Επιθετική παρέμβαση στην αγορά εργασίας. Της ΜΑΡΙΖΕΤΑΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ

Οι εκλογές της 21ης Μαΐου είναι εκλογές μετάβασης, καθώς έπονται διαδοχικών κρίσεων, μετά τα μνημόνια. Ταυτόχρονα είναι ίσως οι πρώτες εκλογές της Μεταπολίτευσης, όπου τα κομματικά επιτελεία δεν έχουν εστιάσει στους συνταξιούχους, αλλά αντίθετα προσπαθούν να απευθυνθούν στη νέα γενιά. Αυτή η παραδοχή αρκεί για να στρέψουμε την προσοχή μας στα μεγάλα διακυβεύματα της επόμενης μέρας. Αν το αύριο έχει στο επίκεντρο τις γενιές που έρχονται, τότε οφείλουμε να μιλήσουμε με νηφαλιότητα για τα «μεγάλα».

Η κυβέρνηση της Ν.Δ. επιχείρησε στα τέσσερα χρόνια της διακυβέρνησής της να ανατρέψει όλες τις μεγάλες θεσμικές τομές της δεκαετίας του ’80. Επιτέθηκε με ορμή στα εργασιακά δικαιώματα, καταργώντας τον εμβληματικό ν.1264/82. Απελευθέρωσε περαιτέρω την αγορά εργασίας, ιδίως σε σχέση με το ωράριο, τη διαιτησία και το ΣΕΠΕ. Ως αντιστάθμισμα, πρόβαλε την αύξηση του κατώτατου μισθού με πρωθυπουργική απόφαση, αφαιρώντας έτσι ουσιώδεις αρμοδιότητες από τα σωματεία, με προφανή κίνητρο την περαιτέρω αποδυνάμωση και συρρίκνωσή τους.

Τα αποτελέσματα των πολιτικών της κυβέρνησης του Κ. Μητσοτάκη φαίνονται στις ποσοτικές μετρήσεις της Eurostat. Η χώρα μας βρίσκεται τελευταία στους οκτώ από τους 10 δείκτες στην ποιότητα εργασίας. Οι μισθωτοί και οι αυτοαπασχολούμενοι στην Ελλάδα δουλεύουν τις περισσότερες ώρες στην Ε.Ε., περί τις δυόμισι ώρες παραπάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (απλήρωτοι), ενώ καταγράφουμε τις χειρότερες επιδόσεις στην εργασία τα Σαββατοκύριακα, το απόγευμα, το βράδυ και στην εργασία με βάρδιες. Αξίζει δε να σημειώσουμε ότι τα ποσοτικά στοιχεία ίσως είναι ακόμα δυσμενέστερα σε απόλυτα νούμερα, καθώς η απαξίωση του ΣΕΠΕ οδήγησε και σε υποκαταγραφή όλων των ποσοτικών δεικτών της εργασίας.

Ταυτόχρονα, αυξήθηκε η εισοδηματική ανισότητα κατά 1,4 μονάδες. Η χώρα μας βρίσκεται στην 8η θέση του αντίστοιχου δείκτη στην Ε.Ε., υπολείπεται πάνω από 3 μονάδες από τα κράτη-μέλη της Κεντρικής Ευρώπης.

Εξάλλου, το μηνιαίο εισόδημα της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας δεν επαρκεί μετά τη 18η ημέρα του μήνα, ενώ αντίθετα 1 στα 4 νοικοκυριά, με εισόδημα από 30.000 ευρώ και πάνω, αύξησε τα εισοδήματά του, τάση που τείνει να παγιωθεί (ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ). Στα στοιχεία αυτά πρέπει να συμπληρώσουμε τη λίαν απογοητευτική εκτίμηση ότι η ανεργία έχει μειωθεί, λόγω της συρρίκνωσης του εργατικού δυναμικού.

Όσο και αν βελτιώθηκαν τα ποιοτικά στοιχεία μερικής και πλήρους απασχόλησης και η κατανομή των μισθών σε σχέση με τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η αγορά εργασίας παραμένει μια διαρκώς αιμορραγούσα πληγή ειδικά για τους νέους και τις γυναίκες.

Είναι παραπάνω από επείγουσα ανάγκη η επιθετική παρέμβαση με έναν διπλό στόχο, την αύξηση των μισθών, την ανάκτηση και γοργή βελτίωση της ποιότητας της εργασίας. Η ουσιαστική ενίσχυση των σωματείων, η επαναφορά του κατώτατου μισθού, χωρίς άλλες καθυστερήσεις, στους κοινωνικούς εταίρους, η επαναφορά της μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία και η κατάργηση του ανοσιουργήματος Χατζηδάκη, αναφορικά με απολύσεις, ωράρια και ΣΕΠΕ, οφείλουν να είναι άμεσες ενέργειες μιας σοσιαλδημοκρατικής διακυβέρνησης.

Παράλληλα, η αγορά εργασίας πρέπει να στηριχθεί από ένα συνολικό οραματικό οικονομικό πρόγραμμα, με στόχο τη μετατροπή της ελληνικής παραγωγής σε εντάσεως γνώσεων και τεχνολογίας. Η νέα γενιά θα μπορέσει να ελπίσει και να μείνει στη χώρα, μόνο αν αυτή μετατραπεί σε ένα σύγχρονο, προοδευτικό, ευρωπαϊκό κράτος και αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ.

*Η Μαριζέτα Αντωνοπούλου είναι υποψήφια Βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ

Αναδημοσίευση από “Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ”