Δωρεάν υπερωρίες και τζάμπα τράπεζες για την «ανάπτυξη». Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΕΓΑ
Η κυβέρνηση έφερε το σχέδιο για το Ταμείο Ανάκαμψης των 31 δις (32021-26) εν είδει έκθεσης καλών προθέσεων. Όπου αναφέρεται αύξηση του ΑΕΠ κατά 6,9 μονάδες και περιγράφονται 180.000 θέσεις εργασίας. Όμως, το «σχέδιο» έχει και συνοδευτικά μέτρα. Το πραγματικό πακέτο είναι το ελαστικό 8ωρο, οι απλήρωτες υπερωρίες, η απώλεια άνω των 2 δις στην τράπεζες Πειραιώς και είναι μόνο η αρχή για την δημόσια περιουσία). Είναι η νομοθεσία για το «Ατομικό Εργατικό Δίκαιο» που θα έρθει εμβόλιμα εν μέσω πανδημίας για να δυναμιτίσει και το υγειονομικό περιβάλλον…
Το σχέδιο για τις προτεραιότητες του Ταμείου Ανάκαμψης προτάθηκε από την κυβέρνηση χωρίς κοινωνικό διάλογο, χωρίς διαβούλευση, χωρίς να συμπεριληφθούν οι προτάσεις των παραγωγικών φορέων. Και, κατά πάγια τακτική, είναι μια ακόμη καλογραμμένη διακήρυξη επαναλαμβανομένων προθέσεων από την οποία επιδιώχθηκε να απουσιάζουν οι «οξείες γωνίες», χωρίς «πώς», «πόσοι» και «πότε». Περιγράφει μια χώρα που βαδίζει σε ανθοστόλιστα λιβάδια. Σαν προεκλογική αφίσα μοιάζει…
Ωστόσο, και παρά το γεγονός ότι πρόκειται για μια «Έκθεση ιδεών», για τον προσεκτικό αναγνώστη είναι αποκαλυπτική. Είναι στη φύση της συντηρητικός παράταξης. Δεν μπορούμε να μην περιλάβει εμβληματικά στοιχεία της κρυφής ατζέντας. Κοντολογίς δεν κρατιούνται. Και τσακ ξεπετιέται το «Ατομικό Εργατικό Δίκαιο». Παρά το γεγονός ότι επιστρατευτήκαν τα καλυτέρα (μελετητικά) γραφεία, της ξέφυγε η αξία της ζωής, το υποκείμενα της οικονομίας και της κοινωνίας, ο νέος άνθρωπος. Δεν βρέθηκε χώρος έστω για μια φράση στο κατ εξοχήν εθνικό, οικονομικό, αναπτυξιακό, κοινωνικό θέμα: το Δημογραφικό.
Αν και χωρίς πίεση η κυβέρνηση έκανε δύο τόσο σοβαρά λάθη κατά την (απλή) συγγραφή του σχεδίου για το Ταμείο Ανακάμψεις, η πραγματική ατζέντα βρίσκεται στα συνοδευτικά μέτρα:
Στις πλάτες των εργαζομένων…
-Την ίδια στιγμή που στο «σχέδιο» αναφέρεται στις «Δεσμεύσεις της χώρας στο πλαίσιο της ενισχυμένης εποπτείας, που σχετίζονται με την Σύσταση 1 του 2019… για τον εκσυγχρονισμό του «ατομικού εργατικού δικαίου…» (σελ. 40 του Σχεδίου), έρχεται ο αρμόδιος υπουργός Εργασίας Κωστής Χατζηδάκης και αναγγέλλει (Βήμα 4/4/21) την κατάργηση της 8ωρης εργασίας, την επιπλέον ημερήσια εργασία μέχρι δύο (2) ώρες χωρίς υπερωριακή αμοιβή (10ωρη καθημερινή απασχολημένη για 6 ημέρες την εβδομάδα) και μάλιστα με ατομική σύμβαση και όχι επιχειρησιακή. Ο θρίαμβος του Ατομικού Εργατικοί Δικαίου! Ως συνέχεια της κατάργησης του δικαιώματος των κοινωνιών ανταγωνιστών (ΓΣΕΕ-Εργοδότουν) να συνομολογούν τον κατώτατο μισθό, σαν επιστέγασμα της κυβερνητικής απροθυμίας να επεκτείνει τις κλαδικές συμβάσεις ώστε να μην ισχύουν διαφορετικοί όροι και άλλες αμοιβής εργασίας σε ομοειδείς κλάδους…
Η δε ανατροπή των όρων εργασίας έρχεται την στιγμή που οι πολίτες είναι αποκλεισμένοι στα σπίτια τους, οι εργαζόμενοι είναι σε αναστολή ή εργάζονται από απόσταση (τηλεργασία), απαγορεύονται οι συγκέντρωσης, τα σωματεία είναι υπολειτουργούν. Πρόκειται, όχι μόνο για τον απόλυτο αιφνιδιασμό, την οχύρωση της κυβέρνησης πίσω από την πανδημία προκειμένου να «περάσει» μια λεόντεια, για τους εργοδότες, διάταξη ώστε οι μισθωτοί να… χρηματοδοτήσουν την ανάκαμψη της οικονομίας μετά την πανδημία.
Στα χέρια των αεριτζήδων…
-Την ίδια ώρα το ελληνικό δημόσιο εγκαταλείπει τις θέσεις (μετοχές) που έχει στην τράπεζα Πειραιώς, ως αποτέλεσμα της μη εξόφληση κρατικής ενισχύσεις 2,04 δις ευρώ. Και αυτή η εγκληματική τακτική ενδύεται το σχήμα… της ιδιωτικοποίησης. Ουσιαστικά το δημόσιο (ΤΧΣ) χαρίζει την τράπεζα σε ένα κερδοσκοπικό fund, ενώ θα μπορούσε να μετάσχει στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, να εξυγιανθεί η τράπεζα και μετά αυτή (και όποια άλλη τράπεζα), να μεταβιβαστεί σε όποιον επενδυτή ήθελε καταθέσει (σοβαρή) πρόταση εξαγοράς. Καλύπτοντας έτσι μέρες των απωλειών που είχε το δημόσιο από την έως τώρα κεφαλαιακή στήριξη των τραπεζών και ειδικά μετά την κεφαλαιοποίηση του 2015-16. Είναι τέτοιο δε το μέγεθος του δρομολογηθέντος σκάνδαλο που απαιτήθηκε, προηγουμένως, ειδική νομοθετική ρύθμιση ώστε να ψηφίσουν την «απιστία» τα μέλη του ΤΧΣ έχοντας διασφαλίσει ασυλία…
Αυτό είναι το πραγματικό περιεχόμενο της κυβερνητικής πολιτικής για την «ανάκαμψη» μετά την πανδημία: χαρίζει την περιουσία του ελληνικού δημοσίου και υποχρεώνει τους μισθωτούς σε δωρεάν υπερωρίες.
Αλλά, ο στόχος δεν είναι συγκυριακός, μόνο για την μετά την πανδημία περίοδο. Στο σχέδιο για το Ταμείο Ανάκαμψης αναφέρεται σαφώς: «ο Άξονας 3.1 (σ.σ.: εργασία λάστιχο) αυξάνει την ικανότητα της αγοράς εργασίας να κλείνει γρήγορα τα κενά της απασχόλησης σε περίπτωση δυσμενών σοκ. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω των διατάξεων του αναμορφωμένου εργατικού νόμου…» Άρα, έχουμε στρατηγική προετοιμασία ώστε οποιαδήποτε (οικονομική) κρίση στο μέλλον να την πληρώσου οι εργαζόμενοι. Ή να εργαστούν σαν φτηνή εργατική δύναμη για την σταθεροποίηση μιας ακόμη κρίσης που μπορεί να προκαλέσουν οι ασύδοτες «αγορές»…
Η αλλαγή του εργατικού δικαίου έχει μακροπρόθεσμο και στρατηγικό στόχο. Όπως και η οριστική απώλεια της δημόσιας περιουσίας. Στους φορολογούμενους μένει ο λογαριασμός, και στους εργαζόμενους η περιθωριοποίηση…
Δημοσίευση από “ieidiseis.gr”
