Μεταξύ Καϊλή και… Καλίν. Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΕΓΑ

Ακόμη και μέσα στις γιορτές η αγορά είχε την τάση να διατηρεί την ευθεία γραμμή ως προς τους τζίρους, με ουσιαστική διαφοροποίηση πάντως στα καταστήματα του «κέντρου» και τους ακριβούς τουριστικούς προορισμούς, σε σχέση με την περιφέρεια και τις αγροτικές περιοχές…

Τα «μηνύματα έρχονται από τον κήπο» δείχνουν ένταση της ακρίβειας, χαμηλές προσδοκίες και απαισιόδοξες προβλέψεις εν μέσω ανασφάλειας.

Αν τώρα αυτό το κακό οικονομικό κλίμα το προβάλει κανείς στο πολιτικό σύστημα, τότε θα έχουμε απαξία και αποχή. Χωρίς να αγνοείται η τιμωρητική διάθεση…

Κοντολογίς, μετά από μια εορταστική ανάπαυλα, θα επανέρθει η αβεβαιότητα στην οικονομία, ενόσω η χώρα καλείται να ξαναπιάσει τους «στόχους» που υλοποιούσε μέχρι το 2019:

1. Πλεόνασμα στα δημοσιονομικά. Αλλά πώς μπορεί να επιτευχθούν τέτοιοι φιλόδοξοι στόχοι εν μέσω ύφεσης, ενεργειακής κρίσης και έλλειψης εργατικών χεριών σε κρίσιμους τομείς, π.χ. στα Δίκτυα και την Υψηλή Τεχνολογία και στις θέσεις χαμηλής εξειδίκευσης; Πάντα με αιτία τις εξευτελιστικές αμοιβές και την μη ανέλιξη (εργασιακή-οικονομική-κοινωνική).

2. Το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο, αποτέλεσμα της παραγωγικής υστέρησης και της απουσίας επενδύσεων. Το οποίο καλούμαστε να συρρικνώσουμε με την λάθος τακτική συμπίεσης των αμοιβών σαν παραγωγικό-εξαγωγικό «πλεονέκτημα».

3. Η πιστοληπτική αναβάθμιση της χώρας από τις «αγορές» ώστε να μη «σκάσει» το πρόβλημα του δημοσίου χρέους το 2024, σχεδόν 8 ολόκληρα χρόνια νωρίτερα από τους επίσημα διατυπωμένους φόβους. Ειδικά μετά τη νέα αύξηση των επιτοκίων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κατά το α’ τρίμηνο του 2023.

Είναι μόνο τρεις βασικοί λόγοι που επιβάλουν αποφάσεις στις αρχές του χρόνου προκειμένου να μην χαθεί η (νέα) χρονιά. Γιατί αν η κυβέρνηση σχηματιστεί μετά το Πάσχα και εν όψει θερινής ραστώνης, με τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές του Οκτωβρίου του 2023 μπροστά μας, οι κρίσιμες αποφάσεις θα μεταφερθούν στον προϋπολογισμό του 2024…

Οι ρολίστες…

Όμως μένει η Καϊλή και ο… Καλίν.

Είναι γεγονός ότι η αφαίρεση του πέπλου από τα λόμπι των Βρυξελλών ενέτεινε τον ευρωσκεπτικισμό και την γενικότερη αμφισβήτηση των πολιτικών ελίτ. Ειδικά όταν ο «αναπτυγμένος» κόσμος κατακλύζεται από πρόσθετη ανασφάλεια, πολεμικές επιχειρήσεις, ενεργειακή και εργασιακή κρίση και, μην το κρύβουμε, πολιτισμική αμφισβήτηση λόγω μεταναστευτικής κρίσης… Για όλα τα παραπάνω η ευθύνη αποδίδεται στην… mainstream (επικρατούσα) πολιτική.

Το σκάνδαλο του ευρωκοινοβουλίου που σηματοδοτείται από την αρπαχτική διάθεση των πολιτικών μαφιόζων που είχαν σαν μαριονέτα την Καϊλή, επέφερε το καίριο πλήγμα στο μεταφερόμενο τσούρμο από υφάκια και λομπίστες μεταξύ Στρασβούργου και Βρυξελλών.

Αυτό το «μπουλούκι» δεν κόβει εισιτήρια και δεν μπορεί να πάει έτσι στις εκλογές του Μαΐου του 2024. Η Ευρωβουλή δεν μπορεί να μείνει αμετάβλητη…

Η πρωθυπουργία και το Αιγαίο

Τότε, αν τα πράγματα κακοφορμίζουν καθημερινά, γιατί δεν επιταχύνονται οι εξελίξεις; Τι μένει σαν εμπόδιο για εκλογικές αποφάσεις; Μα οι ατομικές ατζέντες. Το ποιος θα γίνει πρωθυπουργός ας πούμε…

Ειδικά για τον ρόλο του κ. Μητσοτάκη καθώς η απώλεια του πρωθυπουργικού θώκου τον βγάζει οριστικά εκτός πολιτικής κονίστρας.

Όμως, ελλοχεύει ο κίνδυνος ενός «ατυχήματος» στο Αιγαίο κατά την «νεκρή» περίοδο που θα έχουμε υπηρεσιακό πρωθυπουργό. Δηλαδή μεταξύ απλής αναλογικής (α’ γύρος) και σούπερ ενισχυμένης (β’ γύρος) που επιδιώκει η ΝΔ με στόχο την προικοδότηση του πρώτου κόμματος. Σχέδιο που υπηρετεί ο κ. Μητσοτάκης προκειμένου να εκβιάσει την πρωθυπουργία με μια πλαστή πλειοψηφία 140-143 βουλευτών στην ενισχυμένη αναλογική.

Εδώ εντοπίζεται το αδύνατο σημείο του ΝΔημοκρατικού σεναρίου περί «αποτελεσματικής» κομματικής αυτοδυναμίας: Αντί για ισχυρή χώρα μετά τις εκλογές της απλής αναλογικής, να έχουμε αδύναμο πρωθυπουργό (παραίτηση του κ. Μητσοτάκη και επαναληπτικές εκλογές με υπηρεσιακή κυβέρνηση). Και η Ιστορία να χρεώσει προσωπική υστεροβουλία στον αρχηγό της ΝΔ αναφορικά με τυχόν επεισόδιο στο Αιγαίο. Γιατί το κενό στην πρωθυπουργία θα έχει επιβληθεί προκειμένου να επανέλθει ο ίδιος με κάθε κόστος στο Μέγαρο Μαξίμου…

Γι΄ αυτό φαίνεται να εκδηλώθηκε η διπλωματική πρωτοβουλία στις Βρυξέλλες με το ραντεβού Μπουρά-Καλίν και τριτεγγυητή τον Σολτς (δια του διπλωματικού του συμβούλου). Ακριβώς για τη διερεύνηση των δυνατοτήτων ενός προεκλογικού μορατόριουμ στο Αιγαίο. (Γιατί δεν πείθει αυτή η αιφνιδιαστική «αναθέρμανση» σαν ένας νέος δήθεν κύκλος διακρατικών συζητήσεων εν μέσω προεκλογικής περιόδου).

Μετά δε τις εκλογές και στις δύο πλευρές του Αιγαίου, να ξεκινήσουν οι συζητήσεις για μια «θάλασσα ειρήνης και εκμετάλλευσης…».

Εθνικά και Ταμείο

Ταμειακά δεν «επιτρέπονται» άλλα προεκλογικά επιδόματα σε περίπτωση… μετάθεσης των εκλογών τον Απρίλιο. Εξάλλου η άνοιξη δεν αποτελεί αιφνιδιασμό, για όποιον θέλει να μπει στην «τελευταία στροφή» με διαφορά ασφαλείας (δημοσκοπήσεις).

Από την άλλη, υφίστανται τα προσχήματα για συμπύκνωση του πολιτικού χρόνου (πολιτική τοξικότητα, είσοδος στο τελευταίο εξάμηνο της κυβερνητικής θητείας από τ’ Αϊ Γιαννιού). Ενώ περιμένοντας να περάσει ο… κακός καιρός (Φεβρουάριος), μπορεί να φέρει κακές δημοσκοπήσεις για τη ΝΔ…

Μένει η ρύθμιση για μια φαινομενικά ήρεμη θάλασσα στο Αιγαίο για το εκλογικό «κόλπο γκρόσο» μιας διαδοχικής πρωθυπουργικής θητείας…

Αναδημοσίευση από “ieidiseis.gr”