθέντων, οι πολιτικές συνέπειες θα κυκλώσουν το Μαξίμου, ενώ σκάνδαλα τύπου Φουρθιώτη θα επιδεινώσουν την εικόνα. Κοντολογίς, ο γέλωτας παραμονεύει…

Και σε ένα πρωθυπουργικοκεντρικό μοντέλο διακυβέρνησης, η φθορά θα είναι εμφανής στην εικόνα του κ.Μητσοτάκη.

Αλλά, δεν αρκεί μόνο αυτό. Προϊούσης της φθοράς, ο πολίτης (έστω ο ψηφοφόρος) θα αναζητεί τον… εναλλακτικό πρωθυπουργό. Η πολιτική σύγκριση στην Ελλάδα, εδώ και χρόνια αλλά το τελευταίο διάστημα πολύ πιο έντονα, δεν γίνεται μεταξύ προγραμμάτων (που όταν υπάρχουν δεν… τηρούνται), αλλά μεταξύ αρχηγών (που επίσης διαψεύδουν τις προσδοκίες), αλλά αυτοί είναι οι ρολίστες από τηλεοπτικού άμβωνος…

Και απέναντι, ακόμη τουλάχιστον, δεν υπάρχει αντίπαλο δέος. Δεν έχει βρεθεί ο εναλλακτικός πρωθυπουργός. Εκτός και εάν επιβληθεί εν όψει της απλής αναλογικής, συνθήκη που δεν ευνοεί τον μονοκομματικό πρωθυπουργό…

Δημοσίευση από “ieidiseis.gr”