Η ελληνική «καλαμιά» στον πόλεμο. Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΕΓΑ

Οι περισσότεροι από εμάς, αναλογιζόμενοι τις δραματικές επιπτώσεις, δεν πιστεύαμε ότι θα γίνει πόλεμος στην Ευρώπη. Κι είχαμε δίκιο. Θα υπάρξουν δραματικές επιπτώσεως. Ακόμη και για τους επιτιθέμενους.

Τότε γιατί έγινε; Πολλά θα γραφούν τα επόμενα χρόνια. Ο Πούτιν ενεργοποίησε το σχέδιο για έναν, προληπτικό του γ’ παγκοσμίου, πόλεμο. Δηλαδή να μην του επιτεθούν οι ΝΑΤΟϊκοί καθώς συνέχιζαν να επεκτείνονται Ανατολικά. Και πιθανόν προκάλεσε ένα τέτοιο (παγκόσμιο) πόλεμο για την φινλανδοποίηση (μείωση της εθνικής ανεξαρτησίας-δορυφοροποίηση) της Ουκρανίας…

Όμως, η ρωσική εισβολή Δυτικά μετά από 55 χρόνια (Πράγα) μοιάζει να έχει πολλές αφορμές, αλλά αιτία παραμένει ο ιμπεριαλισμός, ο ζωτικός χώρος, η «οικονομική αυλή». Την επίθεση πυροδότησε η υπερεικοσαετής μονοκρατορία Πούτιν, η κλοπή του εθνικού ρώσικου πλούτου από τους ολιγάρχες –μια αρπαγή που τους ωθεί τώρα στην (πρώην) σοβιετική περιφέρεια-, η «άρον-άρον απομάκρυνση των αμερικανών από το Αφγανιστάν, οι ρώσικες προωθήσεις στη Συρία, η δήλωση του αμερικανού Προέδρου Μπάιντεν ότι «δεν πρόκειται να εμπλακούμε στην Ουκρανία». Συμπέρασμα ένα: η αποτρεπτική ισχύς είναι επίκαιρη όσο ποτέ.

Και ποιοί κέρδισαν; Βραχυπρόθεσμα όσοι εξάγουν ενέργεια, κυρίως υγροποιημένο αέριο στην Ευρώπη (ΗΠΑ) και στρατηγικά, όσο και μακροπρόθεσμα , οι Γάλλοι. Έχουν πυρηνικά για ηλεκτρική ενέργεια, είναι οι μόνοι που έχουν αξιόμαχο στρατό στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στο βαθμό που θα τους εμπιστευόταν η Γερμανία προκειμένου να τους αναθέσει την ευρωπαϊκή άμυνα, χρηματοδοτώντας τους κι από πάνω…

Κατά συνέπεια, η «Ευρώπη της επόμενης ημέρας» θα χρειαστεί περισσότερες αυτόνομες (ανανεώσιμες) πηγές ενέργειας, περισσότερα κονδύλια για καλύτερη άμυνα, ειδικά η ημετέρα «βαλκανική σαλάτα» όπου γίνονται οι περισσότερες προσομοιώσεις αλλαγής συνόρων. Όπλα λοιπόν μαζί με ρομποτικούς και βιολόγους είναι το ευρωπαϊκό μέλλον.

Οι… άνεμοι και η Ελλάδα

Παράλληλα, αυτή η κρίση βρίσκει την Ελλάδα ιδιαίτερα ευάλωτη. Όταν φυσήξει Δυτικός άνεμος (Lehman Brothers) οδηγούμαστε σε 12ετή οικονομική κρίση και στα μνημόνια λόγω ελλειμμάτων και χρέους. Όταν φυσάει Ανατολικός (Yohan) έχουμε υγειονομική και οικονομική κρίση. Ενώ παρουσιάζουμε τις μεγαλύτερες δαπάνες στην Ευρώπη, έχουμε και την μεγαλύτερη ύφεση, αλλά και χιλιάδες νεκρούς. Και τώρα με τον Βοριά, ξανά παγώνουμε (κυριολεκτικά).

Η χώρα, κυρίως η οικονομία της, μοιάζει με καλαμιά σε έρημο κάμπο ακριβώς γιατί παραγωγικά υστερεί. Γι’ αυτό και οι επιπτώσεις είναι τόσο ισχυρές. Για τον ίδιο λόγο, ειδικά στον πόλεμο, τα όποια ανακουφιστικά μέτρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν θα αποδειχτούν ούτε τώρα ικανοποιητικά…

Είναι προφανές ότι τα «όπλα» που χρησιμοποίησε η Ευρώπη κατά της πανδημίας, κυρίως οι εξαιρέσεις της Κεντρικής Τράπεζας στη Φρανκφούρτη, τα φθηνά δάνεια και τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης, θα παραταθούν ή θα επαναληφθούν. Αλλά και αυτή τη φορά η χώρα μας, υπό τα βάρος των χρόνιων αδυναμιών που δεν αντιμετωπίστηκαν ούτε καν μερικώς την προηγούμενη δεκαετία, δεν θα μπορέσει να βοηθηθεί αποτελεσματικά. Το χρέος πυροδοτεί τα επιτόκια, το ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών -παρά την δραματική μείωση των μισθών και συντάξεων-, διευρύνεται λόγω και της επιλογής για μεγαλύτερη εξάρτηση από εισαγόμενες πηγές ενέργειας (Φυσικό Αέριο)…

Ενδεικτικά:

α/Οι ευρωπαϊκές (ΕΚΤ) παρεμβάσεις στα ελληνικά ομόλογα θα ακυρώνονται από τις αμείλικτες αγορές λόγω υψηλού πληθωρισμού και δυσθεώρητου χρέους.

β/Ενώ δεν θα πρέπει να οδηγηθούμε σε δημοσιονομικά μέτρα και πλεονάσματα που θα προκαλέσουν ύφεση και κοινωνική κρίση, από την άλλη δεν υπάρχει ορατή ελπίδα για πιστοληπτική αναβάθμιση ούτε το 2023.

γ/Τα κονδύλια δεν θα αυξηθούν ενόσω η Γερμανία (και οι λοιπές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης) θα πρέπει να χρηματοδοτήσουν μια πιο αποτελεσματική άμυνα.

Προτεραιότητες

Οι προοπτικές σήμερα μοιάζουν αδιέξοδες. Ωστόσο, αυτή τη φορά εκτός από τα οικονομικά και γεωπολιτικά, η χώρα μπορεί να βασιστεί στην Ευρώπη. Όπου θα αναδυθεί μια κάποια κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Άμυνας. Είναι κάτι που θα μας θωρακίσει Ανατολικά ως προς την επιθετικότητα της Τουρκίας, ενώ θα μπορέσουμε ξανά να ανοιχτούμε στη βαλκανική ενδοχώρα. (Περιοχή που θα δοκιμαστεί από την ρώσικη επιθετικότητα και θα έχει ανάγκη κονδυλίων και κοινών ευρωπαϊκών πολιτικών).

Όμως, το μεγάλο ερώτημα παραμένει πόσο ακόμη θα μεταθέτουμε την οικονομική ανασυγκρότηση; Πώς θα ενισχύσουμε τον βιομηχανικό-βιοτεχνικό-παραγωγικό-εξωστρεφή εκσυγχρονισμό μας; Πότε θα στραφούμε στα μπουτίκ-επώνυμα αγροτικά προϊόντα; Δύναται η τρεμάμενη κυβέρνηση να ανακατανείμει τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης ώστε να έχουμε ταχεία ανάπτυξη εναλλακτικών (και εγχώριων) πηγών ενέργειας με διάχυση του οφέλους;

Προς το παρόν για το Μαξίμου προέχουν οι δημοσκοπήσεις για το εάν ο πόλεμος στην Ευρώπη στρέφει τους δημοσκοπούμενους προς την «κυβερνησιμότητα» (αν έχει αναβαθμιστεί η «ανάγκη» της αυτοδυναμίας). Από αυτό θα εξαρτηθούν, δυστυχώς, οι πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας. Και θα είναι επιταχυνόμενες…

Δημοσίευση από “ieidiseis.gr”