Η συμφωνία για το μεταναστευτικό στην ΕΕ κι ένα ακόμη ναυάγιο. Του ΛΕΥΤΕΡΗ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗ

Είναι η συμ­φω­νία του Ευρω­παϊ­κού Συμ­βου­λί­ου για το Σύμ­φω­νο για τη Μετα­νά­στευ­ση κα το Άσυλο ιστο­ρι­κή; Αυτό εί­ναι το ερώ­τη­μα που ανα­κύ­πτει μετά την ανα­κοί­νω­ση της έγκρι­σης κοι­νής θέ­σης των Κρα­τών Μελών με πλειο­ψη­φία για το κρί­σι­μο φά­κε­λο της Μετα­νά­στευ­σης και του Ασύ­λου.

Είναι επι­τυ­χία για την Ευρω­παϊ­κή Επι­τρο­πή αφού πλέ­ον εί­ναι πι­θα­νό να εγκρι­θεί το Σύμ­φω­νο πριν τις ευ­ρω­ε­κλο­γές του 2024, κάτι που η Επι­τρο­πή δια­κα­ώς επι­θυ­μεί, αφού το ζή­τη­μα θα κρί­νει και την θη­τεία της.

Είναι πο­λι­τι­κή επι­τυ­χία για την ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση η οποία ενώ έκα­νε δια­πραγ­μά­τευ­ση σε δύο βάρ­κες (και με τις χώ­ρες πρώ­της υπο­δο­χής και με τις χώ­ρες Βίζε­γκραντ) πέ­ρα­σαν πολ­λές από τις θέ­σεις της.

Είναι επι­τυ­χία εν­δε­χο­μέ­νως και για το Ευρω­παϊ­κό Λαϊκό Κόμμα που έχει την Προ­ε­δρία της Επι­τρο­πής και την πλειο­ψη­φία των με­λών της, αφού πο­ντά­ρει πολ­λά στη συμ­φω­νία, προσ­δο­κώ­ντας πο­λι­τι­κά οφέ­λη σε εθνι­κές αλλά και στις επερ­χό­με­νες ευ­ρω­ε­κλο­γές.

Είναι επι­τυ­χία για την ΕΕ για­τί σε ένα τόσο δύ­σκο­λο ζή­τη­μα βρή­κε, έστω και με πλειο­ψη­φία μια κοι­νή θέση.

Πρέ­πει να δού­με ποιο θα εί­ναι το τε­λι­κό πα­κέ­το για­τί μπαί­νει και το Ευρω­παϊ­κό Κοι­νο­βού­λιο στη δια­δι­κα­σία, το οποίο έχει ήδη εκ­φρά­σει αντιρ­ρή­σεις, αλλά δεν εί­ναι σί­γου­ρο ότι θα κα­τα­φέ­ρει να πε­ρά­σει τις θέ­σεις του, αφού τα κρά­τη μέλη χρειά­ζο­νται το Σύμ­φω­νο για τις εκλο­γές που ακο­λου­θούν (εθνι­κές και ευ­ρω­παϊ­κές).

Επί της ου­σί­ας, η Συμ­φω­νία προ­βλέ­πει δύο επι­λο­γές για τη δια­δι­κα­σία

ασύ­λου, με μια να εί­ναι πιο αυ­στη­ρή και γρή­γο­ρη και μια πιο ανοι­χτή. Το ποια θα επι­λε­γεί απο­φα­σί­ζε­ται με μια δια­δι­κα­σία προ­ε­λέγ­χου όπου οι αρ­χές θα κρί­νουν βάση κά­ποιων χα­ρα­κτη­ρι­στι­κών αν κά­ποιος έχει πι­θα­νό­τη­τα να πά­ρει άσυ­λο.

Είναι προ­φα­νές ότι εδώ έχου­με να κά­νου­με με τα­κτο­ποί­η­ση η οποία εμπε­ριέ­χει επί της αρ­χής υπο­κει­με­νι­κό­τη­τα και επι­τρέ­πει πιο πο­λι­τι­κή δια­χεί­ρι­ση από αν­θρω­πι­στι­κή. Θα δού­με με ποιο τρό­πο θα εφαρ­μο­στεί, για­τί συ­νή­θως υπάρ­χουν δια­φο­ρές ανά­με­σα στη θε­ω­ρία και την πρα­κτι­κή. Να προ­σθέ­σου­με ότι εφό­σον ένα συ­γκε­κρι­μέ­νος αριθ­μός αν­θρώ­πων μπει στο σύ­στη­μα, η αυ­στη­ρή δια­δι­κα­σία πα­γώ­νει.

Ένα ση­μα­ντι­κό ακό­μα στοι­χείο εί­ναι η ανα­γνώ­ρι­ση της υπο­χρε­ω­τι­κής αλ­λη­λεγ­γύ­ης η οποία ση­μαί­νει ότι οι πρό­σφυ­γες δια­μοι­ρά­ζο­νται ανά­με­σα στα Κράτη Μέλη, αν και εδώ υπάρ­χει αστε­ρί­σκος αφού όποιο Κρά­τος Μέλος δεν θέ­λει πρό­σφυ­γες μπο­ρεί να πλη­ρώ­σει αντί να υπο­δε­χτεί άτο­μα.

Τα ζη­τή­μα­τα και οι λε­πτο­μέ­ρειες που μέ­νουν να διευ­κρι­νι­στούν εί­ναι αρ­κε­τά και δεν θα έχου­με ει­κό­να έως ότου να ολο­κλη­ρω­θεί και η δια­δι­κα­σία στο Ευρω­παϊ­κό Κοι­νο­βού­λιο, αλλά ήδη εί­μα­στε «μέσα» στη δια­πραγ­μά­τευ­ση αφού τα Κράτη Μέλη βρή­καν μια συ­νι­στα­μέ­νη.

Παρό­λα αυτά δεν μπο­ρού­με να πα­ρα­βλέ­ψου­με ότι αυ­τές οι συ­ζη­τή­σεις αγνο­ούν την σκλη­ρή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα με το τε­λευ­ταίο τρα­γι­κό ναυά­γιο να εί­ναι η οδυ­νη­ρή υπεν­θύ­μι­ση (μέ­χρι την ώρα που γρα­φό­ταν το κεί­με­νο υπήρ­χαν 78 νε­κροί και πι­θα­νά εκα­το­ντά­δες αγνο­ού­με­νοι). Η σύν­δε­ση της έγκρι­σης της συμ­φω­νί­ας με το πο­λύ­νε­κρο ναυά­γιο πρέ­πει να γί­νει για­τί, όσο η ΕΕ ψά­χνει να «βρει λύση στο πρό­βλη­μα», έγι­ναν δε­κά­δες ναυά­για και θα γί­νουν κι άλλα, αφού η συμ­φω­νία δεν απα­ντά στις προ­κλή­σεις της με­τα­νά­στευ­σης αλλά στον φόβο και την έλ­λει­ψη πο­λι­τι­κής βού­λη­σης για μια σο­βα­ρή συ­ζή­τη­ση για αυτό το πα­γκό­σμιο και ιστο­ρι­κό ζή­τη­μα.

Αναδημοσίευση από “KReport”