Για μια κοινωνία ελευθερίας και ισότητας. Της Άννας Παπαδοπούλου

Η 15η Φεβρουαρίου 2024 καταγράφεται πλέον ως μία ιστορική ημέρα για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη χώρα μας. Η θεσμοθέτηση του πολιτικού γάμου ανεξαρτήτως φύλου, όπως και της τεκνοθεσίας και των λοιπών σχετικών διατάξεων, υπερψηφίστηκαν το βράδυ της Πέμπτης από το ελληνικό κοινοβούλιο, οδηγώντας στην άρση μίας σοβαρής διάκρισης και αποκλεισμού σε βάρος των συμπολιτών μας -μελών της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Από την έναρξη ισχύος του νόμου, ο σεξουαλικός προσανατολισμός και το φύλο παύουν να αποτελούν εμπόδιο για τα ζευγάρια εκείνα που επιθυμούν να παντρευτούν. Την ίδια στιγμή, οι «αθέατοι» γονείς, αυτοί που χρόνια τώρα μεγαλώνουν τα βιολογικά/θετά παιδιά των συντρόφων τους, χωρίς να τους αναγνωρίζεται καθ’ οιονδήποτε τρόπο η ιδιότητα του γονέα, βγαίνουν επιτέλους στο φως, ενώ και τα παιδιά τους αποκτούν όλα τα συνδεόμενα με τη γονεϊκή σχέση και συγγένεια δικαιώματα, τα οποία έως σήμερα στερούνταν. Ένα μεγάλο βήμα προς την άρση των ανισοτήτων επιτεύχθηκε και οι στιγμές ήταν συγκινητικές για όσους και όσες προσπάθησαν για αυτό.

Το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής βρέθηκε για ακόμα μία φορά στη σωστή πλευρά της ιστορίας σε ό,τι αφορά τη προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τάχθηκε υπέρ της υπερψήφισης του νομοσχέδιου. Η θέση αυτή, ωστόσο, δεν θεωρήθηκε αυτονόητη από όλα τα μέλη της κοινοβουλευτικής του ομάδας. Παρά την ύπαρξη συνεδριακής απόφασης και το γεγονός ότι η ισότητα στον γάμο έχει περιληφθεί σε διαδοχικά προγράμματα του κόμματος, αποδείχθηκε ότι έντεκα στον αριθμό βουλευτές επέλεξαν να απέχουν, αποφεύγοντας την καταψήφιση.

Η αντίθεσή τους με μία πάγια θέση του κόμματος, θέση της σύγχρονης ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, που μας διακρίνει ως προοδευτική παράταξη και κόμμα νεωτερικότητας από τις συντηρητικές δυνάμεις, πρέπει να συζητηθεί στα αρμόδια όργανα του κόμματος, ειδικά για εκείνους που κατέχουν θέσεις ευθύνης στην ΚΟ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι σε όσες ευρωπαϊκές χώρες θεσπίστηκε η ισότητα στον γάμο δεν υπήρξε ούτε ένα μέλος των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων που να μην ψήφισε τον αντίστοιχο νόμο. Φαίνεται πως αυτό, μεταξύ πολλών άλλων, δεν πτόησε τους συντρόφους βουλευτές, οι οποίοι με την επιλογή της αποχής θόλωσαν, δυστυχώς, τη σαφή τοποθέτηση της παράταξης.

Επανερχόμενη στη σπουδαιότητα της ιστορικής στιγμής, οι ομιλίες των βουλευτών και βουλευτριών του ΠΑΣΟΚ – Κιναλ που υπερψήφισαν το νομοσχέδιο ήταν φάρος προόδου. Τίμησαν τις αρχές και αξίες της παράταξης, τίμησαν επάξια την ιστορική μας διαδρομή. Αξίζει να αναφέρω δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα. Η ομιλία του βουλευτή Κοζάνης κ. Πάρη Κουκουλόπουλου, διαθέτει ένα ειδικό βάρος. Δείχνει τη συνέπεια και τη σταθερότητα ενός ιδρυτικού στελέχους του κόμματος, που γνωρίζει πολύ καλά τα ταυτοτικά για την παράταξη ζητήματα και σε κάθε στάση στο πέρασμα των χρόνων αντιλαμβάνεται ποιες είναι εκείνες οι πολιτικές που τη δεδομένη χρονική στιγμή συνιστούν «πρόοδο» για την κοινωνία. Τις υποστηρίζει σθεναρά και δεν προχωρά σε ιδεολογικές εκπτώσεις υπό το βάρος των συντηρητικών αντανακλαστικών μέρους των ψηφοφόρων και κυρίως της Εκκλησίας. Επίσης, είναι αξιοσημείωτο το θάρρος που επέδειξε ο μουσουλμάνος βουλευτής Ροδόπης, Αχμέτ Ιλχάν, όταν οι υπόλοιποι μουσουλμάνοι βουλευτές δεν τόλμησαν. Συνεχίζουμε, με παρακαταθήκη τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής έφερε στο επίπεδο της κοινωνικής απελευθέρωσης, αγωνιζόμενοι πάντα για περισσότερη ελευθερία, για περισσότερη ισότητα.

Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών