Η σούπα του εστιάτορα…Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΕΓΑ

Λιγότεροι από 500.00 άνθρωποι του μόχθου φαίνεται να τροποποίησαν την κυβερνητική προπαγάνδα περί αποτελεσματικότητας και κράτους αρωγού. Κονιορτοποίησαν όλη την επικοινωνιακή παραφιλολογία περί τομών και ψηφιακής εποχής.

Πρόκειται για τους 175.000 εν αναμονή συνταξιούχους (μόνο για την κύρια παροχή, όχι την επικουρική, το εφάπαξ, την δεύτερη σύνταξη κ.α., οπότε ο σχετικός αριθμός ανέρχεται στις 440.000 δικαιούχους) και τους 320.00 επαγγελματίες της εστίασης. Οι μεν πρώτοι έχουν λαμβάνειν τις αποταμιεύσεις τους (την σύνταξή τους δηλαδή επί εισφορών που εμπιστευόταν στο κράτος για 35 ή 40 χρόνια) έως και 5 ή 6 χρόνια και οι δεύτεροι γιατί έμειναν κλειστοί για 5 μήνες το 2020 και προώρισται να… μην ανοίξουν για άλλους 4 μήνες φέτος. Κλειστές επιχειρήσεις για 9 στους 14 τελευταίους μήνες χωρίς ουσιαστική κρατική στήριξη…

Είναι οι δύο τις κοινωνικές και οικονομικές ζημίες που ανέτρεψαν ολόκληρο το κυβερνητικό αφήγημα.

-Εκεί που ακούγαμε για την ψηφιακή σύνταξη και την ηλεκτρονική διακυβέρνηση που προωθεί ο «σκαπανεύς» Πιερρακάκης, τελικά ο Χατζηδάκης δίνει ένα επίδομα 345-384 ευρώ σε μόλις 70.000 εν αναμονή συνταξιούχους. Από τους υπολοίπους 105.00 που βρίσκονται σε εκκρεμότητα, οι 35.000 λαμβάνουν προσωρινή σύνταξη, ενώ τουλάχιστον 70.000 θα μείνουν και πάλι στην ουρά χωρίς εισόδημα…

-Οι περίπου 320.000 μικροί επαγγελματίες της εστίασης έχουν οδηγηθεί σε οικονομικό στραγγαλισμό. Και καθώς αντιμετωπίζονται σαν τους λοιπούς επαγγελματίες, πολλοί εκ των οποίων κουτσοδουλεύουν (εμπόριο, ελεύθεροι επαγγελματίες κ.α.), έλαβαν μόλις ένα ελάχιστο ποσό επιστρεπτέας προκαταβολής (σε πολλές περιπτώσεις 1.000 € στις περιπτώσεις που δεν απασχολούν προσωπικό, εκ των οποίων θα κληθούν να επιστρέψουν τα 500, εξαιρουμένων πάντα όσων δραστηριοποιούνται σε μικρά χωριά, ή άνοιξαν τους τελευταίους 18 μήνες, οπότε εξ αρχής απορρίπτονται…)

Και στις δύο περιπτώσεις η κυβερνητική πολιτική ανασκευάζεται άρον-άρον: θα δοθεί επίδομα (αντί για σύνταξη) στους ξωμάχους και διορθωτική επιστρεπτέα στην εστίαση (μπαρ, καφές, εστιατόρια κ.α.).

Προεκλογικό επίδομα…

Το ότι οι εν λόγω διορθώσεις προσομοιάζουν με… προεκλογικό επίδομα, καθώς και οι δύο καταβολές αναμένεται να συμπέσουν προς το τέλος της άνοιξης, δεν είναι κάτι ξεκομμένο από τους σχεδιασμούς του Μαξίμου. Όχι ότι η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες θα είναι ανώφελη, κυρίως λόγω επιδεινούμενης υγειονομικής κρίσης με την έλλειψη των εμβολίων, αλλά μοιάζει οικονομικός μονόδρομος. Τα εμβόλια, εξάλλου, στο βαθμό που φαίνεται να χάθηκε η… ευκαιρία της «εαρινής ανοσίας», θα απαιτηθούν και πάλι εγκαίρως το φετινό φθινόπωρο. Και τότε οι επαναληπτικές εκλογές θα διεισδύσουν στον απρόβλεπτα υγειονομικά χειμώνα…

Και πάντως το ζήτημα παραμένει εάν τα εμβόλια, τελικώς, δεν έρθουν ούτε το φθινόπωρο ή εάν τότε δεν προσφέρουν μια καθοριστική ομπρέλα υγειονομικής προστασία. Δεν ξέρει κανίς πια τι να αναμένει από μια ανοικτή υγειονομική διαμάχη, ενόσω θα επεκτείνεται η οικονομική, κοινωνική και (η συνακόλουθη) πολιτική κρίση. (Ανεργία, λουκέτα στις επιχειρήσεις, επιθετικότητα της Τουρκίας, πιέσεις των αγορών σε μια υπερχρεωμένη –όπως αποκαλύπτεται- χώρα με δανεισμό στο 220% του ΑΕΠ κ.α.).

Ψήγματα της σκληρής πραγματικότητας έδωσε, για μια κόμη φορά, ο πολύς Σόιμπλε (πρόεδρος πλέον του γερμανικού κοινοβουλίου): Το Ταμείο Ανάκαμψης (31 δις αναμένει η χώρα μας), δεν μπορεί να προχωρήσει λόγω απουσίας μεταρρυθμίσεων, αποκάλυψε. Στις δε μεταρρυθμίσεις η Ευρωπαϊκή Επιτροπή βάζει και τις «τομές στο Ασφαλιστικό».

Και ως γνωστός οι «μεταρρυθμίσεις» δεν προηγούνται των… εκλογών. Άρα «το μέλλον έχει πολλή ξηρασία» (που λέει και ο ποιητής)…

Παρά το γεγονός ότι η φετινή άνοιξη θα κυλήσει χωρίς τους αναγκαίους εμβολιασμούς, ωστόσο η βελτίωση των καιρικών συνθηκών μπορεί να προσφέρει το κατάλληλο… κλίμα για πολιτικές εξελίξεις.

Ενώ το… γκρίζο φθινόπωρο είναι επίφοβο. Δεν εγγυάται την ασφάλεια των υγειονομικών και οικονομικών προβλέψεων. Ταυτόχρονα τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα προχωρήσουν, στον ένα ή τον άλλο βαθμό, σε ενός είδους ανασυγκρότησης. Μπορεί εν τέλει να αποτολμήσουν εξόδους στις λαϊκές αγορές και τα ξεχασμένα χωριά. Ενώ, από την άλλη, θα ενταθούν οι πιέσεις για επιστροφές φόρων, επιδοτήσεων, οι πλειστηριασμοί θα βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη…

Κοντολογίς, από… χειρισμό σε χειρισμό η οικονομική και κοινωνική παρακμή βαθαίνει. Πολλοί πολίτες ζουν με τα επιδόματα και η πλειονότητα των κατοίκων μοιάζει χωρίς προοπτική. Μετά την μέγγενη των μνημονίων, τώρα προβάλει το πρόσχημα της πανδημίας. Κοινό υπόστρωμα η ανικανότητα. Ακολουθεί το σταθμισμένο κομματικό όφελος, χωρίς να απολείπεται το ταξικό πρόσημο…

Για να σπάσει ο κύκλος των «χειριστικών» πολιτικών, καθώς η κοινωνία είναι αντιμέτωπη και με τον ίδιο της τον εαυτό, θα χρειαστεί να ξεδιπλωθεί ένα σαφές όραμα. Να διατυπωθεί μια τολμηρή πρόταση για την βιοτεχνία, την απασχόληση, την εγχώρια παραγωγή φιλικών στο περιβάλλον βιομηχανικών προϊόντων και μέτρα για τους νέους, την περιφέρεια (ΦΠΑ, σπόροι, τιμές, ελληνοποιήσεις αγροτικών προϊόντων κ.α.). Και γι’ αυτά τα στοιχειώδη δεν υφίσταται η δικαιολογία του εν αναμονή εμβολίου…

Δημοσίευση από “ieidiseis.gr”