Εκτός τόπου και χρόνου η επαναφορά των πλεονασμάτων. Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑ

Το πρώτο ζήτημα όσο διαρκεί ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι πάντα ο κίνδυνος για τις ανθρώπινες ζωές και το δράμα των προσφύγων. Όπως και η ανάγκη επιτέλους ουσιαστικής πίεσης προς την Ρωσία, που όχι μόνο επιτίθεται, αλλά συνεχίζει τις απειλές και κατά άλλων χωρών. Ουσιαστικής πίεσης, που ως τώρα από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ δεν είναι αποτελεσματική, με αποτέλεσμα να δημιουργείται μείζον ζήτημα για το διεθνές και ευρωπαϊκό σύστημα ασφαλείας. Η ΕΕ και σύμμαχοι μας αποδείχθηκαν πολύ λίγοι, πολύ κατώτεροι των αναγκών, αδύναμοι να διασφαλίσουν την εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς δικαίου και να βρουν λύσεις μέσω της διπλωματικής οδού.

Ο πόλεμος όμως έχει και μια άλλη σοβαρή παρενέργεια: Το νέο κύμα ανατιμήσεων στις τιμές της ενέργειας, που ήδη γίνεται ορατό στις οικονομίες και στα νοικοκυριά.

Ιδιαίτερα σε μια οικονομία με μεγάλα προβλήματα όπως η Ελληνική, η κατάσταση μπορεί να πάρει επικίνδυνες διαστάσεις. Μη ξεχνάμε ότι ήδη οι οικονομικές εξελίξεις κάθε άλλο παρά επιτρέπουν ανεμελιά και υπεραισιοδοξία.

Μέσα στην πανδημία το δημόσιο χρέος εκτοξεύτηκε στα 351 δις. ευρώ, το εμπορικό έλλειμμα έφθασε τα 24,2 δις, τα επιτόκια δανεισμού πήραν την ανηφόρα, ο πληθωρισμός φθάνει ήδη το 6,2%!

Ήδη τα πλήγματα της ακρίβειας πλήττουν τα ελληνικά νοικοκυριά, απειλούν επιχειρήσεις και αγρότες, οδηγούν σε αδιέξοδο τους οικονομικά ασθενέστερους.

Οι προβλέψεις για τις συνέπειες ενός νέου κύματος που τυχόν θα διαρκέσει, είναι εφιαλτικές. Ο πληθωρισμός μπορεί να ανεβεί κατά 2-3 μονάδες ακόμη, η οικονομική μεγέθυνση να μειωθεί δραστικά (κατά 2,5-3% του ΑΕΠ), να επηρεαστεί αρνητικά ο τουρισμός μας και φυσικά ο ρυθμός υλοποίησης των επενδυτικών σχεδίων. Το κόστος δανεισμού να συνεχίσει την επώδυνη αρνητική του πορεία.

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις οι συνταγές που ακούμε το τελευταίο διάστημα για ταχεία δημοσιονομική προσαρμογή και επαναφορά των στόχων για πρωτογενή πλεονάσματα, ηχούν εκτός τόπου και χρόνου. Αναφέρομαι πρώτα σε δηλώσεις, ως αυτές του κ.Ρεγκλινγκ του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, που μας συστήνει άμεση επαναφορά στην ισχυρή δημοσιονομική θέση που είχαμε πριν την πανδημία.

Αλλά και σε ανάλογες δηλώσεις σειράς κυβερνητικών στελεχών, που δεν διστάζουν να προαναγγέλλουν ¨τέλος¨, σε κάθε πρόταση για οικονομική ανακούφιση, ακόμη και των πιο αδύναμων.

Σε ελεύθερη μετάφραση, άμεσο μηδενισμό των μεγάλων ελλειμμάτων και επαναφορά των δυσβάστακτων στόχων για πρωτογενή πλεονάσματα, που υπονομεύουν την ανάπτυξη και απειλούν την κοινωνική συνοχή. Άρα μας λένε καμία νέα -στοχευμένη- στήριξη αυτών που πλήττονται περισσότερο από την έκρηξη της ακρίβειας, των χαμηλόμισθων, των χαμηλοσυνταξιούχων, των νοικοκυριών, των αγροτών.

Αναρωτιέμαι πως θα σταθεί στα πόδια της μια οικονομία και μια κοινωνία που δοκιμάζεται, όταν επιπλέον έχουμε την υποχρέωση τα έτη 2021-2022 να πληρώσουμε αθροιστικά και 3,5 δις .ευρώ για τις αυξημένες ανάγκες της αμυντικής μας θωράκισης.

Δεν συμφωνώ με τις λογικές που λένε δώστε όλα, σε όλους. Όταν μάλιστα η εμπειρία από τον τρόπο διάθεσης των 43 δις.ευρώ για την πανδημία, που έγινε χωρίς κριτήρια, είναι αρνητική. Αλλά δεν είναι δυνατόν να μη μειωθεί ο ΦΠΑ στα βασικά τρόφιμα, να μην αυξηθεί ουσιαστικά ο κατώτερος μισθός, να μην ενισχυθούν οι συνταξιούχοι με ένα νέο ΕΚΑΣ. Ιδιαίτερα όταν το δημόσιο κερδίζει πολλά εκατομμύρια ευρώ, από την αύξηση των ποσών του ΦΠΑ στις πολύ αυξημένες τιμές της ενέργειας.

Δεν είναι δυνατόν να μένουν παντελώς αλώβητοι στα κέρδη τους οι πάροχοι ηλεκτρικής ενέργειας και να μην απορροφούν ένα μέρος των αυξήσεων, όπως για παράδειγμα γίνεται ήδη στη Γαλλία.

Αν εφαρμοστούν αυτές οι συστάσεις, τα προβλήματα στην οικονομία θα πολλαπλασιαστούν, οι κοινωνικές ανισότητες θα διευρυνθούν περισσότερο, η εμφάνιση αρνητικών φαινομένων θα δημιουργήσει κινδύνους για το πολιτικό μας σύστημα.
Ιδιαίτερα όταν μάλιστα το κυβερνητικό σχέδιο για τη διάθεση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, υποτιμά συνειδητά την στήριξη της εγχώριας παραγωγής, το ΕΣΥ, το κοινωνικό κράτος και τον κόσμο της εργασίας.

Η Κυβέρνηση έχει την ευθύνη να ξεκαθαρίσει προς τους εταίρους μας το ανέφικτο αυτών των σχεδιασμών. Η επαναφορά των συντηρητικών πολιτικών της διαρκούς λιτότητας, θα οδηγήσει σε νέα αδιέξοδα τις ευρωπαϊκές κοινωνίες μέσα σε αυτές τις συνθήκες. Ο κ Μητσοτάκης δεν μπορεί να αρκείται σε επικοινωνιακούς χειρισμούς, απλά και μόνο για να βγάλει από πάνω του την ευθύνη. Οι φραστικές αναφορές, (για οικονομική στήριξη ), στην απόφαση του ευρωπαϊκού συμβουλίου, χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να μη μείνουν ευχές.

Είναι όσο ποτέ αναγκαίο να υπάρξει ένα νέο οικονομικό πακέτο στήριξης των χωρών και των κοινωνιών τους, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε να αντιμετωπιστούν οι νέες αυξήσεις στην ενέργεια .

Όπως και να υπάρξουν οι αναγκαίες αλλαγές στο Σύμφωνο Σταθερότητας. Οι στοχευμένες δαπάνες στήριξης -με κανόνες -πρέπει να εξαιρούνται από τους δημοσιονομικούς στόχους και να ανασταλεί η συζήτηση για τυχόν επαναφορά των πρωτογενών πλεονασμάτων .

Μπροστά στις δύσκολες καταστάσεις που βρίσκονται οι ευρωπαίοι πολίτες, η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Κυβερνήσεις των κρατών μελών, δεν έχουν περιθώριο να σφυρίζουν αδιάφορα. Ιδιαίτερα όταν οι συνέπειες της αδυναμίας τους, μπροστά στις προκλήσεις του κ Πούτιν, τους έχουν ήδη τραυματίσει σοβαρά.

Δημοσίευση από “ieidiseis.gr”