Οι”άλλες”όψεις της υγειονομικής κρίσης. Του ΘΟΔΩΡΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ

Διάβασα στην ΕΠΟΧΗ την ανάλυση του καθηγητή Σάντρο Μεσάντρα, καθηγητή πολιτικής θεωρίας στη Μπολόνια που μετέφρασε ο Χάρης Γολέμης. Ο Μεσάντρα ουσιαστικά απαντά τον Τζόρτζιο Αγκάμπεν ο οποίος έχει κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου επειδή η “κατάσταση εξαίρεσης” των δικαιωμάτων μπορεί να γίνει μια νέα κανονικότητα. Ο Μεσάντρα λοιπόν θεωρεί οτι η Αριστερά και ο κόσμος των κοινωνικών κινημάτων πρέπει να μελετήσουν και τις “άλλες” όψεις στην σημερινή υγειονομική κρίση. Όχι μόνο τις κατασταλτικές.Την αίσθηση της κοινότητας, την παρουσία στα μπαλκόνια, την συναντίληψη για την καθημερινότητα,την αυξημένη και μαζική πεποίθηση για την σημασία του κοινωνικού κράτους. Υπογραμμίζει πώς απέναντι στην “Μαλθουσιανή” οπτική του κοινωνικού δαρβινισμού των Τράμπ, Τζόνσον,Μπολσονάρο τα αυστηρά μέτρα συνιστούν πολιτικές υπέρ του “κοινού καλού”. Τα νέα πεδία πάλης είναι η προώθηση του δημοσίου συστήματος υγείας, η αλληλεγγύη στους εργαζόμενους σε ανθυγιεινές συνθήκες, η αμφισβήτηση στην αξία των πολιτικών λιτότητας, ο φετιχισμός των συνόρων (για τον μεταναστευτικό φόβο). Ο Μεσάντρα στην βασική του λογική αρνείται τις θεωρίες συνομωσίας σε αυτή την κρίση και αντιπαραβαλει την υπεράσπιση της κοινής ζωής, την κουλτούρα της συλλογικής στάσης. Δεν υποτιμά τους νέους κινδύνους αλλά ορίζει τις ευκαιρίες για τους πολιτικούς αγώνες σε καιρούς πανδημίας