Ο Γκράμσι και η Ουνέσκο. Του ΓΑΒΡΙΛΗ ΛΑΜΠΑΤΟΥ

Η έκκληση της Ουνέσκο για απαγόρευση της χρήσης κινητών τηλεφώνων στην εκπαιδευτική διαδικασία έπρεπε να συζητηθεί διεξοδικά από το πολιτικό σύστημα της χώρας μας και να προχωρούσε άμεσα στην υλοποίηση της.

Τα σχολεία μας υποφέρουν από ένα πνεύμα χαλαρότητας  που δαιμονοποιεί στο όνομα της προόδου, της δημοκρατίας, της αριστεράς και δε ξέρω τι άλλο τη θεσμοθέτηση κανόνων. Είναι αναγκαίο να θυμηθούμε ορισμένες επισημάνσεις του Αντόνιο Γκράμσι που εξακολουθούν να είναι επίκαιρες.

Γράφει χαρακτηριστικά: «Πρέπει να πείσουμε πολλούς ότι η μελέτη είναι μια πολύ κουραστική δουλειά με μια ειδική προετοιμασία που δεν είναι μόνο διανοητική, αλλά και μυϊκό- νευρική…»* Για τον Γκράμσι η μαζικοποίηση της εκπαίδευσης ήταν μια πρόκληση που απαιτούσε καθοδήγηση «μη αφήνοντας το παιδί στην πιο ευαίσθητή στιγμή της διαμόρφωσης του σαν ανθρώπου και στη διάρκεια της οποίας παρουσιάζεται η ανάγκη της κατεύθυνσης και του εκπαιδευτή, εγκαταλειμμένο στο έλεος των συμφερόντων και των επιφανειακών συμβουλών».

*Τα σχετικά παραθέματα αντλήθηκαν από το βιβλίο Flombardi, Οι παιδαγωγικές αντιλήψεις του Αντόνιο Γκράμσι, Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1986, 110-111