Η τραγωδία επιβάλει περίσκεψη και σοβαρότητα. Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΑΣΤΡΟΓΙΑΝΝΗ
Έχουμε ξαναζήσει τραγωδίες με πολυάριθμα θύματα, (2000, 2003, 2007, 2018) αλλά νομίζω η τωρινή καταδεικνύει σε απόλυτο βαθμό την πολιτική ευθύνη, την τριτοκοσμική λειτουργία του πολιτικοδιοικητικού συστήματος σε όλα τα επίπεδα στη χώρα μας, καθώς και το αμετανόητο που συνδυάζεται με τον ωχαδερφισμό και την απουσία παραδειγματισμού, από τα κακώς κείμενα του παρελθόντος.
Όλα στη ζωή κρίνονται εκ του αποτελέσματος αλλά και οι προθέσεις πολλές φορές είναι ενδεικτικές των τελικών επιδιώξεων.
Μετά και την τραγωδία των Τεμπών όλα τα δεδομένα (οικονομία, εξωτερικά θέματα, ενέργεια, ποιότητα δημοκρατίας και λειτουργία των θεσμών, φτωχοποίηση κ.α) συντείνουν στο ότι βιώνουμε για μία ακόμη φορά μία κρίσιμη περίοδο για τη χώρα και την κοινωνία.
Η σημερινή κυβέρνηση παρά τις διακηρύξεις δεν μπόρεσε (ή δεν ήθελε) να προχωρήσει ούτε κατ ελάχιστο σε ένα βασικό μεταρρυθμιστικό έργο που είναι αναγκαίο για τη χώρα (δικαιοσύνη, ΟΤΑ, δημόσια διοίκηση, πολιτικό σύστημα, αξιοκρατία, διαφάνεια κλπ), αλλά αντίθετα λειτούργησε και λειτουργεί με τις βασικές συνταγές του (κακού) παρελθόντος της (απαξίωση δημόσιων δομών, παρακολουθήσεις, αδιαφάνεια, αναξιοκρατία, πελατοκρατία, εξυπηρέτηση μεγάλων συμφερόντων κλπ).
Πρέπει επιτέλους να γίνει κατανοητό ότι με λόγια, με κούφιες διακηρύξεις και με ανέξοδους αφορισμούς, ούτε μεταρρυθμίσεις υλοποιούνται, ούτε υποδομές κατασκευάζονται, ούτε οικοδομείται σύγχρονη Πολιτεία.
Η χώρα έχει ανάγκη από αξιόπιστες λύσεις, συγκεκριμένες και υλοποιήσιμες προτάσεις, σοβαρότητα, ΚΑΘΑΡΑ και ΙΚΑΝΑ πολιτικά στελέχη κι όχι κραυγές και αδιέξοδους ακτιβισμούς.
Τα παραδείγματα στην Ευρώπη, αλλά και στον κόσμο, είναι πολλά και δείχνουν το δρόμο. Οι δυνάμεις της προόδου (Ισπανία, Πορτογαλία και εν μέρει Γαλλία, Γερμανία) και της κοινωνικής ευαισθησίας προσπαθούν και σε αρκετές περιπτώσεις το καταφέρνουν να δώσουν λύσεις και απαντήσεις απέναντι στην ισοπεδωτική λογική και την απαξίωση των πάντων.
Απαιτείται σε αυτή τη συγκυρία με τα τραγικά αποτελέσματα που βιώνουμε, λόγω του παλαιοκομματισμού, της κακοδιοίκησης και της αδιανόητης αναποτελεσματικότητας, να μην παρασυρθούμε από την δικαιολογημένη αγανάκτηση, τη θλίψη, την απογοήτευση και το θυμικό μας.
Πολλοί διαχειριστές της εξουσίας εδώ και αρκετά χρόνια χάσανε (από ανικανότητα ή συμφέρον) το μέτρο του δημοκρατικού παιχνιδιού και οι πολυμήχανοι παγκοσμιοποιημένοι κερδοσκόποι έχουν εισχωρήσει στα επιτελεία και αλλοιώνουν ηθικές και παραδόσεις.
Η ειρηνική κοινωνικοπολιτισμική επανάσταση σήμερα είναι απολύτως αναγκαίο να γίνει για την κάθαρση σε όλα τα επίπεδα.
Αυτή είναι η πρόκληση και εκεί θα κριθούμε όλοι.
Έστω τώρα θα πρέπει να δείξουμε ότι μπορούμε να βάλουμε τις βάσεις, να οικοδομήσουμε μια σύγχρονη Ευρωπαϊκή χώρα και να μην αποτελούμε αενάως εξαίρεση που μας οδηγεί στη γραφική και αδιέξοδη τριτοκοσμική πλευρά της ιστορίας.
Αναδημοσίευση από “efthia.gr”